Worstje bij de slager etc

#1

Gistermiddag ging ik met Joey naar de supermarkt, delicatessenwinkeltje en bakker. Bij de supermarkt begon hij wild enthousiast JA JA JA! te roepen… Dat was alvast het antwoord op de vraag die hem altijd gesteld word, Lust jij wel een plakje worst? Van mij mogen de kinderen niet vragen om een worstje, maar dat Joey dus wel min of meer… Hij is nog niet oud genoeg om echt te vragen, maar met zijn JA Ja geroep wil hij wel duidelijk maken dat ze hem niet mogen vergeten. Dat gebeurd namelijk ook wel eens, en dan heb ik een huilende Joey bij me.
Bij de delicatessenwinkel liepen we naar binnen terwijl Joey enthousiast riep JAAAAA KAASJE!!! En bij de bakker JAAAA BROODJE!!! Pfff aan de ene kant vind ik het leuk dat hij dat precies weet wat hij in welke winkel krijgt, maar ik schaam me ook wel een beetje hoor… Maar ik weet ook niet hoe ik het hem af kan leren, en het winkelpersoneel is helemaal dol op hem, iedereen vind hem geweldig, zoals hij zijn hand op steekt en hai zegt, en bij het weg gaan vrolijk Ajuuuuu roept, haha!

Hoe gaat jullie daar mee om? Mogen de kindjes er om vragen, en zo nee hoe leer je dat op deze leeftijd al af? En ben je uberhaupt blij met al dat eten dat ze toegestopt word? Ik vind het wel heel leuk hoor, blij kind en blij personeel… Maar zoals gisteren, om half 4 al die lekkere hapjes, en om 5 uur mama’s aardappels met bietjes laten staan…

Groetjes Anouk

#2

Das heel lastig, zeker bij kleine kindjes, de winkeliers maken het er zelf naar.
Wij leren onze kids dat ze niets mogen vragen, maar als je altijd een worstje oid krijgt, dan gaan ze er vanuit dat ze het ook altijd krijgen. Mijn kids liepen bij de AH regelrecht naar de vleeswaren omdat ze wisten dat ze dan een worstje kregen, vond ik altijd best genant. Nu zijn ze 6 en 9 en weten ze dat vragen onbeleefd is, maar als ze nog zo klein zijn is dat moeilijk af te leren.
Ik zou me er niet te druk om maken, het ís ook schattig als zo’n kleintje al uitbundig JAAA roept haha! En als hij straks groter is heb je het snel genoeg afgeleerd.

Groetjes Nathalie & Co

#3

Ik kom nooit in winkels waar ze wat krijgt. Ze zou misschien als pappa haar mee zou nemen naar de markt wat krijgen maar dat is alles. Heel af en toe komen we bij een supermarkt waar je wat kan pakken en dan krijgt ze van mij wat maar meer dan dat ook niet dus ik ben het zeuren niet gewend. Oh ja als ze in de winkel iets ziet wat ze mooi vind en ik vraag of ze het hebben wil zegt ze standaard nee. Dus das ook wel makkelijk

Oh ja enne als je om half vier die boodschappen doet dan zit het er inderdaad wel in dat ze 's avonds niet meer eten

Groetjes,

Michèle

#4

Ik weet precies wat je bedoelt. Erik roept als we de supermarkt in komen altijd heel hard: “Worstje!!!” En dat vind ik ook best genant. Ik zeg dan wel dat 'ie zachtjes moet praten en er niet om moet vragen, maar of dat werkt? Soms krijgt 'ie iets, soms niet en dan is het ook prima voor hem. Dus tja, heb niet echt de oplossing voor je.

Groetjes,
M

Lilypie Derde Ticker

#5

Net als bij Michèle kom ik niet in winkels waar ze iets krijgen dus heb dat probleem ook niet (gierige mensen in rotterdam hahahahaha)

Liefs Michelle

Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers

#6

Allereerst vind ik het sowieso niet kunnen dat personeel aan het kindje zelf vraagt of ze een plakje worst of blokje kaas lusten. Een kind zegt altijd ja maar voor hetzelfde geld heeft de moeder hele goede redenen om nee te zeggen (als een kindje bijv. diarree heeft). En draai dan de ja van het kindje nog maar eens terug zonder dat er een huilbui volgt!

Daarnaast vind ik niet dat ze om een plakje worst of blokje kaas mogen vragen (maar ik heb dan ook al kinderen van 5 en 6 dus die zouden moeten weten hoe het hoort). Ze moeten maar leren dat ze moeten wachten tot het aangeboden wordt.

Ik ga zelfs zover dat als er bij de supermarkt een bordje tussen de vleeswaren staat waarvan je zelf mag pakken om te proeven, dat de meiden dan alsnog netjes moeten vragen of ze een stukje mogen pakken.

En als het personeel dan zegt “ja tuurlijk, het staat er toch voor” zeg ik dat ik het niet meer dan netjes vind dat ze het toch even vragen.

