Fabienne is een enorm moeders kindje, wijkt niet van mijn zijde maar de laatste dagen kan ik echt helemaal niet meer uit haar zicht verdwijnen en zet ze het op een huilen. Mama naar de wc = huilen, naar de PSZ = weer ouderwets huilen terwijl dit al een poos geleden was. Bij alles is het huilen …
Ik hoop dat ze gauw weer in de gaten krijgt dat mama niet weg is of weg gaat.
Komt verlatingsangst ook op deze leeftijd voor?