Zo opstandig!

[mama_Selma]

hallo dames,

ik weet me er soms geen raad mee…sinds ik zwanger was van Meric, inmiddels is hij 8,5 maanden oud, ben ik zo opvliegerig en zo opstandig! ik heb totaal geen geduld en geef soms felle reacties terwijl degene tegenover mij het goed bedoelt. vooral mijn man lijdt er heel erg onder. dit is nou de zoveelste keer dat mijn man de auto heeft gepakt en naar zijn vriend is gereden en ik hier huilen en nadenken wat heb ik nou weer gedaan…

sterker nog ik geef me zelf steeds gelijk! terwijl als ik wat rustiger wordt en de situatie nog eens onder ogen neem, dan merk ik dat ik weer eens verkeerd zit. ik weet niet hoe dat komt…weet niet hoe ik aan dit gevoel kom maar heb constant het gevoel dat ik mezelf moet verdedigen ook al gaat het nergens over.

ik herken mezelf niet meer…zo was ik nooit en echt ik heb nare tijden achter de rug, de zwangerschap verliep goed maar ik werd een beetje onzeker toen mijn baas mij de deur wees toen ik me voor de derde keer niet lekker voelde en naar huis wilde gaan…hij gaf er niks om…sindsdien zit ik thuis. ik heb eindelijk een baan gevonden en ik hoop dat dit gaat helpen. soms denk ik dat het thuis zitten niet voor mij is weggelegd en dat ik hierdoor in deze situatie ben beland. heb psychische hulp gehad maar ik kreeg elke keer een rekening van 70euro nou zie dat maar te betalen met je ww-uitkering voor maar 3 maanden. net als ieder ander wilde ik graag geld opzij zetten voor moeilijke tijden. nu hebben we niks achter de hand. ons enige hoop is dat ik nu ga werken. ook daar heb ik moeite mee. ik moet fulltime werken voor een minimum loon het is niet anders…alles is beter dan niets en daarbij moet ik mijn kleine missen 5 dagen lang. ook hier zit ik erg tegenop. maar goed we doen het voor hem dus voel me absoluut geen slechte moeder. alleen bij mijn zoontje voel ik me goed. niet onzeker niet driftig…niet ongeduldig. op een of andere manier gedraag ik me als de oude wanneer ik met mijn kleine bezig ben…maar intussen maak ik mijn man zijn leven zuur en breek de harten van mijn familieleden om onzinnige dingen…ben soms bang dat mijn man mij gaat verlaten puur door mijn gedrag…of dit ontzwangeren is weet ik niet maar ik hoop dat ik gauw het oude wordt…want ik weet me er soms geen raad mee…voel me klote…sorry voor het lange verhaal moest er echt uit.

[Mriek]

Wat naar dat je je zo voelt. Natuurlijk ben je nog volop aan het ontzwangeren en dat zal zeker meespelen. Maar dat gedoe met je baas (wat een eikel zeg) is natuurlijk ook heftig geweest. Misschien heb je nog boosheid in je wat je uitleeft op degene die je het meest dierbaar is? Vooral omdat je nu 5 dagen moet gaan werken voor het minimumloon en Meric veel moet gaan missen? Jammer dat je de hulp niet door kon zetten vanwege het geld, hielp het wel?

Lekker hier spuien hoor! En probeer andere manieren vinden om je te uiten. Een boksbal kopen ofzo of lekker in een kussen rammen

Groetjes,
M

[ineke1980]

hoi mama Selma,
wat vervelend voor je!
Ik zal even in t kort mijn verhaal doen:
ik herken niet zo het opvliegerige maar wel dat ik veranderd ben na de zwangerschap. Ik had eigenlijk geen tegenslagen, een makkelijke zwangerschap, wel wat tegenslag daarna… maar over het algemeen niks ernstigs. Toch heb ik een postnatale depressie gekregen. (mijn zoontje is nu bijna 8 maanden). Ik was heel erg onzeker, huilde veel en herkende mezelf totaal niet meer. Ik vertel hier bijna nooit over maar het heeft mij (en mijn relatie) bijna klein gekregen. Er zijn wel wat onverwerkte dingen naar boven gekomen na de bevalling. Jij hebt ook heel wat voor je kiezen gehad in je zwangerschap.
Ik heb wel hulp gezocht en ben naar de huisarts gegaan. Ik heb nu medicijnen en heb psychische hulp gehad, wat wel geholpen heeft. (ik kreeg trouwens een vergoeding van de verzekering). Ik kan alleen maar zeggen: trek aan de bel als je je niet lekker voelt. Ik kan natuurlijk niet beoordelen hoe of wat, maar het is niet leuk als je zelf merkt dat je niet echt in de hand hebt wat je doet.
Hopelijk kan je wat dingen vinden om je te uiten, want dat is erg belangrijk, en hopelijk voel je je snel beter!

groetjes
Ineke

[MamavanRico]

@Mamaselma en Ineke:

Als jij in een 1fase zit van het ggz krijg je het niet vergoed tenzij je extra aanvullend verzekerd bent maar zelfs dan nog niet altijd.
als jij in 2fase zit dat je dus langdurig hulp nodig zou hebben dat wordt wel vergoed dat is elke zorgverzekeraar verplicht.

dus mamavanselma: ik zou even bij je zorgverzekeraar navragen of er niet iets te regelen valt, en anders eens met het ggz overleggen of ze je als langdurige kunnen beschouwen ipv kortdurend.