Ziekenhuis

#1

Hallo moeders,

Wij mijn eerdere topics heeft gelezen weet dat daimy moeilijk eet en veel huilt. Ik loop ook bij de kinderarts voor maagzuur problemen.
Ik was daar 2 weken geleden en toen at ze weer slecht, dus was haar advies om wat vaste voeding te geven.
Afgelopen 2 weken geprobeerd en ze vind het wel lekker maar eet minimaal.
Ze heeft een afkeer tegen de fles, wil gewoon niet meer dan ongeveer 100 drinken.
Gister hele voeding overgeslagen, terwijl ze elk beetje kan gebruiken.
Heb alles geprobeerd met lepel/spuitje geven, niks wil ze.
Ze plast dan wel weer goed en was tot 2 dagen gelden hartstikke vrolijk.
Laaste 2 dagen alleen maar krijsen !!! S nachts en s avonds slaapt ze gelukkig wel.

Nou heb ik vanmorgen me kinderarts gebeld en het lijkt haar verstandig om haar op te nemen om haar te observeren. Dit voelt zo dubbel !!! Aan de ene kant ben ik blij dat ik serieus genomen word, maar aan de andere kant vind ik het helemaal niet leuk. Ze heeft er al eerder ter observatie ingelegen want toen huilde ze alleen maar. En het is zo erg om weg te lopen en haar daar te laten…

Maar ze moet gewoon meer gaan drinken, ze is ook nog vrij klein, dus afvallen mag zeker niet. Ze is nu 5 maanden en 1 week en weegt 5385 gram. In 2 weken was ze maar 85 gr aangekomen. Nou zeggen ze op het cb dat ze mooi op haar eigen lijntje zit want ze komt elke keer wel wat aan, maar 85 gr vind ik wel heel erg weinig.

Sorry voor mijn lange verhaal, maar moest het efe kwijt… ik voel me gefrustreerd, probeer alles goed te doen en telkens werkt het niet. Nu ligt ze ook weer te krijsen in d’r bedje.
Net lekker in bad geweest, doodmoe maar niet slapen… ik wou dat er bij de bevaling een gebruiksaanwijzing mee was gekomen.

liefs

#2

hai, kan me goed voorstellen dat je dat zegt van die gebruiksaanwijzing.
Wij hadden dat ook bij onze eerste.
doe wat je hart je ingeeft, en bedenk dat ze daar in goede handen is, het is jouw angst en verdriet als je haar achter moet laten en niet dat van haar daar is ze nog te klein voor, ik zou willen weten wat er met mijn kindje is, en het is maar tijdelijk en je mag erbij wanneer je maar wil.
ik hoop dat je die rust kan vinden.
succes

#3

nou meid dat is niet niks.
Snap je gevoel het is ook echt niet leuk als er iets met je kindje is.
Misschien komen ze er nu eindelijk achter wat er met haar is.
Het ziekenhuis is niet leuk maar het zullen maar een paar daagjes zijn en hopelijk krijg je dan duidelijkheid.
Want die onzekerheid die je nu hebt is ook niet prettig!
En als ze zo huilen moet er toch iets zijn denk ik altijd maar.
Konden ze maar praten he?

Alle succes en sterkte gewenst!!!
En houdt ons op de hoogte he??

groetjes Gytha

#4

Hoi,

Wij hebben ook voor de keuze gestaan laten we haar opnemen. Later hebben we ook nog een keuze moeten maken tussen opname of gaan we via de polikliniek medicijnen geven.
Het was ook voor ons een ontzettend moeilijke keuze. Nu is er voor jou geen echte keuze. Maar toch.
Je vraagt je van alles af en gaat alle voors en na’s na en je komt er niet echt uit.
Maar als je goevoel zegt dit kan echt niet langer moet je d’r laten opnemen alleen zo kunnen ze achter het probleem komen en kunnen ze haar beter helpen.
Ik vind altijd wat het beste is voor je kind en dat is in jou geval denk ik zelf te lezen een opname hoe moeilijk het ook is haar achter te laten. Ik weet niet of je bij er mag slapen. ik mocht dat wel als we voor de opname gingen. Dat maakt het misschien makkelijker ook al huilt ze daar misschien wel meer.

De eerste opname moest wel bij ons het was een spoedopname dus hadden we geen keuze meer. De tweede keer hebben we in goed overleg voor een poliklinische behandeling gekozen.

groetjes,

lon106

Gewijzigd door - lon1306 op 03 Apr 2008 15:52:42

#5

Meid dat valt inderdaad niet mee.

Ik kan me goed voorstellen dat je hier een dubbel gevoel bij hebt maar de arts geeft niet zomaar aan dat ze haar op willen nemen. Je moedergevoel is dus helemaal goed hoor dat je inderdaad serieus genomen wordt dat het allemaal niet zo lekker gaat.

