Zonet heb ik mijn 2 boys afgezet bij de peuterspeelzaal, nou dat was weer brullen geblazen! Ik zei zelfs nog: hier is het huilcommité weer! is natuurlijk maar een geintje, maar ik blijf het moeilijk vinden om hun daar zo huilend achter te laten, ik krijg elke keer weer een brok in mijn keel. Ze versterken elkaar natuurlijk ook nog eens dus huilt er 1 dan huilt de ander ook. Heeft iemand hier ervaring mee? Ze gaan het toch op den duur wel gelijk spelen? Als ik na een half uurtje bel, zijn ze meestal rustig aan het spelen, bovendien zijn ze vlak nadat ik weg ben alweer rustig hoorde ik, maar dat beeld van mijn 2 schatten aan het huilen vind ik toch echt hartverscheurend!!!
Zal het ooit wennen?
Tiesie
#2
Het is heel normaal hoor. Helemaal als het broertjes of zusjes van elkaar zijn. Ze steken elkaar dan vaak aan.
Ik werk op een creche en wat jij verteld is heeeeeel herkenbaar. En je doet er niet zo veel aan. Het is al een goed teken dat ze vrij snel gaan spelen en hun verdriet vergeten zijn. Als moeder sta je machteloos wanneer je weg gaat, het liefst zwaai je ze vrolijk uit. Troostje: vaak is het een periode
Groetjes Wiets
Thirza
#3
Lijkt me inderdaad heel vervelend. Ik heb ons zoontje ook wel een aantal keren huilend bij de oppasmoeder achtergelaten, en dat is inderdaad vervelend weggaan. Maar ze moeten ook leren dat je een paar uur weggaat en dan weer terug komt. En misschien is het een troost te weten dat het huilen vaak al afgelopen is als jij uit beeld bent. En daarna spelen ze waarschijnlijk met veel plezier op de psz.
Ons mannetje mag sinds begin oktober ook naar de peuterspeelzaal en hij vindt het helemaal geweldig. Hij kreeg een gigantische driftbui toen hij in september na een half uurtje wennen weer mee naar huis moest
Joost heeft 1 keer iets gehuild toen ik hem weg bracht, en dat was over zodra ik het lokaal uit was. Het advies dat ik van de leidsters kreeg is dan ook snel afscheidnemen met brengen. Hopelijk merken jouw kinderen ook gauw dat het geen effect heeft als ze huilen en gaan ze binnenkort enthousiast naar de psz toe.
Groetjes, Thirza
Mama_van_Kaj
#4
Mijn tip is:
Kinderen begrijpen meer dan je denkt…probeer ze het vooraf dus niet als je bij de voordeur van de PSZ staat, te vertellen dat mama gaat werken en dat pietje dan gaat spelen met andere kindjes. Hier gaat dat prima, alleen is het zo dat meneer wel 40x vraagt waar ik dan heen ga en waar hij dan heen gaat en waar papa dan is…ach zo blijf je gezellig aan het kletsen hè
Sje
#5
Hartverscheurend inderdaad, maar toch gewoon weggaan. Zodra je maar blijft hangen in de hoop dat je ze vrolijk spelend achterlaat, wordt het alleen maar erger. Die leidsters zijn vrijwel altijd in staat om kindjes te troosten.
Dus gewoon naar binnen, jasje uit, beker en fruit afgeven, even een paar minuten mee spelen, een kus en weggaan. Klinkt heel zakelijk, maar dat is wel de manier.
Mijn oudste dochtertje heb in in de eerste periode ook vaak achtergelaten dat ze aan het huilen was, maar als ik haar dan weer kwam halen bleek dat ze vlak na mijn vertrek stil was en ging spelen.
Nu vindt ze het zo leuk dat ik als ze niet goed luistert makkelijk kan dreigen met “als je zo doorgaat, mag je niet naar de peuterspeelzaal”. Eens kijken hoe snel ze wel goed luistert! Hihi!
Dus nog even doorbijten, want die huilperiode gaat echt over.
Groetekes, Sje
Tiesie
#6
quote:
probeer ze het vooraf dus niet als je bij de voordeur van de PSZ staat, te vertellen dat mama gaat werken en dat pietje dan gaat spelen met andere kindjes.
Je zou het kunnen proberen, maar ook dat werkt bij sommige kinderen niet en zetten ze het juist op een brullen. Ieder kindje is heel verschillend.
Je hebt dus verschillende methodes: niet vertellen, wel vertellen, maar het vooral kort houden bij de creche. Gaat je kindje huilen, loop dan niet telkens terug, zo krijgt je kind steeds weer valse hoop en is het extra erg als je uiteindelijk weg blijft.
Dit zijn dingen die ik bij mij op de creche singaleer.
Sterkte ermee…
Groetjes Wiets