Eindelijk!
Na veel geduld en af en toe proberen kan Stephan eindelijk op zijn “grote” fiets met zijwieltjes fietsen!
Hij begreep steeds maar niet dat je met je voeten moest “duwen” wilde je vooruit komen.
Of het lukte hem gewoon niet, geen idee.
Maar nu ging hij net zomaar trappen, wel 5 keer de trappers rond!
Wij klappen natuurlijk (pappa stond ook buiten en buurvrouw toevallig ook) en Stephan natuurlijk glunderen van oor tot oor.
Maar daarna wilde hij het niet meer omdat hij vond dat hij het niet kon.
Dus ik zei: "ja maar, je kon het net zo goed, je bent al zo’n echte grote jongen nu!"
Maar nee, hij is een kleine baby (ZIJN woorden hoor ) en pappa moet helpen.
Nou ja, het begin is er!
Hij weet nu inn ieder geval dat hij het prima kan.
En ook al is hij vrij “laat” met fietsen (3 jaar, 3 mnd) ik ben APETROTS op ons manneke!!!
Groetjes, mamma van Stephan
Gewijzigd door - Bieb op 06 Sep 2004 13:16:52