Wat zou het toch heerlijk zijn he die handleiding. Ik heb dat ook hoor bij nanik ook al heb ik al een dochter van 8 jaar. Tuurlijk heb je meer ervaring maar als ze ziek zijn of inderdaad niet willen eten of slapen is het altijd maar gissen wat ze hebben en heb je direct zoveel zorgen.

Veel sterke met alles en kop op.

Groet
Bianca

#6

ik kan me heel goed voorstellen hoe jij je voelt. Lucas is in totaal 13 x opgenomen geweest in zijn leventje. En vorige week kwam bijna de 14e keer.
De eerste keer duurde ongeveer 2 weken omdat we ook aan het tobben waren met hem. Toen kwamen ze erachter dat hij reflux had dat heeft Daimy misschien ook?
ook had lucas last van extreme darmkrampen en darmproblemen. Wat hem op een gegeven moment rustiger maakte was inbakeren. Ook door nutriton in zijn voeding te doen maakte van hem een ander kind in combinatie met losec.
Ohjee inbakeren kan al bijna niet meer…dat is jammer. Dat mag maar tot 6 maanden ivm het kunnen omrollen van een baby. Nou ja de nutriton hebben we een lange tijd kunnen geven dat maakte wel heel veel verschil hoor. Dat zet meteen uit in de maag en wordt dus dik zodat het niet meteen weer omhoog kan gaan de slokdarm in. Want dat doet zeer en dan willen ze ook niet meer eten.

Wij weten als geen ander hoe het voelt om je kind te moeten achter laten in een ziekenhuis, maar vertrouw erop dat je het voor je kind doet om er achter te komen waar ze last van heeft. Zodat je haar kunt helpen. Als ze zo huilt dan voel je je machteloos. In het ziekenhuis zien ook de verpleegkundigen waar je kindje last van heeft waar ze op reageert enz. Dit is wel prettig, zodat je weet dat je niet de enige bent die dat ziet.

Veel sterkte!!
gr, bianca

mama van lisa (14-05-2003) en lucas (31-12-2005)

#7

Heel veel sterkte de komende tijd!! Dat valt allemaal niet mee. Het is ook het loslaten wat erg pijn doet. Vooral als je kleine zich niet lekker voelt. Je wilt ze behoeden voor alle pijn en ziektes, maar helaas kan dat niet.

Nogmaals veel sterkte en kop op!

Moeder van een mooie dochter Anna, geboren 2 juli 2007.

#8

Vandaag de kleine al naar het ziekenhuis gebracht. Gister weer weinig eten, de avondvoeding maar 60 cc. Daardoor ook geen volle plasluier vanochtend.
Net gewogen in het ziekenhuis en is in 2 weken niks aangekomen. Dat is dus geen goed teken.
Ze moet er minimaal 3 dagen blijven maar dat zal wel langer zijn zeiden ze. Ik kan gelukkig altijd erheen. Maar vandaag wouden ze haar observeren en zelf eten gegeven. Dus wij zijn maar naar huis gegaan. Heel stil in huis…
Vanavond gaan we nog lekker even een kusje geven. En nu maar hopen dat ze lekker uitrust en lekker gaat eten.
liefs

#9

Eigenlijk weet ik niets meer te zeggen. Dit lijkt me vreselijk! Je hebt een mooi wonder gekregen en vanaf het begin houdt je verschrikkelijk veel van zo’n klein wezentje, dat je hoopt dat ze niets overkomen zal. En dan zulke zorgen in zo’n korte tijd.

Als jullie bij haar zijn, moet je haar maar een knuffel van ons geven!! Hopelijk is ze snel weer wat opgeknapt en mag ze snel mee naar huis!

Moeder van een mooie dochter Anna, geboren 2 juli 2007.

#10

sterkte meid, maar hopelijk krijgen jullie snel duidelijkheid.
Je moet maar denken dat ze daar nu op de goede plaats is.

Houdt je ons op de hoogte?
en geef ze maar een dikke knuffel.

groetjes Gytha

#11

heel veel sterkte en beterschap met de kleine meid en geef haar maar een dikke knuffel van ons

#12

Ook wij wensen jou en je kleine meissie heel veel succes en wij hopen dat alles goed komt! Een dikke knuffel van ons allen hier!

Groetjes


#13

Gisteravond bij haar geweest, lekker geknuffeld.
Ze heeft opzich genoeg eten binnengehad, maar op dezelfde manier als thuis.
De fles heeft ze nu helemaal gedag gezegd, die wil ze absoluut niet. Alles in pap vorm gegeven met lepel. Dat ging ook met moeite zeiden de zusters, en ze huilde ook veel tussendoor.
Aan de ene kant ben ik blij dat ze daar hetzelfde gedrag vertoont als thuis, nu kunnen ze het proberen op te lossen.
Van de week komen er een logopedist en fysiotherapeut kijken bij haar, en dan hopen dat die iets voor haar kunnnen doen.
Ga nu weer snel naar haar toe.

Liefs