Ik heb weleens een gezin met 3 kinderen in de supermarkt gezien die stonden te wachten tot het lege bordje weer gevuld werd. Met de ouders erbij grepen die kinderen ieder een handvol uit het nieuwe gevulde bordje. Asociaal vond ik dat en ik kon het dan ook niet laten om te vragen “krijgen jullie thuis niks te eten?”, waarop de ouders begonnen te lachen alsof ik iets heel grappigs vroeg.

Nou het was absoluut niet grappig bedoeld maar het signaal wat ik ermee af probeerde te geven kwam ook duidelijk niet door. Walgelijk dat gedrag van die kinderen!

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 17 Jul 2010 14:09:48

#7

haha herkenbaar maar rico doet het dwingend.
we staan in de rij bij de kassa en hij roept: koekjah! koekjah KOEKJAAAAAHHH
hihi! Ik moet daar wel inwendig omlachen en dan knikt de verkoopster aan mij van: ja???
en ik knik dan ja of nee. net wanneer ik vind dat het uitkomt.
Rico begint niet te huilen als hij niks krijgt maar kijkt mij aan en zegt dan vragend: nee???
en dan zeg ik: nee rico nu niet, jij moet thuis zo eten.

Als rico dwingend gaat vragen krijgt hij niks en dat weet hij inmiddels ook wel een beetje. dan zeg ik gewoon: neer rico ja kunt ook gewoon eventjes wachten. maargoed ze zijn daar nu nog te jong voor om echt oorzaak gevolg goed te begrijpen. Soms snappen ze het wel maar niet voor niets geld de regel: herhalen herhalen herhalen…op deze leeftijd.
Mijn moeder zei vroeger altijd tegen me voordat we de slager inliepen: en je gaat niet om een worstje vragen. of bij de supermarkt: je gaat niet vragen om een snoepje.
wat deed ik dan altijd ik zei heel bijdehand: weet u, ik heb vandaag nog geen koekje gehad
tja dan had ik niks gevraagd hahaha

Lilypie Tweede PicLilypie Tweede Ticker

#8

Ik kom eigenlijk vrijwel nooit bij dat soort winkels.
Heel soms bij de bakker, en dan ga ik op een tijd, net voor het middageten, zodat hij dat broodje dan juist kan eten.

Bij de supermarkt vragen ze weleens of hij een snoepje mag, maar daar begin ik niet aan. Eigenlijk denk ik dat ik hem dat nooit ga geven, dan went hij er ook niet aan.

Liefs, Anne

Lilypie Second Birthday tickers

#9

Herkenbaar! Eva gilt al ‘kaasj’ als ze de letters van de AH ziet! Laatst hadden ze geen bordje kaas meer staan en ze was zwaar teleurgesteld. Ze hing in haar wagen te mokken. Gelukkig scoorde ze toen een plakje worst! Bij de ETOS, die naast de AH zit, staat een pop met een schaal snoep. Zodra ze die ziet, roept ze al. Het gekke is, dat ze die snoepjes (colaflesjes/krijtjes/drop) niet eens lust en ze in de winkel al uitspuugt en aan mij geeft! Tóch pakt ze het! De bakker zit ook al dichtbij en daar krijgt ze steeds een speculaasje. Zo blijf je aan de gang en Eva zegt geen ‘nee’. De verkoopster van de bakker vraagt overigens wel eerst: ‘Mag ze een koekje?’ Ik pak het dan aan en geef Eva de helft. Een kaasje of plakje worst vind ik niet zo erg, maar een koekje…gelukkig komen we niet elke dag bij de bakker en anders zou ik ook eens ‘nee dank je’ zeggen. Eva vraagt er (nog) niet zelf om. Maar ze wennen er zeer snel aan. Bij de Lief-winkel hier krijgt ze steevast een ballon als we daar zijn. Laatst kreeg ze die niet en toen wees ze en deed ze ‘eh-eh-eh’. Het was opruiming en daarom deelden ze volgens mij geen ballonnen uit? Ik kreeg mijn shirt opeens ook in zo’n markt-zakje i,p.v. in een Lief-tas…Maar goed…kindjes zijn net robots en ja, dan weten ze precies waar ze wat krijgen!

Toen ik studeerde verdiende ik bij door bij een supermarkt te werken. Ik stond bij het vlees en wij gaven altijd knakworstjes weg. Die waren heerlijk! Alle kindjes wilden die hebben! Ze vroegen er vaak zelf om, maar dat vond ik niet zo’n probleem. Als er ergens iets wordt uitgedeeld en ik krijg het niet van de verkoopster, zoals laatst een monstertje bij de Ici Paris, dan vraag ik er ook om hoor! Iedereen kreeg het, behalve ik…Alleen wel netjes! Ik probeer Eva wel te leren dat ze ‘dank je wel’ zegt, al komt dat nog niet goed over. Ze zegt: ‘Asj’=alsjeblieft als ze iets krijgt! Ze geeft wel een stralende lach als dank en zwaait ook. Dat vind ik voor nu dan ook prima.

