Ahum, daar was ik weer
Vorige week vertelde ik dat Stephan voor het eerst op de wc geplast had.
Vlak voordat hij in bad ging en daarna weer.
Nou is het zo dat hij verder gewoon in zijn luier geplast heeft.
Tot hij vanmorgen weer in bad ging (normaal gaat hij meestal 's avonds in bad).
Toen zei hij weer: oooh, mamma!!! Ik moet plassen!!!
En dat deed hij dus.
De rest van de dag weer in zijn broek, en vanavond zette ik hem voor het slapen gaan nog even op de wc.
Toen deed hij weer keurig een plas.
Uitvoerig geprezen natuurlijk maar toen…toen wilde hij nog weer opnieuw op de wc, want er kwam nog meer zei hij.
Niet dus.
Dus ik na een paar minuten: kom maar, ik denk dat er geen plas meer in zit na die grote plas van daarnet.
Hij in paniek meteen!
Hij wilde weer terug op de wc.
Na weer een minuut of 5 gewacht te hebben, heb ik gezegd dat hij maar beter eerst kon gaan slapen (het was al laat aan het worden) en dat hij dan morgenochtend maar weer moet kijken of het lukt.
Huilen joh! Omdat ik hem van de wc afhaalde (er was inmiddels een kwartier ofzo voorbij, na die grote plas).
Voelde me gewoon even een “misdadiger”
Maar nu mijn vraag:
HOE LANG moet ik hem nou op die wc laten zitten?
Als het aan hem ligt zit hij er rustig een half uur (of langer!) op.
Terwijl hij echt niet meer hoeft dan.
Ik wil nou ook weer niet dat het een soort obsessie voor hem wordt.
Ik ben er zelf trouwens ook vrij lakoniek in.
Lukt het niet dan lukt het niet. Volgende keer beter.
Ik “push” hem niet de hele dag door ofzo, waardoor hij misschien een bepaalde “druk” zou kunnen voelen.
Graag jullie tips/ervaringen!!!
Bedankt alvast!
Groetjes, mamma van Stephan
Gewijzigd door - Bieb op 17 Nov 2004 22:49:08