Weigert antwoord te geven

#1

ik word hier zo knettergek van.vonnochtend ook weer ik stond echt op ontploffing
ik kan dr niet meer tegen
alles wat ik aan hem vraag van de simpelste dingetjes , hij geeft geen antwoord en als je vraagt hoor je me dan zegt hij ja maar waarom geef je geen antwoord dan is het stilte en kijkt hij je strak aan.
vannochtend liep het zo: ik gaf hem zijn kleren en ga vervolgens mezelf opknappen ik hoor hem naar de zolderlopen vraag ik hem waar ga je heen wat ga je doen … stilte wat ga je doen… weer niks dus ik pak hem aan zijn arm vast en stel de vraag weer ik ga andere sokken pakken mompelt hij , waarom zijn die andere stuk dan, nee , dan hoef je ook geen andere sokken te hebben terug naar beneden en aankleden kom ik 5 min later uit de douche zit hij nog op zijn bed met dezelfde sokken die nu wel ineens kapot zijn!!! weer volgen er wat vragen zoals waren die al stuk heb je ze stuk gemaakt etc etc maar krijg geen respons
nou zo gaat het dus iedere dag weliswaar om andere redenen maar ik word er zo moe van.
ik ben dan vandaag ook flink uitgevallen tegen hem waar ik gelijk spijt van heb en geprobeerd om het goed te maken maken een knuffel en proberen uit te leggen waarom ik hier niet tegen kan dat ik hem op deze manier niet kan helpen dat ik zo niet weet wat hij nodig heeft.

maar als hij iets van me wilt dan komt hij zo… afgelopen week was zijn juf jarig was ik heel vergeten komt hij om 7 uur sochtends mama kan je snel een cake bakken voor de juf nou moet dat nu ik voel me al niet lekker dus nee eigelijk wil ik dat niet doen zo vroeg in de ochtend … nou dan sta ik niet op…en hij ging doodleuk weer in zijn bed liggen… om de lieve vrede te bewaren heb ik toch om half 8 staan bakken terwijl mijn oudste zoon voor het ontbijt zorgde…

wat moet ik hiermee, graag advies

groetjes

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

#2

Ik kan me voorstellen dat het je tot wanhoop drijft, maar dat is juist zijn bedoeling. Hij wil zijn moeder zien ontploffen.

Geeft-ie geen antwoord? Dan maar niet! Draai je vanaf het moment dat-ie weigert antwoord te geven de rollen om en dan geef jij voorlopig geen antwoord meer als hij iets vraagt.

Zo doe ik dat hier weleens met onze meiden en dat werkt prima!

En dan maar zien hoe lang je het volhoudt om geen antwoord te geven. Al duurt dat de hele dag, ook prima. Laat hem maar voelen hoe het is om genegeerd te worden. Mogelijk denkt-ie dan de eerstvolgende keer dat-ie eigenlijk geen antwoord wil geven wel na want hij weet dat je in staat bent om hem de rest van de dag te negeren en net te doen of het je niet interesseert dat hij je zogenaamd niet hoort.

Groetekes, Sje

#3

je hebt gelijk ik moet hem gewoon behandelen zoals hij mij behandeld dat ik dat niet zelf heb bedacht!! soms zie je door het bos de bomen niet meer pfff
maar wat is er zo leuk om mama zo gek te maken zodat ik zelf over de schreef ga dat blijft voor mij dan echt een raadsel
positieve aandacht krijgen ze hier echt wel ook al moeten ze het met zijn drieen verdelen dus het lijkt mij geen aandacht te kort probleem of is het gewoonweg de leeftijd maar ja mijn oudste heeft dat nooit gedaan hij is juist onwijs behulpzaam als je iets vraagt doet hij het gelijk nooit geen probleem (behalve toendertijd met huiswerk maar das ook weer voorbij gelukkig)

maar idd geval bedankt voor je advies en ik ga hem keihard terug negeren als hij me weer geen antwoord geeft maar wellicht heeft hij ook iets geleerd van mijn uitbarsting vannochtend en zal hij voortaan poeslief antwoord geven …jajaja ijdele hoop hahah

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

#4

Kinderen blijven raadsels. Het is mij bijv. ook een raadsel hoe het kan dat ze nog altijd achter de gordijnen verstoppen, dat ze nog altijd elkaar passeren op de trap waarvan ik gezegd heb dat dat gevaarlijk is, dat ze nog altijd hard richting de eettafel lopen (ik moet er niet aan denken dat ze uitglijden met hun hoofd op de rand komen), en meer van dat soort dingen.

Terwijl, als ik vandaag zou zeggen “Je krijgt morgen een lekker ijsje” dan onthouden ze het wel!

Rare wezens zijn het!

Wat dat negeren betreft, ik heb me een keer zo ontzettend genegeerd gevoeld door mijn beide dames (4 en 5 waren ze toen) dat ik ze de rest van de dag hun eigen mama heb laten zijn. Ik had zelfs zogenaamd niet voor ze gekookt, ze hadden geluk dat er nog wat in de pan zat toen ik al met mijn man zat te eten ().

