Ze wil niet meer slapen


#1

Goeie avond allemaal.
Ik ben Veronique en hartstikke nieuwe hier op t forum. Ik kwam hier terecht naar t zoeken voor informatie.
Ik heb een dochtertje van ruim 11 maanden oud, zij heet Isis. Isis is een vrolijkerd, maar wel een pittige tante, met een behoorlijk eigen willetje.
Nou heeft zij afgelopen week bedacht, dat zij het er echt niet mee eens hoeft te zijn dat ze moet slapen.
We hebben nooit problemen gehad met slapen met haar. Je legt haar s avonds neer, zingt een liedje, dikke knuffel en ze gaat slapen. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Ook s nachts nooit problemen gehad met haar.

Alleen nu is t een drama. Ze huilt zichzelf helemaal hysterisch. De zweet parels lopen over haar neus. Zodra je haar uit haar bed haalt valt ze tegen je aan, loopt wat na te snikken en valt in je armen in slaap. Zodra je haar neer legt begint t feest weer. Zolang je naarst haar bed blijft staan en over haar rug kriebelt is t goed, maar haal t niet in je hoofd om uit haar kamer te gaan.
Ook s nachts wordt ze sinds deze week regelmatig wakker.

Ik heb geen idee wat ik hier mee aan moet.
We houden iedere avond hetzelfde ritme aan, dus dat kan t niet zijn.
Ik probeer echt niet direct naar haar toe te rennen zodra ze huilt, maar als ze zo hysterisch is, tja dan loop ik toch echt naar dr toe om haar te troosten.

Heeft iemand nog goede tips voor mij


#2

De 11-maandensprong. Heb je Oei ik Groei? Sprongentijd! Zie ook deze link:

http://www.ikkeben.nl/forum/topic.asp?topic_id=11990&whichpage=1

Enne, nog welkom hier!

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers


#3

Jaaaa, klinkt helemaal als een sprong }

Of te wel: duurt even, maar dan is het ook wel weer over.
In combinatie met een verkoudheid of ander ziektegevalletje
kan het dubbel zo dramatisch zijn/lijken.
Troosten mag best, geen probleem.
Maar daarna wel meteen weer terugleggen.

M.


#4

Ja, was hier ook rond die tijd! Heeft ongeveer twee weken geduurd.


#5

Dus ik moet toch echt gaan toegeven aan het oei ik groei boek
Nou dan gaan we het maar gewoon afwachten.
Gisteren heb ik haar gewoon laten huilen. Af en toe even kusje dat ze weet dat ik er ben en om haar in de gaten te houden. Maar ik heb haar niet in mijn armen in slaap laten vallen. Volgens mij vond ze dat namelijk ook wel erg prettig.
Het was even hard en moeilijk, maar kleine ukke puk is uiteindelijk in slaap gevallen.
Ben benieuwd wat ze vanavond gaat doen.
In ieder geval bedankt voor jullie advies

Liefs Veronique


#6

wij hebben hier hetzelfde drama gehad! en vooral die sprongen rondom 1 jaar waren echt een veldslag! verschrikkelijk …
pippy mijn dochtertje is vrij lui geboren, slaapt altijd hoor je nooit…al staat hier heel de buurt op zijn kop… zij knort gewoon…

maar met die sprongen, hellnights… gillen, brullen, tot je je haren uit je kop kon trekken… ! verschrikkelijk… ik heb ook een beetje gekeken …elke avond maar ff laten huilen, als ik echt hoorde dat ze hysterisch werd, ff sussen, meestal liet ik haar wel in bed liggen, maar een beetje aftasten zeg maar…
en elke avond wast weer anders… meestal duurde het een weekje, (of 2) en dan wast net weer of ik me kind terugkreeg zeg maar… ze had in die tijd ook mega last van haar tandjes… dus dat kwam er voor haar nog eens overheen natuurlijk…

maar ze gaan over die sprongetjes

Pippy is geboren 17.07.2009