Weinig vriendjes

#1

Hoi allemaal,

heb al vaker een topic over dit onderwerp geschreven,
gaat over ons oudste zoontje, nu 5 jaar en 3 mnd.
Hij zit nu ruim een jaar op de basisschool, groep1
In het begin was het erg wennen, en de eerste weken waren best moeilijk.
Hij heeft nl. altijd moeite om te wennen. Het gaat wel steeds beter.
Vorig jaar na de zomer vakantie ging het ineens goed. Als ik hem wegbracht,
dan hoefde hij niet meer te huilen etc. Wel zwaaide hij me iedere keer uit, maar dat is toch ook leuk?
Hij gaat dus al ruim een jaar naar school. Hij speelde het eerste half jaar vrijwel nooit met kindjes uit zijn klas., Was veel liever alleen…
We hebben hem heel af en toe wel eens met klasgenootjes laten spelen. (1 x per 3 maand of zo) Nu blijven we het stimuleren. Nu durft hij ook naar iemand toe te gaan, daar moest hij eerst niets van weten, dus dat gaat al veel beter.
2 maand geleden heeft hij zijn 5e verjaardag gevierd en mocht een paar kindjes uitnodigen. hij wilde er maar 3 , mocht wel meer, maar wilde dit niet.
Dus 3 jongetjes uitgenodigd en middagje naar speelparadijs geweest. Dus kindjes hebben allemaal genoten, en ons zoontje vond het prachtig! Dus papa en mama ook blij…
Maar uitzichzelf vraagt W niet of iemand met hem wil spelen, dus dit heb ik een aantal keren gedaan vaak in overleg met moeder van jongetje waar hij mee ging spelen.
Ook verteld volgende keer kun je dit best zelf, je bent toch een grote jongen??
Nu doet hij dit dus niet, ik merk dat andere kindjes ook bijna niet aan hem vragen of W met hen wil spelen (vorige week 1 keer gebeurd)
Ook op partijtjes wordt hij nog niet uitgenodigd, ben zo bang dat dit ook niet gebeurt.

Wat moet ik doen, hem blijven stimuleren, zelf afspraken maken, of zoontje zelf laten doen?
Hoe vaak spelen jullie kinderen bij anderen is dit 1 x per week, 1 x per maand of
3x per week bijvoorbeeld?
Nu komt het er ook nog bij dat ik de woe en vrij hele dag werk, dus woe middag en vrij middag komt niet uit, helaas. en de enigste middag nog meer vrij is is de maa middag. (maar dan heeft hij nu zwemles) ik ga gelukkig over 6mnd anders werken , dan heb ik de woe middag vrij , en gelukkig tijd dat mijn kindjes dan wel kunnen spelen.

Er is een jongetje waar W. goed mee kan opschieten, en hij speelt af en toe met dit jongetje. Maar dat jongetje speelt wekelijks met een vast vriendje uit de klas.
Nu ben ik zo bang dat dat jongetje W. op een gegeven moment ook links laat liggen,
Wat moet ik doen?

Ben ik te bezorgd??

ALLE TIPS ZIJN WELKOM!!

Gr. mama van 2 kids

#2

tja lastig. heeft hij ook wel is aangegeven waarom hij dat niet wil en/of durft?
zou het wel blijven stimuleren maar niet te veel.
misschien is het een idee om hem op een sportclubje te doen waar hij echt meer in contact komt met andere kindjes. zwemmen is natuurlijk nodig en leuk maar wel meer een solo-ding zeg maar. maarja weet niet of dat ook financieel gaat natuurlijk.
zou me er zeker niet al te druk om maken. ik weet nog dat m’n broer ook altijd een beetje een loner was en op een gegeven moment kwamen de vriendjes echt wel op hem af om mee te spelen. hij hoefde er niks voor te doen ofzo maar het maakte hem ook nog steeds niks uit of ze nou kwamen of niet.

liefs,
Rinske

#3

Hoi!

