Hoi
Nanik is niet te genieten zeg sinds vorige week.
Heel de dag piepen, huilen en zeuren.
Wil niet alleen spelen en zelfs als we even naar de keuken lopen is het al huilen geblazen.
Het enige wanneer ze lief speelt is als we buiten met haar zijn.
Nou is het gelukkig mooi weer dat scheelt maar het is weer zo vermoeiend.
Zou dit weer een soort sprongetje zijn en herkend iemand dit bij deze leeftijd.
Doei
Bianca
Het oei-ik-groei-boek gaat maar tot ergens week 60, dus geen idee of het een sprongetje is. Ik denk dat je het vanaf nu gewoon peuterpuberteit mag noemen! Sterkte met de pittige dame!
Groetekes, Sje
hoi, heel herkenbaar. Zit met Puck in dezelfde situatie. Kan je helaas geen tips geven.
Sterkte.
Groet Loes
Yep, peuterpuberteit heeft toegeslagen.
Als 't echte ‘aanstelleritus’ is zou ik zeggen; negeren negeren negeren.
Als ze piept omdat er iets niet lukt, kan je zeggen: “gewoon nog een keer proberen” of “moet mama je helpen?”.
Als er iets gedaan wordt wat echt niet mag, waarschuwen en uitleggen waarom, en desnoods straffen door bijv. in de hoek te zetten (met weer uitleg erna). 't Heeft hier nog altijd wel effect.
Succes ermee!
Nina is nu ook rond dezelfde leeftijd. Als haar iets niet lukt wordt ze boos. Ze wilt dan ook niet geholpen worden. Als ze haar zin niet krijgt word ze boos en zegt nee.nee.nee. Volgens mij is nu echt de peuterpubertijd begonnen! Maar ja consuquent blijven en zoveel mogelijk het positieve gedrag proberen stimuleren. Ben ook benieuwd hoelang dit gaat duren…groetjes chantal
Chantal
