Wil mn verhaal ff kwijt :S


#21

Hey allemaal!
We zijn bij de plas. chirurg geweest alleen helaas met slecht nieuws.
Het topje is volledig afgestorven en er is niks meer aan te redden. Er was nog wel een mogelijkheid om een stukje nagel te behouden maar dat zou heel veel pijn voor Jesse betekenen, en zou blijvend verkeerd groeien en pijnlijk zijn. Dus is het besluit gemaakt om tot 2 mm onder de nagel te amputeren.
Het is een moeilijke, zware dag en dagen geweest. Morgen word Jesse geopereerd. Het moest vrij vlot ivm eventuele infecties die op zouden kunnen treden. Ik probeer het allemaal een plekje te geven maar dat is erg moeilijk. Het is heel verdrietig allemaal, en moeilijk te accepteren alleen we hebben gedaan wat we konden doen, wij als ouders en de doktoren maar helaas is het niet gelukt.
Ik houd jullie op de hoogte hoe dit zich verder ontwikkelt en bedankt voor alle steun, wordt erg gewaardeerd. Ook namens mijn man.
Groeten Tamara

Gewijzigd door - Twinmama25 op 30 Jun 2008 18:11:27


#22

heel veel sterkteallebei


#23

Jeetje zeg wat een verhaal.Ik snap jou wel hoor.ik kom zelf ook uit de zorg.Ik heb de meest vreselijke wonden, bloed,stompen enz meegemaakt maar als het om je eigen kindjes gaat …Ik raak ook wel eens in paniek en dat is heel normaal.Je moet je niet schuldig voelen.Zo is mijn zoon eens van de comode gevallen omdat ik iets van de grond raaptje.Ik voelde me ook schuldig maar je kan niet alles in de gaten houden…zeker als je een tweeling hebt.Ik ben ook eens mijn dochter kwijtgeraakt op de camping.ook verschrikkelijk. Je kan ogen in je achterhoofd hebben maar dan nog zie je soms net dat ene dingentje over het hoofd.
Nou meid hou je taai en geef de ene een kusje op zijn vingertje en de ander op zijn koppie

PS; wel gek dat ze allebij wat hebben op een dag(daar ben je tweeling voor???)

Gr Karin

Karin Savinsky


#24

Hoi,

Nou het spijt mij te horen dat het niet goed is. Heel erg jammer. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk was om een besluit te nemen.

Ik heb niet z’n ervaring met een vingertopje. Maar wel heeft onze dochter enkele keren in het ziekkenhuis onderzoeken gehad die op z’n minst gezegd niet prettig waren. Ze heeft een hoge klysma gehad 2x ze heeft een darm onderzoek gehad al die keren was ze wel gesedeerd en plaatselijk verdoofd. maar eer de infussen er inzaten en de gevolgen van de klysma daarna zijn niet prettig. Wat betrefd de infussen ze heeft moelijke aders. Ook hebben we een keer moeten beslissen of we haar met een infuusnaald thuis durfden te nemen of haar weer voor een paar dagen op te laten nemen in het ziekenhuis. Dit vanwege een darm en maag infectie die veel buikgriepen veroorzaakte. Omdat je weet dat je kind pijn heeft en je haar weer pijn gaat doen is het niet makkelijk. ook als ze thuis helemaal vast zit( obstipatie heeft) en je moet haar een klysma geven en je weet dan dat hevige buikkrampen geeft al is het maar voor 5 minuten dan kan ik wel mee janken en is het soms moeilijk om gefocust te blijven en haar te troosten.

Dus in dat kan ik met je meevoelen. Je neemt een beslissing die in jou geval je kindje tekend voor het leven. Maar er komt een moment waar je het een plaatsje kan geven. al is het niet nu. Laat het maar even over je heen komen. Verwerken komt later. Bij ons ook we zaten op een gegeven moment zo in een bepaalde molen dat je denkt eerst dit voorbij hebben en dan pas er aan werken en voelen wat er is gebeurt.

Ik hoop dat je het een beetje begrijpt en dat je er wat aan hebt.

