Gedichtje over de bewegingen.
Wonder
Wat een wonder:
Een friemelend luchtbelletje
Zwevend in je buik;
Zo vlug voorbij.
Dat ontroerend gevoel alleen voor mij.
Wat een wonder:
Steeds meer kriebels in je buik;
Een geruststellend idee,
En ook pappa beleeft het nu mee.
Wat een wonder:
Een druktemaker in je lijf,
En je moeder gevoel gaat ontwaken;
Al wekt de baby je in de vroege morgen
Je vergeet meteen al je zorgen.
Wat een wonder:
Een heftig getrappel,
Niet meer alleen te voelen
Maar soms ook te zien;
Een handje of voetje misschien.
Wat een wonder
Een regelmatige cadans
Laat je voelen: ik heb de hik.
Al schop je haar ribben bond en blauw,
Mamma houdt al zoveel van jouw
Wat een wonder
Jij trapt van ongeduld
En wij zijn ook erg benieuwd
Al die je mamma soms wat pijn
Dit contact vindt ze zo fijn.