hoi,
mijn vriend is zwakbegaafd. ik ben bang dat het erfelijk is.
zelf heb ik een zoontje en een dochter.
mijn zoontje moet nu al naar de logopedie. en hij is pas 3.
stel dat hij ook zwakbegaafd is.
hoe ga je ermee om? wat kan ik doen? is het te behandelen?
want bij me vriend weet ik soms niet wat ik met hem aan moet.
groetjes
Het hoeft niet persee erfelijk te zijn.
Hoe ga je ermee om? De lat voor het kind niet al te hoog leggen. Zorgen dat het kind zich veilig en prettig voelt.
Wat kan ik doen?
Raad vragen aan hulpverlenende instanties als jij het niet weet.
Ik denk niet dat het te behandelen is maar ik kan het mis hebben.
groetjes chantal
Chantal
Misschien een hele confronterende vraag maar waarom heb je deze vragen niet aan je huisarts gesteld voordat je überhaupt zwanger raakte van de oudste? Dat is toch iets waar je over nadenkt als je een relatie hebt met iemand die zwakbegaafd is? Je praat daar toch samen over?
Althans, als mijn man zwakbegaafd was en wij wilden graag kinderen, dan zou ik eerst eens goed gaan informeren welke gevolgen de zwakbegaafdheid van mijn man voor de kinderen zou kunnen hebben.
Ik vind persoonlijk dat je een beetje laat met deze vragen komt.
Groetekes, Sje
als je vriend het niet aan je hebt vertelt voordat je zwanger bent.
ik moest het zelf achter komen.
ik heb wel met de consultatie bureau over gehad.
maar dat wil nog niet zeggen dat ik niks van weet, alleen
hoe moet je mee omgaan? is toch voor iedereen anders
Of het erfelijk is of niet weet ik niet. Ik heb een vriend gehad die ook een lager IQ had dan gemiddeld, maar die had dat door koortsstuipen in het verleden (aldus zijn moeder). Maar ik mekte dit al vrij snel aan hem, daar had ik niet lang voor nodig.
Tussendoor even wat opgezocht voor je en dan kom ik uit op de volgende link, waarschijnlijk heb je er wel wat aan:
http://gedragsproblemen-kinderen.info/Oorzaken_zwakbegaafdheid.htm
<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>
Iq Kan erfelijk zijn hoeft niet. Mervin heeft een IQ van 120 en ik 111, maar mijn oma had 150 en mijn neefje heeft zelfs 156. Morgan is er pienter, wij laten haar daar wel op testen zodra het kan, maar meer om te weten wat we kunnen verwachten niet wat we kunnen bereiken.
Groetjes,
Michèle
Slordig dat je vriend niet eerlijk tegen je geweest is voordat je zwanger werd. Kan me best voorstellen dat hij heel graag vader wil worden en het is jullie natuurlijk ook van harte gegund maar het lijkt me in een goede relatie toch niet meer dan normaal dat je zeker over dit soort hele belangrijke zaken die mogelijk gevolgen kunnen hebben voor de kindejes, heel eerlijk tegen elkaar bent.
Ik zou het mijn man in elk geval niet in dank afgenomen hebben als hij deze informatie achtergehouden had.
Groetekes, Sje
Hoi,
Hoe ik ook je zorgen begrijp maar er zijn heel veel kinderen die op die leeftijd naar logopedie gaan of moeten.
Ik zou vragen of ze het mischien kunnen testen tegenwoordig kunnen ze steeds meer steeds vroeger testen.
groetjes
lon106
Ik snap eigenlijk niet zo goed dat je niet wist dat hij zwakbegaaft is…
Hoe lang kennen jullie elkaar dan?
Hai,
Zoals al eerder geschreven is is Zwakbegaafdheid niet erfelijk, iedereen kan het krijgen, zelfs door een heftig auto ongeluk kun je byv hersenletsel oplopen en vervolgens functioneren op het niveau van zwakbegaafdheid. Mijn zoontje is te vroeg geboren, en is daardoor zwakbegaafd, (er zijn ook gradaties in zwakbegaafdheid) en let wel, een IQ test kán duidelijkheid geven maar vaak zijn ze een moment opname, en dat kan juist weer voor verwarring zorgen, byv mijn zoontje heeft soms een iQ van 86 en soms van 70…en op het ene onderwerp scoort hij hoog, en op het andere laag…zwak begaafdheid is een IQ tussen de 70 en 85…Wat ook weer een rare redenatie is want iemand die dyslecties is scoort meestal vrij laag op een IQ test, terwijl die gene gewoon moeite heeft met lezen, dat zegt niets over sociale vaardigeheden of denkvermogen, terwijl een heel intilligent persoon wel autisme kan hebben…Ik vind dat moeilijk vast te stellen… Ik ken mensen met een licht verstandelijke berperking, waar je bijna niets aan merkt!!! Dus ik kan me best voorstellen dat als Mammy schrijft dat ze niet direct aan haar vriend kon merken dat hij zwakbegaafd is, dat ook best zou kan zijn. Waarom??? Omdat de meeste mensen ervan uitgaan dat bepaalde Handicaps heel erg duidelijk te zien zijn, Maar dat is zeker niet zo!! Dat komt door een verkeerd beeld van handicaps, een IQ van 85 is lager dan gemiddeld maar zeker niet dat dat van iemands gezicht of gedrag af te lezen is hoor, Iemand met een licht verstandelijke beperking kan prima functioneren in de maatschappij, dat hoeft helemaal niet zo op de oppervlakte aanwezig te zijn! (dat is pas vaak met een IQ rond de 50 en dat is niet zwakbegaafd maar Verstandelijk Gehandicapt, en ook daar zijn weer vele gradaties in) Vaak merkt de omgeving pas later bij wat ‘ingewikkeldere dingen des levens’ (vaak van organiserende aard ) dat iemand daar moeite mee heeft, of dat iemand in bepaalde gevallen wat anders reageerd…de prikkelverwerking is ook anders, en soms moeten ze het ‘laten bezinken’, maar daar kun je ook niet uit concluderen dat iedereen die ‘anders’ reageerd op bepaalde dingen ook direct maar zwakbegaafd is, zoiets is niet zo 1,2,3 vast te stellen, want alleen IQ zegt ook niet veel over iemands sociale vaardigheden! Als iemand sociaal sterk is, maar echt niet kan leren/studeren, ben je dan zwakbegaafd??? Terwijl byv een hoogbegaafde proffessor eenzaam binnen zit omdat hij sociaal zwak is, en dus geen vrienden kan maken…Wie is dan gelukkiger? Ik kan me storen aan de toon van sommige reacties, die maar direct schrijven,…Merkte niet dat je vriend zwakbegaafd is???en waarom neem je er dan een kind mee…Jakkes! Als zij nou van die man houd??? en ja hij is dan misschien niet zo intilligent…so what! Zouden jullie dat ook van een blinde man zeggen…zo van Oh daar moet je geen kind mee nemen want hij mankeert iets?? Bedenk goed datjullie misschien gezonde kindjes hebben maar dat dat ook anders had kunnen zijn? Ook gezonde mensen kunnen nl een kindje krijgen wat iets mankeerd, er zijn geen garanties in het leven wat dat aangaat. Ik krijg bij dit soort reacties vaak het gevoel dat er tussen de regels staat, Oh dat zijn ‘zulke’ mensen, zij zal ook wel niet zo heel slim zijn als ze niet eens gemerkt heeft dat ze een zwakbegaafde vriend heeft’.
Tuurlijk schrijft niet iedereen zo, maar er zitten wel een paar van dat soort reacties tussen…die dat niet eerlijk opschrijven uiteraard, maar het in een verkapte vorm wel bedoelen. Dat komt ook voort uit de drang dat we in deze maatschappij IQ ziek zijn geworden, alles hangt tegenwoordig af van je leerprestaties, en ambachtscholen zijn er bijna niet meer…want wie wil er nou nog timmerman worden als je een of andere kekke baan als Junior Accountant kan vervullen waar je uiteraard een ‘Master’ of een Bachelor voor moet hebben gehaald… Ouders projecteren dit op hun kinderen, en gaan dan vervolgens zo een enge cursus van Mutsy bestellen zodat je kindje op 3 jarige leeftijd vloeiend engels spreekt…vreselijk…
Sorry maar dit gaat me zo aan het hart, ik kan er kwaad om worden…
Trouwens, kan me heel goed voorstellen dat als je zwakbegaafd bent dat je er niet mee te koop loopt en dat maar te pas en te onpas aan iedereen verteld, dan zullen de meeste mensen je niet eens een kans geven! dan ben je al een dombo voor je jezelf hebt kunnen bewijzen, laten we eerlijk zijn mensen…zou jij een zwakbegaafd meisje op je kindje laten passen?? Nee…waarschijnlijk niet, en waarom omdat de term zwakbegaafd vaak verkeerd gebruikt word, er word vaak over zwakbegaafd geschreven, terwijl je dan over verstandelijk gehandicapt spreekt. Zoals er geschreven word door Sann als je niet aan je vriend direct merkt dat hij zwakbegaafd is dan zal het idd wel niet zo van een aard zijn dat het heel belemmerend is, en daarbij is met zwakbegaafdheid heel goed te leven. En Mammy je lijkt me een goede moeder want je let al goed op je kindje en probeert al informatie in te winnen, en je kindje in goede banen te leiden. Sucses!
Ik kan me zeer zeker voorstellen dat je er niet mee te koop loopt, maar het niet aan me partner vertellen ??? Ik vind wel dat ze een keuze had mogen hebben voordat ze besloot zwanger te willen worden. Zo had ze er op voorhand dan eerst info over kunnen krijgen en zelf keuzes kunnen maken voordat deze groot stap gezet werd. Hoe dan ook, ze heeft hier toch ook zeker de reacties gehad dat het niet per se erfelijk hoeft te zijn en nog een aantal positieve opmerkingen. Ik snap dus niet goed waar deze reactie nu op gebaseerd is RositaPaulina !
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Ik sluit me helemaal bij Asje aan. Natuurlijk loop je er niet mee te koop en dat is heel logisch. Maar ik blijf het vreemd vinden dat je zoiets je eigen partner niet verteld.
