ja dat wel, ik zeg ook niet dat het voor jullie niet moeilijk is,
maar voor een moeder die dr kind ALTIJD bij zich heeft moet ook nog es leren een kind overdag weg te brengen wat ook al moeilijk genoeg is (voor mij althans) dus is het voor mij 2x moeilijk snapje? moet m eerst even overdag es uit handen geven voordat ik een dag en een nacht aankan
Natuurlijk mis ik Eva ook, maar ik heb er niet zo’n moeite mee hoor om haar een keer niet te zien 's ochtends. Ik vind het ook wel fijn om eens iets samen te doen, uiteindelijk ben ik meer dan alleen maar een moeder. Ik heb ook weleens zin in iets zonder Eva, bijvoorbeeld inderdaad vieren dat we in maart 3 jaar samen waren! Maar iedereen moet doen wat 'ie zelf het fijnst vindt!
Groetjes Rainbow, trotse mama
Isa,
Dat snap ik ook weer wel hoor. Heel veel succes met de eerste keer zou ik dan maar zeggen. Voor mams is het vaak moeilijker dan voor het kindje.
Ik kamp zelf vaak met schuldgevoelens als ik wat leuks ga doen en zoonlief naar een oppas breng. Weet best dat we allemaal meer zijn dan alleen mama, maar toch.
Ik heb zelf een moeder die heel ouderwets is ingesteld en zegt. Jij wou toch kinderen!! Daar gaat mijn zoon dan eerlijk gezegd ook bijna nooit heen voor oppas. Gelukkig heb ik een hele lieve schoonmoeder en schoonzus.
Groetjes
@Inge: ik snap je hoor, jij hebt eerst nog een andere drempel over te gaan voordat je de logeerdrempel kan nemen…
Maar ik vind het nog steeds moeilijk hoor om hem 's nachts uit logeren te doen, ook al gaat Erik al sinds hij drie maanden is naar de creche.
Groetjes!
@Mriek ja precies dat is wat ik bedoelde,
maar via forum is het toch al moeilijker dingen uit te leggen dan in reallife
jeujj september in zicht
@mama van twan: ja precies, ik begrijp wat je wil zeggen. en laatst had opa al even opgepast 2 uurtjes dan…en ik ging terwijl hij huilde en ik belde na 'n kwartier al op: hoe gaat het met m??? hahahaha ja hij sliep dus zei hij…Fijnn dus toen kon ik met een gerust hartje gaan shoppen met mn moeder
maar op een gegeven moment zei ik ook: ik wil naar Rico toe
heb heel veel moeite om dingen los te laten zal wel beetje bij mn karakter horen hoor maar is een beetje verlatingsangst en kan moeilijk afstand doen van Rico.
dat is natuurlijk niet zijn probleem maar het mijne, moet toch een keer de drempel over
maar goed de 1ste stap was al gezet laatst komt wel goed
Tuurlijk komt het goed, kleine stapjes en dan kom je er wel! Uiteindelijk is het voor Rico, maar ook voor jezelf en je kerel hartstikke goed en fijn als je het ook 'ns uit handen kan geven. En dat komt dus vanzelf, gewoon nog een keertje gaan shoppen binnenkort met je moeder…
Groetjes!
ja ik vond dat zelf ook zo hoor, goed voor rico, heb het expres gedaan toen ie wat eenkennig was, eerst rustig laten wennen en toen ben ik op een gegevn moment gegaan toen ie aan’t spelen was met opa.
is al paar x geweest trouwens hoor 1 x huilde ie andere keer sliep ie en de laatste keer waren ze wat ik net zei aan het spelen.
hij zwaaide me ook nog uit hahaha.
en toen ik terug kwam was ie in slaapgevallen bij opa op de bank heel schattig
en toen ik zei hallo! schrok ie wakker en begon te krijsen haha arme ziel
en vond het heerlijk toen ik m weer vastpakte, alsof ik m in jaren niet gezien had
Lief! En dat is het leuke van weggaan zonder je kind, dat je hem daarna weer helemaal plat wilt knuffelen en je voor je gevoel nog meer van 'm houdt dan ervoor. Heeeeel herkenbaar!
Groetjes!
wel he!
haha dat is typisch idd, als mn vriend 'n x weg is als ie trug komt is het: hoi, leuk gehad?
kus en weer doorgaan, tenzij ik last heb van mn hormonen haha
maar met rico
die wil ik het liefste nooit meer loslaten dan
Precies, dat is toch anders. Zal dan toch inderdaad de natuur wel zijn, de moeder-kindband ofzo. Mooi toch wel, hoe de natuur dat heeft geregeld.
Groetjes!
echt he, er is ooit iemand geweest die geestelijk niet helemaal lekker was die ik tegen kwam op straat toen ik met rico aan het wandelen was. die zei ineens (nooit geziend ie persoon)
kijk maar uit dat je kind niet ineens GEEN moeder meer heeft.
ik zo: is dit een bedreiging?? en hij keek me aan en liep door.
wat een freak. even later kwam de woede
ik zei tegen mn vriend toen ik terug kwam: ik kon m wel vermoorden! wat voor lef heeft hij om mij en mijn kind op zo’n manier aan te vallen! aarrgh ken die hele persoon niet eens (was volgens mij tegen de 45 ofzo:S)
Dus…enge gasten heb je toch op de wereld. Daarna nooit meer tegengekomen?
Ik las laatst in ons buurtkrantje dat er een oude kerel stond te masturberen op een bospad bij de hertenkamp in ons dorp. Daar ga ik dus vaak met Erik wandelen. Getverdemme! Het idee dat je daar loopt met je onschuldige baby en dat daar ineens zo’n engerd staat. Je zou 'm toch…je weet wel.
Groetjes!
Nee nooit mer tegengekomen, zal wel terug naar 't gesticht gestuurd zijn
Oh getsie wat goor!!
en wat je zou m toch? nee mara kom op ik denk dat iedereen tot het ergste in staat is als ze aan je kind komen pff
Fijn dat jij die engerd nooit meer hebt gezien.
Je zou hem toch z’n piep eraf snijden, dat is wat ik als eerste dacht. Oeps, hihi. Of heel hard gillend wegrennen, dat kan natuurlijk ook. Misschien ben ik wel niet zo stoer als ik denk…
Groetjes!