Ze konden het allemaal zelf regelen, zelfs hun eigen serviesgoed afwassen na het eten (hoefde niet van mij, want we hebben een vaatwasser maar dat waren ze even vergeten, haha).

Uiteindelijk vonden ze het zo verschrikkelijk dat ze huilend voor me kwamen staan of ik hun mama weer wilde zijn want ze vonden het helemaal niet leuk om hun eigen mama te zijn.

Dit heeft zodanig effect gehad dat ik nu als ik me genegeerd voel alleen maar 1x net hoef te doen of ik ze niet hoor en dan vragen ze al “moeten we nou onze eigen mama weer zijn?”.

Groetekes, Sje

#5

je hebt absoluut gelijk de leuke dingen onthouden ze altijd maar de waarschuwingen zijn ze zo vergeten althans dat doen ze ons geloven hahaha

o ik hoop dat ik als het nodig is dat ook zo kan volhouden lijkt me grappig om die koppies dan te zien van huh wat gebeurd er nu hahaha tot aan vandaag toe heb ik altijd toe gegeven omdat ik zo niet tegen ruzie kan maar ik merk vooral de laatste tijd dat ze veel verder gaan dan voorheen tja logisch ook ze krijgen toch wat ze willen maar niet meer hoor

ik wou dat ik dit forum 10 jaar geleden had ontdekt dan had ik sneller ingegrepen maar goed beter laat dan nooit.

vandaag heeft hij trouwens verder goed geluisterd dus de schrik zat er wel in en hoe schuldig ik me ook voel over mijn uitbarsting het heeft wel geholpen maar in het vervolg ga ik te lekker terug negeren

super bedankt ik zie het weer een stuk zonniger in dan vannochtend

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

#6

Ze voelen aan dat jij niet tegen ruzie kunt en daar maken ze misbruik van. Klinkt hard, maar zo is het. Kinderen verleggen heel graag grenzen en daar hebben ze veel voor over.

Dus als ze mogelijkheden zien om die grenzen te verleggen dan doen ze dat ook. Als ze weten dat jij niet tegen ruzie kunt, weten ze dat ze heel ver kunnen gaan en uiteindelijk gaan ze toch te ver en is de weg terug alleen maar moeilijker.

Groetekes, Sje

#7

sje heb je hulp weer eens nodig het terug negeren is begonnen maar hij komt nu met de slimme opmerking dat geen atwoord een ja betekend als ik hier op in ga negeer ik hem niet meer maar ik kan hem ook niet zijn gang laten gaan

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

#8

En als hij jouw negeren interpreteert als een “ja”, brengt-ie dat dan ook in praktijk?

Dus bijv. als-ie zou vragen, “mag ik op de muren tekenen?”, jij negeert, hij interpreteert als “ja”, is hij dan in staat om inderdaad op de muren te gaan tekenen? Of weet-ie wel beter en dreigt-ie alleen maar dat-ie het zal doen maar zal-ie het in werkelijkheid echt niet doen?

Als dat laatste het geval is, dus dat-ie alleen maar dreigt, dan zou ik doorgaan met negeren. Als hij echt in staat is om dan op de muren te gaan tekenen, zou ik nu voor eens en voor altijd afspreken dat het geen “ja” betekent als jij hem negeert maar dat je hem een koekje van eigen deeg wilt geven zolang hij door blijft gaan met jou negeren.

Begrijp je hoe ik het bedoel?

Groetekes, Sje

#9

ja ik begrijp het helemaal gelukkig is het nu niet zover gekomen hij kwam na 10 min al vragen of hij alsnog antwoord mocht geven.dus voorals nog bleef het bij dreigen

het ging nu om snoepen terwijl hij nog bezig was met zijn lunch en omdat de negeerfase al was ingegaan kreeg hij geen anwoord en dus riep hij zijn broer erbij dat mama geen antwoord geeft en ze nu alles mochten doen want mama zegt toch lekker niks
ik was even in een black out want deze reactie had ik niet voorspeld

alweer bedankt!!

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

#10

Kijk, het heeft dus wel degelijk effect dat hij inderdaad alleen maar gedreigd heeft en dat-ie na 10 minuten kwam vragen of-ie alsnog antwoord mocht geven!!! Super toch?!

Hij weet dus op welke manier hij het voor elkaar kan krijgen dat jij stopt met negeren!

Hou me op de hoogte he?!

Groetekes, Sje

#11

ja het werkte echt super de rest van de dag is de methode niet meer nodig geweest want hij gaf steeds gelijk antwoord
wel is hij zonder toestemming van het speeltuin weg gelopen dus hij moet verplicht het weekeind in de tuin doorbrengen maar iig gaan ze nu maar eens leren dat mama toch echt de baas (weer)is haha
ik heb me al veel te lang als deurmat laten gebruiken wat natuurlijk mijn eige fout is.

groetjes

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

#12

Goed bezig! Hou vol! De basis is er in elk geval vast.

Groetekes, Sje

#13

Interessant topic!!

Hopelijk gaat het goed mama van 3 jongens, want negeren valt ook niet altijd mee. Hoe oud is je zoon eigenlijk?

Lilypie In verwachting Ticker

#14

25 mei word hij 7 t gaat weer hard

groetjes

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag