Zoontje van drie is bang

#1

Hoi,

Ik heb een zoontje van drie en die is ergens van geschrokken (buurjongetje had een masker op) en sinds die tijd is hij overal erg bang voor en wil niks meer hij wil niet meer alleen zijn. Wil niet meer buiten spelen en zit alleen maar op schoot zelfs als we alleen thuis zijn zit hij aldoor op schoot. Nu is hij al drie keer geopereerd aan zijn amandelen en nu is hij weer aldoor ziek en wil de huisarts dat we weer naar het ziekenhuis gaan, we gaan nu wel naar het ziekenhuis maar willen eigenlijk niet dat hij nog eens geopereerd word vier keer is wel vaak in nog geen 2 jaar. Weet iemand een oplossing of iets wat we kunnen uit proberen want de hele dag een kind achter je aan te lopen is erg vermoeiend.

We willen graag dat hij de oude weer word dit is erg zielig.

Ik wacht op reactie wie weet heeft iemand advies.

groetjes crista

#2

Hoi Crista,

Welkom hier!

Jee, wat moeilijk zeg…
Stephan (ons zoontje) is ook geopereerd aan zijn neus- en keelamandelen en heeft aan die ingreep een ENORME verlatings-angst overgehouden.
Echt niet normaal meer.
De ingreep was 6 dagen voor zijn derde verjaardag (hij wordt nu 4 over een paar weken).
Vanaf die tijd hing hij enorm aan me, ik kon niet eens meer naar boven lopen bij wijze van spreken. Met oma even naar de winkel konden we ook wel vergeten (terwijl hij oma zeer regelmatig ziet) etc. etc.
Nou ja, kortom: hij plakte aan me vast.
Dat heeft wel een maand of acht (!) geduurd.
Hij was ook opeens snel bang van dingen.
Daardoor dacht ik er aan, omdat jij ze dat je zoontje geschrokken was van een masker.
Misschien is hij nu angstiger dan voor de operaties?
Ik weet echt niet hoe ik je kan helpen.
Ik heb destijds ook amper tips gevonden…
Maar als ik het zo hoor dan lijkt het me niet vreemd als het allemaal met de operaties te maken heeft…daarmee samen hangt…

Heel veel sterkte in ieder geval!!!

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en ?

Gewijzigd door - Bieb op 31 May 2005 15:50:15

#3

Hoi,

Het heeft zeker met de operaties te maken want na de operaties was hij ook erg bang en wilde aldoor bij mij zijn, maar daar was hij net over heen en nu dit met het masker weer. Maar waarwschijnlijk heeft het wel met elkaar te maken natuurlijk. Hij is erg bijdehand dus hij heeft vast wel iets gehoord over dat hij weer naar het ziekenhuis moet, maar we wachten maar af hij moet 15 juni weer heen en dan maar kijken wat de KNO arts ervan vind we willen eigenlijk niet dat hij nog eens word geopereerd maar ja als het moet wat dan hij is nu om de twee a drie weken ziek nou dat is natuurlijk ook niks. Maar even goed overleggen en nadenken wat het beste voor Stan is.

Groetjes Crista

#4

Bedenk me ineens dat dokters in de operatiekamer ook een soort “maskers” op hebben…(die mondkapjes)
Misschien associeert hij het toch…

Nou, succes de 15e!

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en ?

Gewijzigd door - Bieb op 31 May 2005 18:52:31

#5

Hoi crista,
is zeker geen fijne situatie; voor jou en stan.
ben eigenlijk ook wel bang dat dit nog wel tijdje aan zal/kan houden, maar lees uit je verhaal dat die angst van de operatie eigenlijk afgenomen was en dat nu het masker de veroorzaker is (van de terugval).
Weet niet wat voor masker het was, maar mogelijk dat je het masker van de buren kan lenen en stan spelenderwijs/onschuldig laat kennismaken met het masker. Zal het echt een eng masker zijn dan zal ik het niet zo snel doen (ook niet als stan nu ziek zal zijn).

Mogelijk dat je het masker zelfs voor je eigen gezicht kan houden, zodat hij ziet dat er “niets engs” achter het masker zit… en dat het masker eigenlijk best leuk (speelgoed) is. Het kan een schaterlachend kind opleveren…

Maar realistisch, de nieuwe confrontatie kan ook paniek opleveren. Dat zal voor een groot deel bepaald worden hoe je “het brengt”.
Vergelijk dit voor het gemak met sinterklaas (bij een hoop kinderen).
worden ze een keer/de eerste keer hysterisch bij het zien van de sint of bij hem op schoot “moeten” zitten, dan voel je zelf aan of het verstandig/gewenst is om het bij de volgende sint weer te proberen.
Er zijn er ook die zelfs tegen beter weten in toch weer de sint thuis langs laten komen het jaar er op…
2e keer sint zien kan angst ook over zijn;
jaar er op kan het gemakkelijk weer flink drama worden bij pakjesavond…

De manier van kennismaken (het spelenderwijs/onschuldig)met sint en masker zal je ook kunnen vergelijken.
Zeg dus niet dat het zal helpen/verstandig is; maar wel een mogelijkheid…
en voor de duidelijkheid; ik reageer buiten werktijd

Maar kans dat het masker niet de nieuwe angst veroorzaakt is ook zeker aanwezig.
Het masker kan ook uitsluitend de “trigger” zijn geweest voor terugval in de oude angst (van de operatie). In dat geval zal het wsl niets uitmaken of hij het masker nou wel of niet nog een keer zal zien.

