Eerst even vertellen dat ik plotseling ben opgenomen vorige week. In de nacht van maandag op dinsdag heb ik een grote bloeding gehad. Ik dacht echt dat het gebeurd was met de kleine, zoveel bloed ben ik verloren. Mijn man de verloskundige gebeld en uiteindelijk met ambulance naar het ziekenhuis. Daar stond direct een heel team klaar en wonder boven wonder was alles goed met de kleine. Echo, CTG etc zag er allemaal goed uit.
Uiteindelijk mocht ik die vrijdag pas naar huis. Zou eigenlijk donderdag zijn, maar sinds woensdagavond voelde ik de kleine niet. Donderdag ook niet en dat werd ook bevestigd op de CTGs die ik kreeg. Hartslag was op zich prima, maar ze willen een variabele hartslag zien ipv een rechte lijn. S ochtends en s’middags CTG gehad, maar die waren niet goed, dus mocht niet naar huis. Uiteindelijk s’avonds nog een echo gehad, maar die zag er gelukkig wel goed uit. Vrijdagochtend toen ik wakker werd was de kleine gelukkig weer volop in beweging en zag het hartfilpje er weer keurig uit. Achteraf denken ze dat de kleine zo stil is geweest, vanwege de injecties die ze me uit voorzorg hebben gegeven voor longrijping. Want mochten ze toch in moeten grijpen, dan zijn op deze termijn de longen nog niet volgroeid.
Sinds die woensdag verlies ik ook geen bloed meer. Op echo ziet alles er goed uit, alleen placenta ligt helemaal onderin mijn baarmoeder tegen de uitgang aan. Waarschijnlijk komt het hierdoor dat ik zulke zware bloedingen heb gehad.
Volgende week donderdag krijg ik een echo, want het kan zijn dat placenta nog iets omhoog groeit. Als dat gebeurd, dan kan ik nog natuurlijk bevallen, zo niet gaan ze een keizersnede plannen. Als het een keizersnede wordt, is het niet anders maar ik hoop zo dat het natuurlijk kan. Zeker omdat de placenta zeer ongunstig ligt voor keizersnede. Mochten ze keizersnede doen, maken ze eerst mijn oude litteken open en dan komen ze eerst placenta tegen en daaronder ligt kind. Aangezien ze niet eerst placenta eruit kunnen halen, moeten ze op een of andere manier kind eronder vandaan halen. Dit kan ernstige bloeddingen met zich mee brengen, dus moet ik er volgens gynacoloog vanuit gaan dat als dat gebeurd ze mijn baarmoeder moeten verwijderen.
Heel verhaal weer, maar ik heb nog even een vraag. Ik verlies sinds dinsdagavond donderbruine glibberige stukkjes van 1 a 1,5 cm. Het ziet er totaal niet uit als oud bloed, ondanks dat het bruin is. Vies verhaal, maar als ik een papiertje pak kan ik het zo uit elkaar trekken en lijkt het wel elastiek. Hebben jullie hier ervaring mee, zat zelf te denken misschien stukjes slijmprop. Maar ik heb geen idee hoe die eruit zien. Ook heb ik tussendoor bij het afvegen na wc bezoek slijm met bruine sliertjes ertussen.
Door mijn ziekenhuisopname van vorige week, sta ik nu volledig onder controle van het ziekenhuis. En niet meer bij mijn eigen verloskundige praktijk. Ik zou eigenlijk tot 36 weken naar mijn eigen verloskundige. Daarna zou de zorg sowieso naar het ziekenhuis overgaan, omdat ik bij de oudste een keizersnede heb gehad. Maar goed nu dus al een stukje eerder. Maar vind de drempel net iets te groot om nu ziekenhuis te bellen. Ben niet zo snel van het bellen. Dus dacht eerst mijn vraag maar even hier stellen, wellicht iemand die er ervaring mee heeft en weet of dit slijmprop of iets anders kan zijn.
Ik mag trouwens ook niks meer doen, dus dat is echt heel erg wennen. Want dan zijn 8 weken nog erg lang. Ik mag wel zelf douchen en naar wc, maar verder mag ik alleen 3 keer per dag kwartiertje lopen. Je weet waar je het voor doet, dus ik heb de knop omgezet en houd me er aan. Maar het zijn op deze manier wel hele lange dagen. Moet ook constant iemand bij me zijn, want kan niet alleen met Tim en Daan zijn. Zit echt aan de bank gekluisterd, maar goed het is niet anders.
Groetjes,
Sandra
