Zelf eten?

[getzen]

Hallo,

Ik had ook weer eens een vraagje.
De laatste tijd alweer misschien wel 2 maanden of langer wil Tessa niet meer zelf eten. Hooguit wel eens 1 of 2 hapjes maar voorderest zit ze alleen maar te spelen met haar handjes of de hele tijd vervelend te draaien op haar stoel.
Als ik haar dus voer eet ze wel vaak best goed. Niet altijd zoals vanavond maar vaak best wel redelijk.

Ik heb met mijn man nu een discussie van hij vindt dat ik haar niet meer moet voeren en dat ik haar verwen maar ik heb zoiets van ze moet toch iets eten en ze is nog maar 2. Mijn man denkt echt dat ze ons aan het uitproberen is en dat we consequent moeten zijn en echt niet meer moeten voeren want ze gaat toch wel eten als ze honger heeft. Ze is gewoon wel lui daarin. Maar ook al wacht ik heel lang ze doet het echt zelf niet. Ik ben natuurlijk niet van plan om haar altijd te blijven voeren maar wat is nu een normale leeftijd dat ze echt zelf gaan eten? Moet ik hier nu op wachten en haar gewoon blijven voeren en komt het vanzelf wel net als zindelijk worden?
Haar pap weigert ze ook s´ochtends zelf te eten. Dan zit ze ook alleen maar te spelen met haar lepel. Nu hebben we de pap altijd gevoerd omdat het anders zo´n zootje wordt maar nu met een nieuwe kinderstoel zit ze goed dichtbij de tafel en kan ze het wel goed zelf eten. Haar avondeten daarentegen at ze vroeger best wel goed zelf en hoefte ik maar een paar hapjes zelf te geven. Het stomme is als je haar bord weg haalt gaat ze huilen en lopen schreeuwen om haar eten en dan geef je het weer maar doet ze er niks mee. Moet je het dan maar 1 keer terug geven en als ze er dan niks mee doet echt klaar ermee?

Ze eet ook verschrikkelijk langzaam. Met de lunch zit je gewoon wel eens 3 kwartier te lunchen. Is dat normaal of moet je een tijdsbestek geven of zo? Maar zij snapt denk ik niet als je zegt je hebt nog zoveel minuten of zo. Daarom voer ik haar ook maar anders zit je gewoon een uur met haar aan tafel. Ik doe ook wel eens een stukkie brood in haar mond omdat het anders zo lang duurt.

Dus al met al vraag ik me dus af wat het beste is. Haar te blijven voeren of gewoon niks doen en dan eet ze dus echt niks. Mijn man denkt dat ze na 2 dagen niks eten toch echt wel zelf gaat eten maar ik vind het dan toch wel weer sneu en zo.
Als ze zelf een hap neemt prijs ik haar wel heel erg en krijgt ze wel applaus en zo dus ik geef haar dan wel positieve aandacht als ze zelf een hap neemt.
En moet je dus een tijdslimiet geven met de lunch van zo lang zitten we aan tafel of zo of gewoon lang laten lunchen? Het is gewoon wel eens vervelend want je moet ook wel eens weg en zo.

Nou ja hopelijk heeft iemand de oplossing hiervoor want het is best lastig wat nou het beste is.

---

[Kimmetje]

ehm

er staat behoorlijk wat spannends te gebeuren… dus nu zou ik er niets mee doen

als jij straks bevallen bent en jullie zitten weer in rustiger vaarwater dan probeer je gewoon uit. Hier is je eten, wil je het niet prima… geen probleem
geen extra opties gewoon dat is het. niet voeren want ze is oud genoeg,
dat is je eten daar is je bestek
na een kwartier neem je rustig het bordje weg
en huilen negeer je
en daarna gaat ze of eten of eet niets zoals onze middelste nu al 3 jaar doet…

groetjes Kim, mama van Sofie,Victor & Alexander!!

[Sje]

Helemaal eens met Kim!

