Ladies,
Mijn zoontje is net 4 en gaat net een mnd naar school. Wat een drama sindsdien, niet op school, daar gaat het goed, maar buiten school…volgens de juf moet hij de hele dag in het gareel en dit doet hij goed, maar na school is de koek op en gaat hij los. Af en toe is ie onmogelijk. Ik ben altijd erg consequent geweest, en vaak na de 1 e of 2e waarschuwing was het klaar, en was hij echt gehoorzaam en vriendelijk. Nu heeft hij gewoon schijt aan me lijkt het wel, sorry voor m’n taalgebruik, maar zo erg is et.
Ik moest van de week naar de dokter, voor mezelf, geen oppas, ik tas speelgoed mee. Alles oké , tot hij ineens een presspapier tegen m’n voorhoofd aan bonkt ( van haar) dus ik geef hem een standje en hij draait om aks een blad aan een boom: hij wil naar huis, daarna: krijsen gillen etc. In de hoek gezet: nog harder krijsen en gillen, non stop. Uiteindelijk op schoot genomen wan verstond arts niet, en toen werd het krabben en knijpen. Ik voelde het bloed onder m’n nagels vandaan komen en ging kapo van schaamte, ik heb hem op de gang gezet weer gillen, schoppen eggen de deur, iedereen kijken, ik wilde door de grond zakken, heb een nieuwe faspraa gemaakt, en jankend naar huis gelopen,
Hij maar sorry zeggen ja doei, ik weet niet wat er n m gevaren was maar di was echt asociaal, niet normaal.
Hè. Hem thuis op z’n kamer gezet en uitgelegd waarom, later nog eens besproken wat er in hemelsnaam gebeurde. Hij zo het nooooit meer doen, volgende dag was het weer prijs.
Ik vind dit niet leuk meer, sinds hij naar school gaat is dit gedrag. Dus een maand, niet luisteren, kort lontje, gewoon onmogelijk .
x Floss