Is al lap tekst dus zal maar afronden
Zal ingewikkeld blijven want angst zal niet weg te nemen zijn als hij weet dat hij (binnenkort) weer hetzelfde mee zal maken.
Gerust stellen, aandacht geven en begrip tonen zal dan het meest logische zijn;
Dat heeft stan dan ook nodig…

In ieder geval s6 ermee en wie weet heeft iemand anders nog wel een beter idee.
hou je ons op de hoogte ?
Heb je zelf een goede ingeving dan horen we dat natuurlijk ook graag

als je alles denkt te weten,
leef je wel erg geïsoleerd…

#6

Hoi Doerak,

Ik denk dat het beter voor hem is om het masker maar niet weer te pakken. Want het kindje maakte er een brullend geluid bij en als hij nu iets vreemds hoord of iemand schreeuwt dan raakt hij zelfs al in paniek. Maar hij is wel heel erg bijdehand er ongaat hem niks. Dus ik ben zelf bang dat hij de dingen allemaal een beetje te veel meemaakt en dat hij daarom zo bang is, ik weet het natuurlijk niet zeker. Maar ik wil deze week nog wel even met de huisarts praten. Want dit is erg vermoeiend hij speelt niet of nauwelijks. Hij wil eigenlijk alleen maar op schoot zitten. Ik geef hem natuurlijk alle liefde en aandacht die hij nodig heeft maar hij heeft ook een broer die is autistisch en die heeft ook de nodige aandachtnodig en dat is wel moeilijk natuurlijk.

IK ben gewoon een beetje radeloos.

Groetjes Crista

#7

Jeeeee ik kan me zo voorstellen dat je er radeloos van bent. Helaas heb je daar natuurlijk niet zo veel aan.
Wens je daarom sterkte en hoop dat iemand nog iets voor je weet.

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003

#8

spoken weg jagen uit een slaapkamer lukt me altijd aardig, maar dit is natuurlijk heel iets anders. En denk eigenlijk dat je beter kan aankloppen bij een kinderarts, angst en gedrag is toch psychisch.

als jij denkt dat het opnieuw zien van het masker geen goed plan is moet je het ook zeker niet doen. ik weet alleen dat het een optie is, maar niet of het bij 1, 50 of 75% positief zal werken…
(vertrouw ik toch meer op jouw gevoel )

Van stan te horen krijgen waarom/waarvoor hij werkelijk bang is zal (zeker) kunnen helpen;
maar dat is knap lastig, zoniet onmogelijk om duidelijk te krijgen.
zijn verschillende soorten aanpakken, maar vooraf ook vaak niet in te schatten of het positief resultaat zal hebben. Kan lopen van “afstoten” na schrikreactie tot “negeren van negatief gedrag (= schrikreactie)”, en van veiligheid bieden tot overmatig “beschermen”.

Wat voor stan geschikt zal zijn kan ik niet zeggen;
maar moet dus wel iets zal zijn dat werkt/helpt…
dat scheelt vast al iets

als je alles denkt te weten,
leef je wel erg geïsoleerd…

#9

Hallo Crista,

helaas heb ik geen oplossing voor je. Wel heb ik ook een jongentje (van bijna 5 jaar) jaar met vreselijke angsten. Bij hem komen die mede voort uit ziekenhuisopname’s. Bij tijden worden wij er ook radeloos van, je wilt hem zo graag helpen en zo graag dat het een vrolijk kind is wat kan genieten van het kindzijn. Wij zijn nu bezig om hulp te krijgen, waarschijnlijk gaat het iets van speltherapie worden waarin hij zijn angst, gevoel, trauma’s en ervaringen kwijt kan.

Ik wens je heel veel sterkte!!

Annemieke

#10

Hoi,

Ik heb er ook al aan gedacht om het probleem eens voor te leggen aan de huisarts misschien dat, dat wel verstandig is.

Hou jullie op de hoogte.

groetjes crista

#11

Hoi,

Hij is nu alweer verkouden word er nu wel moe van hoor.

FF verhaaltje gisteren deed Stan iets wat we niet wilden dus ik waarschuw hem drie keer en zet hem daarna in de gang, hij keek heel erg bang echt ik schrok er van dus heb hem er weg gehaald en toen maar bij ons in de kamer op de stoel gezet. Hij begon gister onder het eten er even over te praten over zijn masker incident. Dat als je buiten speelt dat mama dan wel op je past of juf. Echt heel indrukwekkend hoe hij dat allemaal verwerkt. Hij is overal veel te bewust mee bezig.

Ik hou jullie verder op de hoogte.

Groetjes Crista

#12

Hoi allemaal,

Gisteren zijn we naar de KNO arts geweest en die had eigenlijk geen idee hoe het komt dat hij aldoor ziek is en dat hij zo bang is. Dus is hij nu eindelijk doorgestuurd naar de kinderarts hij moet 28 Juni heen. Ben erg benieuwd hoe het dan gaat en wat die er van vind de kno arts zei wel dat het neit goed is dat hij na dat alle amandelen eruit zijn en nadat hij buisjes heeft nog altijd zovaak ziek is.

We hopen maar dat ze niks ernstigs vinden, de kno arts dacht aan een immuun stoornis of een stoornis in zijn lichaam omdat hij niks op bouwt.

Ik hou jullie op de hoogte

Groetjes Crista

#13

Jee, spannend zeg.
Maar wel goed dat jullie nu eindelijk eens doorverwezen zijn naar een kinderarts.
En 28 juni is op zich best al snel.
Succes!

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en…?