En zolang ze 's ochtends haar boterhammetje of pap niet extra gulzig eet is ze blijkbaar de vorige avond niet met honger naar bed gegaan!

Hier eten ze ook regelmatig niks 's avonds en de volgende ochtend eten ze dan ook maar de helft van hun boterham. Nou dan hebben ze dus blijkbaar hun avondeten niet gemist.

Groetekes, Sje

[getzen]

Ja maar vind het wel erg moelijk hoor.
Zoals vanochtend was ze aan het huilen aan tafel en dan ben je toch gauw genijgd om mee te helpen met voeren want dan is ze stil.
Normaal als mijn man thuis is zetten we haar dan op de gang als ze zo aan het huilen is aan tafel maar in mijn uppie gaat dat niet met mijn hoogzwangere buik (vandaag uitgerekend).

Maar ze heeft een paar happies zelf genomen en heb er ook maar bij gevoerd want ze heeft echt wel honger want ze eet haar hele bak pap op.

Nou ja we zien wel hoe het gaat.

[emmer]

sorry hoor, maar als ik dit lees denk ik, met 2 die van mij is bijna 3 en eet nog niet zelf nou en, ze moeten al zoveel en het is toch een kleine moeite.
getver ik kan daar niet goed tegen hoor en je kind eten geven want een kind voer je niet, is toch geen verwennen.
doe toch wat je zelf fijn vind en wat bij je past, elk kind doet de dingen zelf als het eraan toe is.

[Sje]

Een kindje van 3 wat nog niet zelf eet?

Ik snap je “ze moeten al zoveel” niet. Hoort er toch allemaal bij in het leven om dingen te leren? En “zelf eten” is daar een onderdeel van. Kleine moeite voor zo’n kleintje hoor om zelf het bestek te hanteren.

Voor mij heet het wel “verwennen” als je een kindje van 3 nog steeds eten geeft in plaats van het zelf laat doen.

Groetekes, Sje

[emmer]

tja, en zo doet iedereen het anders.
Wij vinden het belangrijker dat het gezellig is aan tafel dan dat een kidn per se iets moet, kijk je mag het wel stimuleren, en lucas van mij eet zelf zijn beterham en fruit stukjes wel maar avondeten en dan met name dingen waarin hij niet kan prikken met zijn vorkje maar dus een lepel moet gebruiken vind hij lastig wat zou ik me dan drukmaken.

[mamaKim]

luca moet ook gewoon zelf eten hoor, en het liefste met bestek, maar dat vertikt hij meestal!!! Let er nu niet meer op en prijs hem de hemel in als hij gewoon met zn vork eet. Idd zijn sommige dingen lastig te prikken. Als hij t probeert en t lukt niet en hij pakt t alsnog met zn handen, nou ja prima. Hij leert t vanzelf wel!

[jokeclaessens]