Groetjes,
Sandra
Ik sluit me ook bij Asje aan. Maar een soortgelijke tekst schreef ik ook al in mijn eerste berichtjes. Zoiets bespreek je voordat je besluit om zwanger te worden.
Groetekes, Sje
En het lijkt me ook niet meer dan normaal dat als iemand de Diagnose zwakbegaafd heeft dat je dat je partner vertelt, zodat je samen van te voren kunt infomeren of en wat evt de gevolgen kunnen zijn voor het kindje en de zwangerschap…
Ik had zelf een geestelijk gehandicapte broer en toen wij kinderen wilde ondanks dat ik wist dat het niet erfelijk was heb ik toch even bij de ha geïnformeerd
En nee dat is geen garantie,
En ja ik laat een meisje met syndroom van down zo op mijn kinderen passen
omdat ik weet dat ze dat kan, en ken ook een meid van bijna 20 die ik echt niet op mijn kinderen laat passen, en heeft een volkomen normaal IQ, maar snapt totaal niks van kinderen enz…
gr Tries
Ik sluit me bij de vorige dames aan. Tuurlijk kun je kind krijgen met iemand zeker als je van iemand houd, maar dit verzwijgen zeker als het niet meteen zichtbaar is vind ik dat dat niet kan. Als er (erfelijke) ziektes in de familie voorkomen is dat wel bekend en bespreekbaar, maar dit niet. Binnen een gezin en zeker als je kinderen wilt moet dit besproken zijn.
Ik weet dat wij boffen met onze kinderen, maar juist daarom snap ik niet dat hij dit niet verteld heeft. Ik vind het wel een knap heftige reactie van je.
Groetjes,
Michèle
Hi,
Ik schrijf niet dat iedereen negatief reageerd,
Ik schrijf niet dat hij had moeten verzwijgen dat hij zwakbegaafd is.
Ik probeer alleen uit te leggen dat er een verkeerd beeld is over zwakbegaafdheid, dat zwakbegaafdheid verward word met verstandelijk gehadicapt.
Ik kan mij idd storen aan de toon, die er wel degelijk is, Ik heb toch niet geschreven dat er geen enkele positieve reactie gegeven word? Ik kan me storen aan deze zinnen;
[Ik vind persoonlijk dat je een beetje laat met deze vragen komt./i]
Nou zeg! dus nu is het te laat voor hulp? 'eigen schuld had ze maar eerder moeten zijn??? En het kind? ‘Jammer joh, had je moeder maar moeten nadenken…’???
De moeder vraagt om hulp voor haar kind!
Leg dan aub exact aan mij uit wat er bedoeld word met die zin, lees ik iets anders in die zin? Lees ik iets anders in ;
Hoe kan je nou niet merken dat hij zwakbegaafd is, hoe lang ken je hem dan?
vertel mij dan hoe ik dat moet opvatten…Ik zou dat wel degelijk als beledigend opvatten, Ik zou dat opvatten als; ben je zelf wel in orde als je niet eens merkt dat je vriend zwakbegaafd is…of ken je hem niet eens goed genoeg, maar ben je er wel zwanger van geraakt…
Of lees ik nou totaal iets anders…
dan zou ik graag willen weten hoe dat dan wel bedoeld is…
Pas nadat er aangegeven werd dat het vreemd is je er nu pas druk over te maken terwijl je man zwakbegaafd is en je daarmee dus voor een zwangerschap deze vragen hadden kunnen stellen, werd hier pas neer gezet dat ze dit eerder ook niet wist.
Niet gek dat hier in eerste instantie gedacht werd, “huh hoe kan je dat nu pas vragen, dit zijn NORMAAL toch dingen die je voor een zwangerschap al bespreekt”.
Oke dat kan, maar wederom blijf ik het dan nog heel apart vinden dat de partner dit niet verteld heeft. Voor mij is zijn dit juist de dingen die je aan je partner verteld zodra de relatie serieus word.
Persoonlijk heb ik zeer zeker geen problemen met zwakbegaafden zowel in mindere als meerdere mate. Komt nog bij dat als je van elkaar houd, het mij niet uit maakt of je wit/zwart, zwak begaafd of een professor bent. Maar je hoort dan op zijn allerminst wel eerlijk tegen elkaar te zijn en juist dit soort dingen met elkaar te bespreken zodat eventuele risico`s van te voren nagekeken kunnen worden.
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Je kan niet weten wat een ander bedoelt door alleen de zinnen te lezen en ze dan in jouw gevoel omzetten, dat heb je met gelezen texsten en jij kan dat anders lezen met gevoel dan een ander…
Ik vraag me in dit geval af hoe goed je elkaar kent als je al kinderen hebt en je niet weet/wist dat je man/vriend zwakbegaafd is…
Er van uit gaande dat ze elkaar al wat langer kende voor ze kinderen kregen
In een relatie praat je toch met elkaar lijkt mij, en mijn vertrouwen zou toch een behoorlijke deuk zijn opgelopen als mijn man/vriend zulke informatie zou verzwijgen.
Gr Tries
