Vanmorgen met de juf van Fabienne gepraat …
Fabienne maakt het zich vaak heel erg moeilijk. BV als de juf zegt dat ze nog 10 minuten heeft en de melkpauze dan voorbij is dan stopt ze acuut met eten. Ook al stimuleert ze haar wel dat ze nog even de tijd heeft.
In de sporthal is het gauw huilen wanneer ze bv haar laarsjes niet aan krijgt en de juf er niet gelijk bij kan zijn omdat ze nog 34 kinderen heeft! (logisch). Haar laarsjes half aan vindt ze vreselijk.
Ze praat vaak over “niet eerlijk” … kan niet incasseren en is dan intens verdrietig.
Ik herken dit zeker van mezelf, gauw gespannen, het TE goed willen doen, alles zoals het hoort.
Wat vinden jullie? Kan ik haar hier in ondersteunen op een bepaalde manier?