Ons dochtertje van twee heeft zo ook haar keuren gehad. Ze at alleen nog haar vlees en spaghetti. Pataten en zo wou ze niet. Ze gaat ook regelmatig naar de crench en daar at ze wel alles mooi op. Dus ze luste het wel , maar stelde ons gewoon op de proef. Nu doen we het zo. We zitten gezellig aan tafel en geven haar haar bordje. Meestal begint ze dan te zeuren dat ze het niet lust en duwt ze haar bordje weg. dan zeg ik ok dan eet je niet en negeer haar verder.Dan wilt ze haar tutje , die ze dan krijgt. Dan beginnen de papa en ik gewoon tegen elkaar “lekkere patatjes hé papa " " ja mama heel lekker”. Na een paar minuutjes pakt ze haar bordje legt haar tut weg en begint gewoon te eten.Hier wordt ze dan ook voor geprezen maar niet overdreven. ( ik denk dat je niet te overdreven mag prijzen. gewoon een "dat is flink of nu ben je mama’s grote meid " is voldoende anders denk het kindje dat eten inderdaad heel moeilijk is en ga je meer druk zetten op je kindje. Eten is immers een normaal iets en gaan ze zo ook moeten leren zien.)Als ze met haar eten begint te spelen vraag ik of ze genoeg heeft en pak ik het bordje weg wilt ze haar bord terug krijgt ze dit terug maar begint ze dan weer te spelen gaat het voorgoed weg. Met haar handjes eten mag ze soms wel als ze het te moeilijk op haar lepeltje of vorkje krijgt.
Pap is ook wel niet gemakkellijk om te eten voor zo kleintjes. Als we hier soep eten vraagt ze ook wel om te helpen omdat ze gewoon te weinig soep op haar lepeltje binnen krijgt want ze draait soms te hard met haar lepel. Kan je de pap niet in een beker doen?
En langzaam gaat het hier ook. Dat is denk ik wel normaal. de tijd van snel snel een boterham eten is voorbij. je zal hier gewoon rekening mee moeten houden denk ik. Zolang als dat ze eet blijven we aan tafel als ze begint te spelen is het wel gedaan .
Belangrijk is denk ik wel dat je alleen doet waar je je zelf goed bij voelt. Ik denk dat je man gelijk heeft en dat als je ze een paar dagen laat doen ze vanzelf wel zal beginnen te eten Zeker omdat ze het eerder wel al deed. Maar als jij zoiets hebt van “o nee ziet dat die dan drie dagen niks eet dat kan ik niet” dan moet je dat ook niet doen. Uiteindelijk zal ze wel eens alleen gaan eten het zal alleen heel wat langer duren.
Hopelijk heb je hier iets aan en veel succes nog grtjs joke

[lon1306]

Hoi,

Ik ben het niet eens met het voeren van je kinderen als ze 2 jaar of ouder zijn. Het hoort gewoon bij hun ontwikkeling. En ja ze moeten nog veel leren maar dat is de leeftijd. Als mijn dochter niet wil eten dan zij het zo. Wat ik wel belangrijk vind is dat ze ontbijt dus daar dring wel wat meer aan. Maar wil ze niet lunchen of avondeten dan gewoon pech. Na 20 minuten gaat het bordje gewoon naar de keuken, ook al volgen er huil en schreeuwbuien.
Zolang het cb tevreden is over haar gewicht en ikzelf ook dan ga ik me daar echt niet druk om maken. Nou moet ik wel zeggen dat het misschien hier 1 x in de week gebeurt dat ze niet eet. Het cb geeft aan dat het lichaam van een kind tot ongeveer 4 jaar heel goed kan aangeven of het genoeg voedingsstoffen binnen krijgt. Vanaf die leeftijd moet je ze wat meer begeleiden maar dan nog geld ze gaan vanzelf weer eten als ze honger hebben.

En als ik lees dat er een broertje of zusje bij komt kan dat ook een reden zijn om aandacht te trekken. Ze is waarschijnelijk een beetje bang voor minder aandacht en probeert die zo van jou te krijgen. Toch zou ik haar belonen voor de hapjes die ze wel eet met een complimentje en voor de rest niet voeren. Straks zit je twee kinderen de hele dag alleen maar te voeren/ voeden. Ze is oud genoeg om zelf te eten.

Groetjes

lon106

[emmer]

ik heb een zoontje van 9 maanden en lucas wordt bijna 3 en ja ik moet ze allebei nog eten geven, heerlijk, daarvoor ben ik aan kinderen begonnen,
het lijkt wel eens of sommige mensen op dit forum het liefst willen dat het kidn alles zelf kan.
tuurlijk hoord het bij de ontwikkeling en moet je het stimuleren maar is het dan zo erg een handje te helpen.

