Zwangerschap en onzeker


#1

Ik had tijdens mijn eerste zwangerschap heel erg last van dat ik onzeker was.
Was ook wel een beetje somber een periode tijdens mijn zwangerschap.
Ik vond dat zo vervelend dat ik er best tegenop zie om weer zwanger te worden.

Ik voelde me echt dik en lelijk. En voelde ik ook jaloezie als ik een mooie vrouw zag. En was ik weleens bang dat mijn man mij dan ook niet meer zo mooi vond, ook al zij hij van wel.

Wil er wel bij vermelden dat ik ADHD heb. Want ik had een idee dat dat het in de zwangerschap nog een grote rol ging spelen in combinatie met de hormonen ofzo.

Herkent iemand dit?

Gewijzigd door - Asje op 04 Apr 2011 08:39:47


#2

Herkennen doe ik het niet.
Ik ben juist jaloers op zwangere vrouwen. Ik vind zwangere buiken altijd zo mooi!! Ook omdat ik baby’s kleine wondertjes vind
Je krijgt er zo iets moois voor terug, als je daar aan denkt, helpt dat dan niet?

Liefs Shirley


#3

Misschien handiger om dit bij ‘zwanger’ te plaatsen ipv peuter. Maar ik zal ook even reageren

Ik herken het ook niet. Vond het heerlijk om zwanger te zijn!
Vervelend dat je zo onzeker bent, maar ik begrijp dat je dat vooral bij de eerste was, en nu twijfelt om weer zwanger te worden? Of ben je al zwanger?

Bedenk dan wel dat elke zwangerschap anders is. En je het allemaal al een keer meegemaakt hebt, de eerste zwangerschap is het hele zwanger zijn natuurlijk nieuw voor je, en kan me voorstellen dat dat zeker in combinatie met je adhd wel wat onzekerheid/stress oplevert.
Nu weet je al min of meer wat er komen gaat, dus misschien valt het nu allemaal wel mee met de onzekerheid? Hoewel het altijd weer spannend blijft natuurlijk!

Ik zou zeggen, lekker op je af laten komen, en als je graag nog een kindje wilt zul je die zwangerschap er toch voor over moeten hebben. Na 9 maanden is het weer voorbij en kun je heerlijk genieten van een klein wondertje.
En als het dan toch moet, kun je net zo goed van de leuke dingen in je zwangerschap proberen te genieten


#4

ik herken er wel iets in. Ik was niet somber, maar vond het echt vreselijk om zwanger te zijn. Ik was ook 30 kilo zwaarder van 56 naar 86 kilo. Dat ging ook heel snel waardoor ik ook al vrij snel niet veel meer kon. Ik was ook 20 weken misselijk. Maar ik was toen ook nog helemaal niet bezig met dat er een baby in mijn buik zat, ik bedoel ik ging er heel rationeel mee om en niet zoals de meeste vrouwen. Ik heb ook geen 3d echo laten maken of zoiets. Die emotionele band heb ik inmiddels wel weer ingehaald hoor

Ik snap dus best wel je gevoelens. Wij willen er zoals het er nu uitziet ook geen meer. Dat heeft te maken met de ICSi die wij moeten ondergaan ,maar ook met de zwangerschap. Ik moet er ook niet aan denken nog een keer die 9 maanden…
Maar als ik heel graag nog een kindje zou willen zou ik het er denk ik wel voor over hebben en even door de zure appel heen bijten…

Sterkte met je beslissing.

22-12-2009 colin geboren


#5

Dat bedoelde ik ook. Bij mijn vorige zwangerschap stond ik er heel rationeel in. De band was er echt toen hij was geboren. Ik vond zwanger zijn ook echt niet leuk.

Toch willen we wel graag een tweede. Laat jullie weten hoe het dan gaat, mocht het lukken.


