Hoi,
Vannacht de hele nacht opgezeten. Onze dame had het verschrikkelijk benauwd. In eerst instantie dachten we aan kroep. Ha post ook dus stomen maar. maar daar werd ze zo niet nog benauwder van. Dus weer gebeld. Er kwam wel een ha kijken was in de buurt. Binnen 10 minuten inderdaad een ha aan de deur. Hij kijken en luisteren. geen gepiep in de longen maar wel benauwd en schor ze had bijna geen stem. Tja zij hij ik weet zo niet. Of we wisten dat d’r amandelen wel erg groot waren. Zou onstoken kunnen zijn. ( dacht ondertussen is dat nou een ha.) Maar goed. Omdat hij zelf geen diagnose wilde(durfde volgens mij) te stellen (vanwegge d’r achtergrond had ik het idee) Naar het zkh maar. Gelukkig onze eigen ka had dienst. Ze heeft een hoge luchtwegonstekking die aan het uigroeien is naar een keelonsteking. Dus haar keel zit een beetje dicht vandaar dat ze benauwd is. Ze heeft een drankje gekregen die langzaam door de keel zakt en daardoor te plekke beter zijn werk kan doen. Moet ze drie dagen drie maal daags innemen en dan moet het vanzelf overgaan uitzieken. En dat van die keelamandelen is inderdaad waar en waarschijnelijk ook vergroote neusamandelen maar ka zei dat dat wel in het najaar opnieuw bekeken kan worden. Dus we zijn nog niet uit het zkh circuit helaas.
Nou moest het weer even kwijt.
afgelopen weken waren zo positief ze is zindelijk, ze slaapt in een junior bed ineens is eindelijk weer eens eczeem vrij en het gaat vrij goed met het obstipatieprobleem .
Maar schijnbaar moet dat weer gestraft worden of zo althans zo voelt het.
Hoop voor haar dat ze wel van het weekend bij haar nichtjes kan logeren. Ze kijkt er al twee weken naar uit.
Maar ik blijf positief en mijn broertje is geen watje en trekt zich niet zo zwaar aan al het gedoe met medicijnen enzv. hoort erbij zegt ie dan (heeft netzo als ik zware astma en weet met medicijnen gebruik luchtig om te gaan). Komen we ook wel weer overheen zegt ie dan altijd. maar soms zakt de moed mij in de schoenen eerlijk gezegt. Ze zijn nog zo klein he en ik vind dat het weer even genoeg is geweest.
Maar nu ik het weer even van me af heb geschreven lucht het weer op en kan ik er weer met nieuwe moed tegen aan .
Bedankt weer voor een klein plekje om het even kwijt te kunnen aan anderen dan familie en directe vrienden.
groetjes
lon106