[anouschkarosa]

Emilie (22 maanden) eet zelf en vraagt soms ook om hulp. Ik vind dat we niet te snel zo streng moeten zijn voor die kleintjes. We willen onze kinderen toch juist leren (met name als ze wat groter zijn) dat het juist beter en goed is om om hulp te vragen ipv zelf wat aan te modderen met alle gevolgen van dien omdat het kind bang is om om hulp te vragen?
Een kind van 2 zit in een stroomversnelling van ontwikkeling en nieuwe gebeurtenissen om zich heen en dat zet ook zijn wereld zoals hij die kende volledig op z’n kop. keer op keer. Het heeft dan juist extra aandacht nodig van pappa en mamma ipv een druk erop zetten dat -ie het allemaal nu maar zelf moet doen. Waarom willen we toch allemaal dat onze kindjes maar ‘groot moeten zijn’? Er komt nog een tijd aan dat ze echt alles zélf willen doen en absoluut geen hulp meer willen. Emilie vraagt gelukkig nog vaak om hulp ook al wil ze soms te vaak dingen al zelf doen. Ik ben blij dat ze om zo nu en dan om hulp vraagt, ook aan tafel.

[mamaKim]

ik vind t wat anders als een kind om hulp vraagt omdat iets niet lukt. Tuurlijk help ik dan. Maar als Luca bij voorbaat als klaar gaat zitten met zijn mond wijd open, afwachtend omdat mama hem wel voert, dan vind ik dat hij het ook wel zelf kan proberen. Tegen mijn kinderen in de klas zeg ik altijd “proberen is leren”. Ik merk daar altijd gelijk welke kinderen een beetje zelfstandig zijn en welke niet.

Maar zo doet iedereen het weer anders. Gewoon doen wat jij denkt wat goed is!

[lon1306]

Hoi

Ik ben een van die mensen die zegt laat ze lekker zelf het eten in hun mondje schuiven. Maar ik ben niet iemand die een mijn kind tot in den treure laat aanmodderen als iets niet lukt. Ik help haar ook wel eens. Maar ik vind het onzin om haar elke dag elke maaltijd te voeren. ik vind dat dat de moteriek niet ten goede komt. Kijk als er zoals laatst taco’s op tafel komen en ik mag het niet klein snijden dan help ik haar wel een eindje op weg. Uiteindelijk moest ik het toch maar even snijden. Maar over het algemeen eet ze alles zelf met een vork of een lepel.

Ook haal ik haar bord niet weg als ze nog zit te eten en wij zijn klaar. Maar zit ze echt te spelen met het eten of geeft ze aan dat ze niet wil dan gaat het bordje na 20 minuten gewoon naar de keuken.

groetjes

lon106

[anouschkarosa]

Als een kind zowieso al zelf kan eten maar met periode gevoerd wil worden omdat het dat op dat moment die aandacht nodig heeft, dan vind ik dat ze op de leeftijd waar we het hierover hebben gewoon mogen hoor. Het gaat hier niet om de strijd ‘alleen maar eten wat ze lekker vinden’. Kennelijk eet de kleine, waar deze discussie om begon, heel goed als ze gevoerd wordt. De vraag is dus of je inderdaad nu dus de strijd aan moet gaan met huilen en straffen op de gang omdat je kindje niet zelf wil eten of dat je het tijdens deze fase gewoon weer even lekker ‘baby’ laat zijn en weer even voeren. Ik kies voor het laatste en ik heb het al met Emilie gezien, ze gaat vanzelf weer gewoon zelf eten. Maar goed, iedereen kent zijn eigen kinderen het beste

[mama_Tess]

hoi hoi
mijn dochter is 8 nu en nooit een makelijke etter geweest maar dwingen heb ik nooit gedaan.
soms zit ze nog een uur te eten ik warm het eten niet op meer dat scheeld wel iets dan gaat het iets snellen en met een broodje laat ik vaak zelf beslissen wat ze er op wil geef haar ma 2 keuzes dat scheeld ook weer.
en vaak wil het wel eens helpen om een wedstrijdje te doen bv zullen we doen wie als eerste zijn broodje op heeft. en dan zelf aan moedige van zo jij bent snel zeg goed zo.
ik hoop dat je wat er aan hebt
groetjes Tess

een lach van een kind geeft je dag zonneschijn