Wel of niet helpen met eten

#1

Ik betrap me erop dat we 's avonds B (2 jaar oud) steeds meer gaan helpen met het eten.
Hapje voor oma, hapje voor opa, wil niet eten, nou dan eet je maar niet. En alleen de dingen eruit pielen die hij lekker vind. Dus de pasta wel en de groenten uit de saus niet. Met aardappels maken we altijd een prakje want de aardappels los eet hij niet maar dat vind ik geen probleem want mijn man en ik zijn beidde “prakjesmensen”. bami gaat er wel zonder mokken in.

Als hij de helft of meer opeet van wat ik opschep (geef m ook eerst de helft op een apart bordje) dan krijgt hij een toetje anders niet.
We gaven hem eerst altijd een toetje of hij nu at of niet maar dan was meneer na 1 hap al klaar. Ik heb het idee dat hij het ook gebruikt om aandacht te krijgen.

Hoe pakken jullie dit aan en hoe kan ik dit het beste doorbreken?
Mijn gevoel zegt: het eten aanbieden, verder weinig aanndacht besteden aan het eten zelf, af en toe aansporen en anders maar niet?

#2

Ja, dat laatste zou ik inderdaad aanhouden. Hij is oud genoeg om zelf te eten en hij lacht zich suf dat het hem lukt om jullie voor zijn karretje te spannen.

Dus per direct helemaal stoppen met helpen en zelf laten eten. Eet-ie niet, dan eet-ie maar niet.

Ik zou ook niet eens aansporen tussendoor. Gewoon bord neer zetten, smakelijk eten en verder gewoon concentreren op je eigen bord. Gewoon niet letten op die kleine man, want dan heeft-ie alsnog de aandacht op zijn niet-eet-gedrag als je hem elke keer aanspoort.

En als jullie klaar zijn met eten, ook zijn bord weghalen. Als-ie dan tegensputtert dat-ie alsnog wil eten, niet intrappen! Etenstijd is voorbij.

Kost je waarschijnlijk een paar avonden maar dan weet-ie wel dat er met jullie niet te sollen is.

Groetekes, Sje

#3

Nou. Rico is bijna 3 en kan nog steeds niet zelf eten. hij KAN het soms wel maar dan vergeet hij “ook al weer” hoe het moest. en dan gaat het dus helemala verkeerd.
ik help hem dus soms ook wel weer even mee. zeker omdat hij inmiddels al best veel was afgevallen omdat hij niet goed at en ik het dus maar weer weg had gezet.
ik straf NOOIT met een toetje.
want je noemt het zelf “toetje” (wij ook hoor) maar een toetje is iets wat je verdiend. een ijsco noem ik een toetje. iets extra’s is een toetje. maar vla of yoghurt hoort gewoon bij de maaltijd.
dan kan je net zo goed zeggen; als je je toetje niet eet krijg je ook geen warm eten.
snap je wqat ik bedoel? maar goed iedereen doet dat anders en daar heb ik ook respect voor.
Ik weet dat Rico’s motoriek over het algemeen wat trager is, dus ik weet dat hij er niet altijd wat aan kan doen. sommige dingen gaan namelijk minder goed (met de lepel eten iets wat dunner is. b.v. soep of iets te fijne aardappelpuree) dan andere dingen. de dingen die hij goed kan eten eet hij ook best zelf wel…maar op den duur heeft hij zoiets: ja maar hee gisteren lukte het OOK niet (terwijl dat best “moeilijk” te eten was)_ dus zal het nu ook wel niet lukken.
ook weer zo’n zelfvertrouwen kwestie

#4

Sje-> het is grappig dat ik altijd achter dit soort dingen kom als hij eens ergens is gaan logeren. Alsof de afstand tussen ons ineens zorgt voor een onderbreking van het ritme en tot inzichten leid hahaha.

