Ik ben zo pislink, zit hier al een half uur te huilen van verdriet en boosheid, weet ook niet waar al die tranen vandaan komen, maar komt allemaal nu.
Sarah gaat naar een gastouder, deze zijn over twee weken anderhalve week niet beschikbaar, geeft niet. Overal in alle kranten wordt nu geadverteerd door een nieuw kdv. er staat: VOOR KINDEROPVANG VAN DEZE TIJD. STRUCTUEEL OF INCIDENTEEL.
Je kan zelfs bij hoge nood 24 uur van te voren voor een dag opvang aanvragen.
DAT STAAT ER, OVERAL IN ALLE BLAADJES.
Dus ik gebeld, krijg ik een of andere ouwe … aan de lijn, ik mijn verhaal verteld, heb echt voor anderhalve week opvang nodig, advertenties gelezen, iedereen verwijst me door naar dit kdv, bla bla bla
Zegt dat w@f tegen mij dat ze vind dat ik niet pedagogsich verantwoord bezig ben, ze hier absoluut niet mee akkoord gaat, ze hier niet aan mee doet. Ik kan toch niet mijn dochter anderhalve week ergens brengen om daarna nooit meer te komen.
Ik zeg, wat dan, een ander gastouder is zo snel niet voor handen.
nee, ook dat was pedagogisch niet vernantwoord.
Met andere woorden, ik kan beter die anderhalve week thuis blijven, de eerste weken van mijn studie.
WAAROM ADVERTEER JE ER DAN MEE, MENS
en dan nog wat, je kent mij niet, mijn dochter niet, dus zeg niet tegen mij dat ik een slechte moeder ben.
Ik loop me hier mijn benen uit mijn lijf, om alles rond te krijgen voor mij en Sarah. Denkt ze dat IK het leuk vind om Sarah zo vaak te moeten missen. Tuurlijk niet, heb al weken een knoop in mijn maag van verdriet, maar ik doe het voor ons, voor onze toekomst. En dan komt zo’n koe het even allemaal verstieren.
Ik heb op hoge poten een mail gestuurd naar de directie, dit kunnen ze niet maken
Zo, ik heb gesproken…