Eef heeft weer wat gevonden! Ze gaat zielig liggen doen in bed. Ze gaat vrolijk slapen, maar na een paar minuten gaat ze ‘huilen’ en ‘au’ roepen. Ik weet dan al dat het nep is, dus ik ga 1x terug en zeg dat ze moet slapen en dat ik niet nog een keer kom. Ze gaat dan binnen een kwartier ofzo slapen, wetend dat het geen zin heeft wat ze doet en dat wij ook echt NIET meer komen.
Maar rond een uur of elf is het weer foute boel. Dan gaat ze huilen en roepen dat ze Plop wil kijken en naar beneden wil. No way dat Plop aan gaat natuurlijk, die is gek! Maar ze blijft dan huilen en maakt Max wakker. Die schrikt altijd heel erg als zij gaat krijsen en dan hebben we twee gillers op het moment dat wij ook naar bed willen. Niet tof. Ik wil haar dan zo snel mogelijk rustig hebben en ben dan geneigd om haar bij ons te leggen. Maar dat moet geen gewoonte worden. Ik wil de poot stijf houden: slapen doet ze maar in haar eigen bed, tenzij ze ziek is of heel bang is. Maar niet ‘zomaar’ omdat mevrouw niet moe is. Bij ons in bed slaapt ze dan meteen en dat is het verleidelijke voor ons…Maar dan heeft ze haar zin!
Hoe pak ik dit zo aan, dat wij ook rustig kunnen gaan slapen en het geen rel wordt met gegil enz?
Groetjes Rainbow, trotse mama