Mamavanrico-> B. kan goed met zijn bestek eten maar soms ook met zn handen dit vinden wij geen probleem. Ik snap wat je verteld vd toetjes maar toen hij besloot dat hij na 1 hap klaar was zodat hij aan zn toetje kon gaan beginnen zijn we daar vanaf gestapt.(zie tekst bij missT)

Miss T ->B. heeft zijn eigen bestekje en kan wel goed zelf eten.
Wij waren het eens met het altijd geven van een toetje maar later at hij helemaal niet omdat hij zijn toetje direct wilde, of zei hij na 1 hap klaar . Vandaar dat we de helft opeten ingevoerd hebben, en als we zien dat hij wel zn best doet maar hij gewoon niet meer hoeft krijgt hij hem ook. Het niet krijgen van een toetje veroorzaakt hier geen drama’s

#5

dat avondeten is toch een geklungel he hahaha, nou hier ook hoor, maar goed soms eet pip met haar handen want met mes en vork vind ze het intressanter ze te gebruiken dan ook echt te eten zeg maar, ze krijgt nu voortaan een stickertje als ze goed eet… dat werkt super…
als ze haar eten op heeft of bijna op, stimuleren wij haar om haar bestek op het bordje te leggen en te zeggen dat ze klaar is, dan halen we het weg, anders gaat ze zitten kliederen, en of dit nu na 2 happen of na 10 happen da’s allemaal prima, zolang die brocoli maar nie meer tegen het plafond vliegt, en over het algemeem gaat dat best prima moet ik zeggen

Pippy is geboren 17.07.2009

#6

ik snap je wel hoor van het toetje. maar dan zou ik dus eerder zeggen van: je eet 5 hapjes en dan krijg je je toetje
of 10 hapjes net wat jullie regels zijn.
en als dat lukt die paar hapjes meer, zou ik zeggen: nou de laatste dan?
lukt dat… dan zeg je: nu de aller laatste. haha
zo krijg ik het voor elkaar om de “aller aller aller aller aaaaaaaaller laatste” hap te nemen

#7

Luka heeft deze fase net achter zich gelaten van het slechte eten, en u gaat het weer goed.
Wel moeten we zijn eten nu prakken en wil hij het helemaal zelf doen.
We besteden dus qua eten nu geen aandacht meer aan hem, we praten met elkaar en met hem, maar niet over het eten.
Zijn toetje krijgt hij pas na het douchen, dus om 18.45 uur. Bij ons hoort het dus niet echt bij de maaltijd en we onthouden hem het niet, dan ervaart hij eten als iets negatiefs, hebben we gemerkt…
Dan gaat hij nog slechter eten.

Ik zou het gewoon negeren, hoe moeilijk het ook is…

Succes!

Lilypie Third Birthday tickers
<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jaFDp2.png” width=“400” height=“80”

#8

Gisteravond is B zonder eten naar bed gegaan (diverse malen aangeboden en uiteindelijk weggehaald) en hij wil nu compenseren met extra eten. Haalt alle truuken uit de kast. Vanmorgen zijn boterham niet helemaal opgegeten. en nu wil hij brood of pap of fruit of snoep
Hij krijgt dit zo maar als ik nu toegeef dan houd ik het 's avonds niet eten in stand. Lastig maar het hoort bij zijn leeftijd. Hij heeft altijd op vaste momenten gegeten dus ik snap niet waarom hij nu ineens de hele dag door wilt eten. (eigen willetje?, onder het motto ik beslis zelf wel )
We merken dat hij zowiezo in zijn gedrag aan het veranderen is een echte peuterpuber hahahaha

#9

Fabienne eet zelf met haar vork of lepeltje, ze eet eerst het lekkere op, het vlees. Bij ons is de regel dat ze ook 2 hapjes groenten en aardappel moet eten. Daar probeert ze vaak onderuit te komen maar wij houden vol. Dat houdt weleens in dat we er 10 minuten voor moeten uittrekken om haar de groente en aardappels te laten eten maar de nodige geduld helpt wel omdat ze weet dat we het menen.

Ze heeft weleens op de gang gestaan en daarna at ze de groente en aardappel wel. Tegenwoordig hoeft de gang niet meer en is het meer treuzelen, nemen we de vork weleens over.

Ze mag van ons eten in haar eigen tempo.
Het toetje krijgt ze ook.