Mijn dochter heeft van baby af aan al een hekel aan autorijden, maar de laatste tijd is ze echt ontzettend angstig. Snelwegrijden gaat wel, maar met remmen of scherpe bochten, rotondes begint ze al enorm te piepen.
En met achteruit rijden begint ze echt te gillen, ze is dan zoo bang!
De autostoel heeft ook nooit in ligstand mogen staan, (buggy trouwens ook niet, alleen de quinny zapp is goed, andere buggys vind ze verschrikkelijk).
Nu heb ik een aantal keer bij mijn ouders op de oprit (vrij steile helling) geparkeerd, waar de auto dus achterover gekiept staat. Sindsdien is de angst nog veel erger geworden…
We hebben hier op het dorp heel veel dijkjes waar je op en af moet rijden, dus omhoog altijd die auto iets gekiept. Verschrikkelijk vind ze dat… en wij wonen in een doodlopende straat onderaan een dijkje… dus als we weggaan moeten we ALTIJD eerst een stuk achteruit… en vervolgens nog eens omhoog! We rijden dus nooit lekker weg…
Ze MOET trouwens ook altijd wat te drinken hebben in de auto, anders wordt ze helemaal gek…
Wat zou dat nou kunnen zijn??? Ze is niet misselijk ofzo volgens mij. Heeft iig nooit hoeven spugen in de auto. Dus ik denk niet meteen aan wagenziekte.
En iemand tips om hiermee om te gaan?
Ik parkeer iig niet meer op de oprit bij mijn ouders en met mooi weer fietsen we naar school.
Maar we wonen hier redelijk afgelegen… dus heb de auto gewoon vaak nodig… en zij moet mee.