#6

als je graag een tweede wilt,dan hoort die zwangerschap daarbij. Je moet jezelf dus afvragen of de wens voor een 2e kindje sterker is dan de afkeer tegen het zwanger zijn. Zo ja, dan zul je er doorheen moeten en kun je er maar beter het beste van maken en positief denken. Je weet waar je het voor doet en wat je 9 maanden later in je armen mag sluiten. Jij hebt tenminste een keuze meid, een heleboel vrouwen zouden oh zo graag zwanger willen worden, maar kunnen het niet worden. Denk daar maar eens aan. En dik, tja… (bijna) niemand bevalt met maatje 36, dat hoort erbij. En ook dat komt weer goed.

mama1980


#7

hoi,

hier ook een mama , die 2x mama mocht worden.
Dankbaar idd dat het gewoon lukte zonder al te veel moeite.
En idd er zijn zat mensen waar het allemaal niet zo gemakkelijk bij
gaat.
Maar stralen tijdens de zwangerschap (pen)? Nee hoor, ik geef het
eerlijk toe.
Mijn hormonen waren flink op hol geslagen , was zo;n beetje 9 mnd
niet te genieten (volgens mijn vriend) heel veel moe, (maar schijnt er ook allemaal bij te horen) .,2e zwangerschap last van bekken (1e gelukkig niet) onzeker, (ook bij de 2e) Maar dit viel allemaal nog mee , hoort ook verhalen dat mensen gewoon 9 maanden ziek zijn (misselijk , overgeven opname ziekenhuis etc… dit heeft een direkte collega meegemaakt) Als je dit dan hoort, dan mag ik absoluut niet klagen
wat betreft de zwangerschap.
maar de roze wolk was er gewoon niet, ook niet na de bevallingen.
Dat neemt niet weg, dat ik niet hartstikke blij met mijn kindjes ben, want dat ben ik natuurlijk wel, het zijn gewoon schatten!!

Ook ik was zo’n 25 tot 30 kilo aangekomen en voelde me net een olifant.
maar ook dat is (bijna) allemaal goedgekomen, na de 2e ben ik 5 kilo boven mijn oude gewicht gekomen (netjes toch?)
Succes er mee , en mocht je weer zwanger worden, denk dan maar dat het tijdelijk is, en dan genieten!

gr. mama van 2 kids


#8

Hoi Delmira,

Ik herken het niet helemaal. Ik geniet erg van het zwanger zijn. Wel meer onzeker in algemene zin. Dus doe ik het wel goed op het werk, komt het wel goed met dit ukkie en nu hoe ga ik dat doen met 2 kleintjes etc. Maar als ik jouw verhaal lees denk ik echt dat het de hormonen zijn die je beïnvloeden. Ik denk dan niet meteen aan een PND maar wel gewoon wat uit balans. Dat had ik net na de bevalling nl best behoorlijk.
En als je niet geniet van je zwangeschap dat geeft dat toch niets? Het blijft een middel om een doel te bereiken toch?


#9

Tijdens mijn eerste zwangerschap genoot ik onwijs van het hele zwanger zijn!
Ik ben al zwaar van mezelf, maar viel alleen maar af tot een gewicht dat ik, laat ik zeggen, al 4 jaar niet gehad had… En dat zonder misselijk te zijn!

Maar deze zwangerschap… Da’s een heel ander verhaal, die doe ik niet graag nog een keer over.
De eerste 17 weken alleen maar misselijk, spugen en onwijs moe. Toen met 18 weken begonnen de harde buiken waardoor ik al vroeg niet meer mocht werken.
En een dreumes die besloot vervroegd de ppt in te gaan…
Nee, deze zwangerschap was ech afzien.

maar ik weet wat we ervoor terugkrijgen, en daar heb ik me echt aan vast gehouden en dat hielp/helpt enorm!

het zal met je ADHD idd wel anders liggen, ik weet ook niet of je daarvoor medicatie gebruikt. Medicatie kan tijdens de zwangerschap namelijk ook veel uitmaken in hoe je je voelt…



#10

Rond week 37 begon ik me pas dik te voelen. Mijn buik vond ik wel echt mooi (behalve de striae ) Maar ik heb me nooit echt onzeker gevoeld. Tijdens mijn zwangerschap voelde ik mij zekerder over mijzelf dan daarvoor! Ik zou mij ook niet kunnen voorstellen dat je man/vriend je buik niet mooi zou vinden, dus maak je niet druk!

Ik denk trouwens dat je gevoel niets met je ADHD te maken heeft. Waarschijnlijk ervaart ieder een zwangerschap op een andere manier

Jordan Pharrell is geboren op 25.10.2010

Gewijzigd door - Jesmerize op 11 Apr 2011 15:12:37