Ik zit een beetje met een dilemma, een heus luxe-probleem eigenlijk…
Mijn beide kids zijn echte langslapers, en dan uitzonderlijk lang ook! Ze worden zonder uitzonderingen elke ochtend tussen half 10 en half 11 wakker! En dan willen ze het eerste half uur ook nog graag even alleen zijn en rustig wakker worden. Het is hier dus vaak al tegen 11 uur dat de kids in de kleren zijn, en een ontbijtje hebben gehad!
Heerlijk hoor, dat mama ook elke dag uit kan slapen, zeker omdat mama hierdoor echt een avondmens is geworden! Ik ga nooit voor 12 uur 's avonds naar bed. Maar zeker nu in de zomer vind ik het ook wel eens saai! Dan ben ik om 9 uur mijn bedje uit gelokt door de zon, en zit ik maar te wachten op die slaapkoppies om eens wat te kunnen gaan doen!
Wakker maken zorgt namelijk voor twee kleine sjagrijntjes die niks, maar dan ook niks van elkaar kunnen hebben! Dat word echt geen gezellige dag! Joey moet elke vrijdag om half 9 op de peuterspeelzaal zijn, en dat is dan ook nooit een leuke dag!
Voordeel aan die lange nachten (ze liggen er 's avonds rond half 7 in) is dat beide kids snel van de middagdutjes af zijn. Jessey gaat nog om de andere dag 1,5 uur slapen tussen de middag, maar ze red het dus ook redelijk goed zonder slaapje. Joey slaapt al vanaf zijn 2e verjaardag niet meer smiddags.
Nu twijfel ik heel erg om ze toch maar in het vervolg wakker te maken rond half 9. Zouden ze daar aan wennen? Of hebben ze blijkbaar zulke lange nachten nodig en zullen ze dus sjagrijnig blijven als ik ze telkens wakker ga maken? Ik kan ze moeilijk 's avonds al om half 6 in bed leggen!
Groetjes Anouk