cas gaat sinds augustus naar de psz, hij vindt het helemaal geweldig waar ik ook heel blij om ben…
maar nu het gene wat me dwars zit en me behoorlijk slecht over voel, telkens als ik hem ga halen roept ie al zodra ik 1 voet binnen de deur zet, nee niet naar huis niet doen… in het begin had ik zo iets van dat gaat wel over, maar het is telkens zo, en ik wordt daar echt verdrietig van en voel me een slechte mama, terwijl daar eigenlijk geen reden voor is…
ik ben naast me huishouden veel met hem bezig, spelletjes doen naar de speeltuin, wandelen etc…
en dan speelt er ook bij dat ik dus echt zo iets heb van wat moeten ze wel niet denken, ik weet dat ik me daar niets van aan moet trekken maar onbewust doe je het toch…
heeft iemand zoiets meegmaakt of heeft iemand tips voor mij?
ik ben echt radeloos
groetjes ariana