Dat verhaal van Sje…daar kan ik niet over uit! Graaien naar een schaal en wachten tot 'ie gevuld is! Dat zie je ook vaak op markten, als ze bv gratis een nieuw product uitdelen. Iedereen graait en snaait! Vreselijk! En dan die hele schaal leegvreten! Wat een voorbeeld! Nee, Eva mag één dingetje pakken (laten we eerlijk zijn, het ligt er ook voor) en verder niks. Ze zeurt dan wel om meer, maar daar begin ik niet aan. Wel iets overlaten voor anderen. Dat wil ik sowieso. Laatst at het neefje van mijn vriend hier de hele brie op, die ik net had neergezet met toastjes. Binnen 3 minuten was 'ie weg! Nou, dat zou Eva dus nooit mogen! Ik zou zeggen: ‘Eva, andere mensen lusten ook brie!’ Ik zie nóg voor me hoe hij met het kaasmesje de enorme blokken eraf sneed. Ik had er natuurlijk iets van moeten zeggen, maar ja…Volgende keer maar.

Ik dwaal af…wat ik wilde zeggen…ik vind af en toe iets lekkers ok, maar het hoeft niet elke dag.

Groetjes Rainbow, trotse mama

Gewijzigd door - Rainbow op 17 Jul 2010 23:40:04

#10

Oh ik ben blij te lezen dat ik niet de enige ben die er zo over denkt! Ik vind het echt wel heel schattig dat Joey zo enthousiast word van al dat lekkers, maar soms is het gewoon te veel en op een verkeerd moment. En tja ze vragen het aan Joey zelf en dat is niet slim nee, maar als ze het aan mij vragen waar hij bij is… Joey verstaat dan gewoon wat ze vragen en geeft dan ook antwoord; JAAAA! Hahaha, dus als ik dan nee zeg krijg ik ook een drama. Tuurlijk moet je daar doorheen, maar ik vind dat zo lastig! Vooral omdat ik hem te jong vind om het et begrijpen… Kijk thuis snapt hij het wel dat hij na zijn koekje geen chips meer krijgt als hij daar om vraagt. Dan zeg ik nee, je hebt net al wat gehad. Maar ik kan in de winkel niet zeggen dat hij net al iets heeft gehad, want dat is voor hem dan niet zo. Ja thuis misschien, maar thuis en winkel is toch anders!
Wat vreselijk asociaal van die familie Sje! bah dat kan ik ook niet uitstaan, net als die lui inderdaat bij gratis markt-kraampjes, bah! Sommigen zie je er echt bewust heen lopen en vragen om een blikje cola bijvoorbeeld. Ik pak alleen iets aan als het me letterlijk in de handen word gedrukt, haha!
Joey moet van mij ook dankjewel zeggen, en dat doet hij dan ook op zijn manier Aaaasjedie… Als hij zelf iets weg geeft is het daaaankie… Net verkeerd om dus, net als Eva, haha!

Groetjes Anouk

#11

ik heb weer een eitje want die kleine van mij taalt er niet naar. Hij moet geen wordt, geen kaas , dat mogen ze van hem allemaal zelf opeten hahahaha. behalve bij de bakker een sneetje van zo’n mini broodje. en soms een dropje bij de drogist. maar als ie niks krijgt dan hoor je m ook niet. en als hij het wel zou vragen dan zou ik ook zeggen dat dat niet netjes is, maar hij is al 3,5. kind van 2 snapt dat niet, maar je kunt het wel zeggen, want als je het blijft herhalen snapt ie het op een dag wel,
en hier hebben we mazzel dat de winkeliers het eerst wel aan de ouders vragen (wat slim is idd als een kind ziek is/allergisch is/gauw vol zit). en ze doen het vrij tactisch. maar maak je niet druk, worst kaas en brood zijn gezonde tussendoortjes.

x Floss

#12

wordt het niet eerst aan jou gevraagd dn. ik werk zelf in een supermarkt op de broodafdeling en als r dus inderdaad ouders met een kindje voor me staan vraag ik eerst aand e ouders of ze een boterham mogen. afgelopen zaterdag had ik een meisje van een jaar of 3 en die wilde eten maar ze mocht van papa geen croisantje dus die pakte hij af en legde hij terug. zei krijzen!!! dus ik vroeg aan hem mag ze een gewone boterham hij zo als ze dat wil wel maar die wil ze niet want ze wil een croisantje. dus ik vroeg aan haar wil je van mij een boterham JA!!!(alsof ze erop wachtte hihi) die boterham is helemaal opgegaan en papa heeft rustig kunnen winkelen maar als de ouders bij ons nee zeggen is het ook nee en in elk filiaal op elke afdeling wordt het eerst aan de ouders gevraagt (is een regel bij ons)

#13

Bij ons in de supermarkt heb je dat soort dingen niet. Bij de bakker komen we nooit, want ik haal mijn brood in de supermarkt. Soms gaan we naar de slager en dan vragen ze aan mij of Tim een stukje worst mag. Ook bij de viswinkel vragen ze het aan mij en niet aan Tim. Maar als hij het niet krijgt dan vraagt hij er zelf ook niet om.

Ik zou er toch nu al wat voorzichtiger mee zijn en hem niet in alle winkels iets geven. Gewoon 1 keer ergens en dan is het genoeg. Zeker als hij daardoor zijn avondeten laat staan.

Groetjes,
Sandra

Lilypie Derde Ticker