Ik lees je verhaal en kan helemaal met je mee voelen. Maar mijn vraag is eigenlijk. Is jou zoontje zelf er verdrietig om dat hij niet echt vriendjes heeft, of merk je dat hij er last van heeft? Als hij zich er prima bij voelt… dan zou ik mijzelf er niet al te druk om maken. Tuurlijk blijven stimuleren, maar niet puchen… ik kan me namelijk zo voorstellen dat er voor een jochie van 5 er zo’n ongelovelijke druk op staat en dan helemaal dicht klapt.
En misschien een hele gekke vraag, maar zijn de “vriendjes” in de klas op het zelfde denk niveau van je zoontje? Als ik bv. kijk naar mijn dochter… die loopt wat voor op de rest (ze is nu 3.5)… dus de meeste kindjes in haar klasje op de creche, begrijpen haar niet, er zijn gelukkig 2 die dat dan wel doen… maar daardoor heeft mijn dochter ook een tijd alleen gespeeld en veel om de leidsters gehangen.
Ik denk dat als hij er zelf niet zo mee zit (voor zijn 5 jaar natuurlijk) dat je je er niet zo heel druk over hoeft te maken. En dat hij zich misschien het lekkerst in z’n vel zit als hij thuis met auto’s kan spelen (bijvoorbeeld). Zit hij er wel mee
kun je hm zeggen dat je samen met hem vriendjes kan uitnodigen, doe dit dan een paar keer voor, of laat hem het doen en dat je wel bij hem blijft… die drempel is voor kinderen nou eenmaal best hoog. Samen met mamma maakt het dan iets makkelijker.

Groeten,
Leanne

#4

Zou hij wel graag willen spelen met andere kindjes dan?
Als hij het zelf idd jammer vind dat hij niet zoveel vriendjes heeft, zou ik gewoon af en toe (niet wekelijks hoor) eens zelf een speelafspraak regelen.

Maar sommige kindjes hebben daar gewoon geen behoefte aan. Mijn moeder heeft ook wat met dr handen in dr haar gezeten over mij zij regelde dan ook vanalles, maar voor mij hoefde het allemaal niet zo. Op school speelde ik al de hele dag met die kinderen… en dan moeten ze ook nog eens een keer mee naar huis?! Ik ging liever alleen in een rustig hoekje zitten met een boekje, hahaha.

Met zoonlief hier is het heel wisselend, soms 3x per week, en dan zo weer een paar weken taalt hij er niet naar.
Hij wilde ook maar 3 kindjes op zijn verjaardag, maar dat was om practische reden (kwam hij zelf mee). Meer kindjes passen niet in de auto
Naja ik vond t al lang prima, met zoveel kindjes is het al gauw te druk voor hem.

Zelf is ie in de bijna 2 jaar dat ie op school zit nog maar bij 2 kindjes op een feestje geweest. Maar ook dat is dan wel moeilijk voor hem, dus ben ik de laatste keer zelf ook meegeweest dat vond hij wel fijn.

#5

dankjewel voor jullie reakties,

jullie vraag of hij verdrietig er om is, nee dat merken we niet echt,
maar hij heeft 2 weken geleden zijn eerste verjaardagsfeestje gehad, van M.
dat jongetje waar hij het hele dagen over heeft!!
En hij heeft genoten!! HEt was super geweest
Ik heb ook met de moeder van M gesproken en hij speelt nu ook vaker met M.

Typererd verhaal , ze mogen op school met trakteren 2 andere kindjes kiezen in de klas om de leraren te trakteren. Nu mocht M trakteren en 2 kindjes kiezen.
Ik had zo gehoopt dat ie mijn zoontje zou kiezen, maar helaas…
Nu sprak ik de moeder van dat jongetje (M) en die vertelde dat dat “vaste vriendje” gezegd had tegen M Als je mij niet kiest, speel ik niet meer met je!!
(tegen zijn mama had hij gezegd liever mijn zoontje te kiezen) Dus stond ik echt perplex!!
Blijken kinderen al zó’n invloed te hebben, moet je nagaan!

Ook op school gebeurt het vaak dat dat “vaste vriendje” precies aan iedereen moet zeggen wat ie moet doen. EN de meesten trappen er in.

Het leuke is , dat M mijn zoontje nu ook gevraagd heeft om te spelen.
Grappig he!?

Ik denk dat mijn zoontje weinig vriendjes zal krijgen, dat 1 of 2 genoeg zijn voor hem. Nu vinden wij dat niet erg, beter 1 goed vriendje dan 10 slecht bij wijze.

Hij zit al bij een sportclubje en ook op zwemles, we merken dat hij steeds vrijer wordt. durft meer, met iedereen te praten etc…
Gisteren sprak ik iemand die vertelde dat haar zoontje vanaf groep 3 pas echt ging spelen.
Ms wil ik gewoon te veel, en moet idd zeker niet pushen…

Dankjewel voor jullie reakties

Gr. mama van 2 kids