Heel veel succes morgen en wees niet bang om alles te vragen wat je te vragen hebt en deel evt onzekerheden met de zusters. Die waren voor ons onmisbaar tijdens alle handelingen. En wat ook helpt schrijf het op in een schriftje niet alleen voor jou maar ook als je kindje er ooit naar vraagd dan kan je er op terug vallen. ( hoe ervaar jij het hoe ervaart je kindje het wat heeft je kindje gezien wat hebben ze gedaan bijv. de zalf voor het infuus en hoe stoer hij was enzv. en dan niet alleen de medische handelingen opschrijven maar ook de niet medische dingen)

groetjes

lon106


#25

sterkte nogmaals

Groetjes Bianca, mamma van Kevin*
Dylan & Kaitlyn


#26

nogmaals sterkte vannuit hier, ook voor je man.
Kan me voorstellen dat jullie je verschrikkelijk voelen maar je hebt inderdaad gedaan wat je kon.

groetjes Gytha


#27

Hoi,

Heel veel sterkte hiermee! Ik heb zelf ook zo’n ondernemende boef rondlopen en soms houd je je hart vast wat er allemaal kan gebeuren…
Hopelijk houd Jesse er geen narigheid aan over.

Groetjes van

jantje


#28

Hoe is de operatie gegaan? Gelukkig is hij nog jong en weet hij straks niet beter… maar goed, leuk is anders. Heel veel sterkte en succes voor jullie!

Lilypie 4th Birthday Ticker

Lilypie 1st Birthday Ticker


#29

Hallo allemaal,
De operatie was erg ingrijpend voor Jesse. Hij was erg overstuur na de operatie en heeft wel ruim een uur vreselijk gehuild. De vinger is tot het 1e kootje (dus hij heeft nog 2 kootjes van onderen af) geamputeerd.
Maandag moeten we weer naar het ziekenhuis om het verband eraf te halen. Ik zie daar nog meer tegenop dan de operatie want dat word een heftige confrontatie. De arts zei dat ook dat we er rekening mee moesten houden dat het een raar gezicht zal zijn. Ik was vandaag wel sterk onder de omstandigheden maar mijn man heeft voor het eerst in al die jaren dat ik hem ken, echt gehuild. Dit zal gewoon nog een hele lange tijd nodig hebben. Ik ben wel blij dat mijn man en ik echt een team zijn en dat we onze emoties goed bij elkaar kwijt kunnen. Het gaat nu naar alle omstandigheden goed met Jesse. Hij is alweer zichzelf en speelt lekker met Sem, daar ben ik héél blij om. Hij heeft al teveel pijn gehad en ik ben blij dat ie zich nu “goed” voelt.
Ik houd jullie op de hoogte hoe het gaat aflopen.
Bedankt voor al jullie reacties en steun
Groeten Tamara

T.Elmendorp 821217237


#30

Wat een naar bericht dat een zo vreselijk gaaf ventje toch een vingertopje missen moet. Ik kan me voorstellen dat dit er behoorlijk op in hakt als ouder zijnde. Uiteraard zijn er ergere dingen te bedenken, maar dat neemt niet weg dat dit nu even een wel erg zure appel is. Nog even en dan staat de vakantie voor de deur en daarmee voor jullie een broodnodige rust en bijkomperiode. Probeer het vooral daar waar het kan een beetje rustig aan te doen en ga lekker gezellige dingen doen samen. Hopenlijk gaat dan gauw weer het leven van alledag verder en zullen jullie zien dat dit super manneke zich aan zal passen. Een stom ongelukje, wel 2 achter mekaar, waar domweg niets aan te doen viel en wat niemand had kunnen voorzien. Blijf er vooral samen over praten inderdaad.
Heel veel succes met het eraf laten halen van het verband.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#31

mijn god wat een verhaal…knap hoor dat je nog zo koel bent gebleven. Horror voor een mama. Wat een dikke vette pech, ik kan er met m’n pet niet bij.

Beterschap en weg met de schuldgevoelens, dit is echt een bizarre situatie geweest, je hebt gedaan wat je moest doen.

x

x Floss


#32

Alvast heel veel sterkte toegewenst morgen! Ik hoop echt voor je kleine ventje dat het niet zo’n pijn zal doen als het verband eraf gaat. Ik zou maar een dikke lollie of zoiets als troost meenemen.
Groetjes, Daniella

Lilypie 1st Birthday Ticker


#33

pfff jonge jonge. het is toch wat! Wat een verschrikkelijk beslissing zeg voor je kindje. zou het ook heel moeilijk vinden. wat vind hij er zelf van? misschien heb je het wel geschreven, maar ik heb niet alle berichten gelezen sorry!

en hoe gaat het nou met jullie als ouders?

groetjes angela