Zwanger. ( Ben 16 )

#1

Hallo, ik ben zwanger.
ik ben pas 16 jaar maar ik ben er pas gister achter gekomen en ja t was best een grote shock omdat het al een paar maanden geleden was.
en ben nu dus onegever 4 maanden zwanger.
ik ben best bang om het te vertellen ik weet niet hoe ik dat moet doen tegen mijn vader ik denk dat die heel boos word.
maar ik kan zoieso het kindje niet meer weg laten halen geloof ik na 4 maanden en eigenlijk zal ik dat ook niet willen.
ik weet nu echt even niet wat ik moet doen.

xGeorgiana.

r

#2

Georgiana, je bent volwassen genoeg om met iemand naar bed te gaan, dan zou je ook volwassen genoeg moeten zijn om de consequenties te aanvaarden (dus geen abortus bijvoorbeeld alleen maar omdat het je nu niet zo goed uitkomt om moeder te worden) en met je ouders in gesprek te gaan. Gewoon meteen vertellen want die buik verberg je niet lang meer. En dat boos worden zou nog weleens mee kunnen vallen want het is wel hun kleinkind wat je draagt.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 26 Apr 2008 13:45:18

#3

In ieder geval gefeliciteerd met het mooie wonder in je buik!! Het beste advies wat ik jopu kan geven is dat je het zo snel mogelijk aan je ouders moet vertellen! Je houdt het echt niet lang meer geheim. Ik denk dat ze het liever van jou willen horen dan van iemand anders of dat ze er zelf achter komen!

#4

gefeliciteerd je verhaal komt mij erg bekend voor . Mijn tips zijn gewoon vertellen heb er ze;f erg veel spijt van dat ik er lang mee heb gewacht je kan de steun goed gebruiken.

Liefs en dikke kus brenda en charissa

#5

hallo,
aller eerst gefeliciteerd met je zwangerschap.

Ik zou zeggen neem je verantwoordelijkheid, en vertel het tegen je vader!
Zou er niet te lang mee wachten want de berg waar je tegenop moet wordt anders steeds grote. Ik denk dat het je ook oplucht als je het verteld.
Hij zal misschien boos worden, wat ik denk ik in eerste instantie ook zou worden maar hij zal het vast ook wel leuk vinden. Hij zal er ook even aan moeten wennen en je bent tenslotte erg jong dat is een feit.

Je moet het tenslotte toch een keer zeggen want hij gaat er zeker toch achter komen.

Succes en geniet van je wondertje in je buik!

Groetjes Gytha

#6

Weet je, ik denk als moeder altijd maar zo:

Ik heb liever de zwangere dochter thuis dan een zoon die medeverantwoordelijk is voor een zwangerschap bij zijn vriendin en dat-ie haar in de steek laat. Dat is veel pijnlijker voor alle partijen en dan loopt er straks wel ergens een kleinkind van mij rond dat ik nooit zal leren kennen.

Dus geef mij de zwangere dochter maar, dan kan ik er samen met mijn tienermoeder-dochter voor zorgen dat mijn kleinkind een goede start krijgt.

Groetekes, Sje

#7

mijn ouders reageerden ook boos maar later merkte ik het dat het meer was dat ze teleurgsteld waren omdat ik het zo lang verborgen had gehouden en ik ze niet in vertrouwen had genomen.duas ben benieuwd naar de reactie en weet bijna zeker dat je vader ja alleen maar zou willen helpen…

Liefs en dikke kus brenda en charissa

#8

hallo Georgiana,

Van harte gefeliciteerd!! Ja het is misschien niet gepland, en het is moeilijk het je ouders te vertellen, dat begrijp ik. Alleen is het verstandig dat je het je ouders zo snel mogelijk verteld. Je hebt alle steun nodig. En ik denk dat je die heus zal krijgen. Natuurlijk zal je een preek krijgen, daar zijn ouders nou voor.

Gewoon op een rustige manier vertellen. Wat je zou kunnen doen is het eerst aan je moeder te vertellen. En vragen hoe je vader hier misschien op zou reageren. Ik vind dat je als ouder een normaal gesprek kan voeren als je er niet echt blij mee bent, maar absoluut niet door het lint mag gaan. Je bent al zover dat je het kind niet kan weg laten halen. En ik vind ook al ben je 1 week zwanger, je het nog niet moet weg laten halen.

Het is misschien niet gepland, maar ja het is eenmaal gebeurd dus…verders kun je er niks meer aan doen alleen ervan genieten Het is een mooie gift om een kind te krijgen. Ik hoop dat je alle steun krijgt die je nodig zal hebben.

Veel succes!!!


#9

hee bedankt voor alle reacties gelukkig zijn er meer die deze ervaring ermee hebben.
ik wil het kindje niet weghalen ookal zou ik dat nog kunnen qua tijd.
ik wil er wel voor zorgen want het is iets van mij.
ik ga het morgen tegen mijn vader vertellen want dan komt die thuis.
helaas kan k het niet vertellen tegen mijn moeder omdat zij in augustus 2OO7 is Overleden.
nou ik laat wel weten als ik het heb verteld hoe het is gegaan.
in elk geval nog eens : BEDANKT!!!

Groetjes Georgiana.xx

r

#10

succes meid, we horen het wel en je red het wel.

Liefs en dikke kus brenda en charissa

#11

Ik wens je heel veel succes toe!

Het komt allemaal goed


#12

Georgiana, als eerste wil ik je condoleren met het verlies van je moeder. Vooral als je zwanger bent en als je kleintje is geboren zul je haar erg missen. Ik denk dat je vooral daarom het gelijk aan je vader moet vertellen. Dan is er misschien toch nog een lichtpuntje!

Zelf heb ik het ook af en toe moeilijk mee met het feit dat mijn vader al een paar jaar geleden is overleden. Hij heeft nooit zijn kleindochter gezien en wat zou hij een geweldige opa geweest zijn… Ook heeft hij mij nooit zwanger gezien… Wat zou hij trots geweest zijn…

Daarom alleen al moet je het snel je vader vertellen. Misschien zal hij eerst schrikken maar ik weet zeker dat hij samen met jou uit gaat zien naar de geboorte van een nieuw leven, zijn kleindochter of kleinzoon… En genieten van het wonder in je buik.

Succes met het vertellen en laat het ons maar weten hoe hij heeft gereageerd!

#13

hee bedankt!
inderdaad is het moeilijk zonder mijn moeder want ik denk de hele tijd na over hoe het zou zijn als zij er was en hoe haar band met mijn kindje zou zijn.
ik denk dat zij ook super trots zou zijn geweest.
ik hoop dat ze het toch nog een beetje mee krijgt.
ik weet niet of mijn vader er zo heel blij mee zou zijn maar ik weet in elk geval dat ik bij nog wel meer mensen terecht kan en dat is in elk geval ook een fijne gedachte.
Morge vertel ik het en dan knal ik het meteen op het forum.
jeee de zenuwen gieren door mijn lijf.
maar ik vind dat hij het maar moet accepteren want het is al ongelooflijk dat ik nu al van het kindje hou het is misschien raar en ik weet niet of het normaal is maar nu hou ik er al van.
het zit toch in mijn buik en gister voelde ik het voor de eerste keer echt trappen dat was heel erg raar maar wel super!
echt bedankt mensen!

Groetjes Georgiana.
xxxxx

r

#14

Natuurlijk houd je nu al van dat wonder in je buik!! Weet je hoe dat heet?

Moedergevoel!!

Dat je nadenkt over je moeder en hoe zij het zou vinden is heel normaal. Ik heb dat nu eigenlijk nog steeds terwijl mijn vader al bijna 7 jaar geleden is overleden. Vooral als ik zag hoe hij met kleine kinderen omging… Dat geeft me altijd weer een verdrietig gevoel en staat het huilen me nader bij dan het lachen!!

Succes met vertellen en ik zal voor je duimen (en het forum in de gaten houden!)!

#15

heej,
ben erg benieuwd of je het al hebt verteld, en hoe het met je gaat. Als je het nog niet hebt verteld nogmaals succes.

Liefs en dikke kus brenda en charissa

#16

Nou ik denk dat jullie wel willen weten hoe t is gegaan want ik heb het verteld.
mijn vader reageerde heel erg boos en geschrokken hij begon meteen over weet je wel wat je doet en school!!! en je toekomst verknoei je enzo.
en ik had daar geen zin in dus ik liep na mijn kamer na een uurtje kwam die en was die minder boos hij zij dat hij me wel wou helpen met alles maar dat het niet zo fijn was voor hem als ik thuis zou wonen met die kleine dat zou die gewoon niet trekken. Dus we gingen opzoek na een oplossing en ik hoorde van een achternicht van mij over het VBOK huis. we hebben contact opgenomen en er was wel een w8lijst maar heb me nu al opgegeven ervoor en kan dus als ik 8 maanden ben daar terecht. ben wel blij dat het nu eruit is. ookal is mijn vader er niet heel blij mee.
ik snap wel dat die het nét niet aan kan.
maar ik ben wel blij dat ik nu weet over het VBOK-huis, nu weet ik dat ik er niet helemaal alleen voor sta.
morgen ga ik al een beetje spulletjes kopen enzo,
en al het geld steek ik nu echt in de baby spullen enzo want uitgaan enzo zit er toch niet meer in, en ik wil het echt goed doen.
een jonge moeder hoeft niet persee een slechte moeder te zijn denk ik.
en ik wil het ÉCHT heel graag.

Thanks !
Groetjes.
xxxGeorgiana

r

#17

heej ,
fijn voor je dat je daar terrecht kan. En ik denk dat je vader straks erg trots is op jou en zijn kleinkind.

Liefs en dikke kus brenda en charissa

#18

hey hey
heel goed dat je het verteld heeft
fijn dat je daar terecht kan
heel veel succes
en we horen je weer
gr mariska

m rewijk

#19

Mogelijk reageert je vader ook zo boos omdat hij nog in het verwerkingsproces zit om het verlies van je moeder. Dat is nog maar zo kort geleden en hij staat er nu helemaal alleen voor om ook dit nieuws over een zwangere dochter te verwerken.

Kan best dat-ie het zoals hij er nu over denkt inderdaad niet trekt, een dochter + kleinkind in huis, maar mogelijk went hij gaandeweg aan het idee en blijkt opvang in dat VBOK-huis niet meer nodig tegen de tijd dat je moet bevallen.

Geef hem de tijd die hij nodig heeft om dit te verwerken.

Groetekes, Sje

#20

Top dat je het verteld hebt!

Het is nu zaak om voor jezelf en je baby te zorgen. Je vader trekt wel weer bij, daar ben ik niet bang voor. Het is misschien nu iets te veel voor hem, maar het ie uiteindelijk wel zijn kleinkind dat je draagt!

Je moet ook proberen je school af te maken. Dat is ook belangrijk. Dan kan je voor jou en je baby een toekomst opbouwen. Dan heb je in ieder geval een dilploma.

Hou vol en kom geregeld hier maar kletsen en vragen stellen!!