We eindelijk een beslissing hebben gemaakt


#1

Zonder beinvloed te worden door anderen hebben wij eindelijk de beslissing gemaakt om toch rond January 2012 terug te gaan naar Nederland. Het is een moeilijke beslissing want dat zal betekenen dat Papa niet mee kan, maar goed dat weten jullie, daarvoor moeten we een andere procedure starten. J word in Maart 4 dus kan ze op school in NL beginnen, en ik heb het idee dat een vacature voor verpleegkundige niveau 5 ook wel te vinden is en anders ga ik wat onder mijn niveau werken, ook prima, vanuit daar gaan we het weer langzaam proberen op te pakken! Pfffff heel moeilijk, maar de beslissing is gevallen!



#2

Jeetje dat is niet niks joh. Ik dacht dat jullie laatst met een huis daar bezig waren ? Ik kan me vergissen hoor…
Stiekum wel leuk, kunnen jullie misschien wel mee naar een ikkeben meet.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#3

Jeetje wat een heftig besluit zeg… zeker omdat je man niet mee kan. Betekend dit definitief dat jullie ook in NL blijven?
Kun je hier bij mensen/familie terecht? Enne, werk als verpleegkundige in Brabant genoeg!! Ik zal je tegen de tijd wel een paar goede vacaturesites sturen voor vacatures in de zorg als je wilt.
Groetjes Nancy


#4

Jeetje meis wat heftig. Toch op de een of andere manier ben ik niet heel verbaasd. Soms las ik berichtjes en tussen de regels door leek het erop dat je daar niet heel lang meer zou blijven. Zeker ook omdat je laatst een topic had geopend dat je zus een kamer voor J. had gemaakt. Maar goed ik kan me vergissen natuurlijk.

Vind het erg dapper dat je het besluit genomen hebt, want het is niet niks. Hoe lang ben je al weg uit Nederland? Mag ik vragen of jullie je relatie wel doorzetten of dat jullie uit elkaar gaan?

Groetjes,
Sandra

Lilypie Fourth Birthday tickers
Lilypie First Birthday tickers


#5

Och lieverd wat ontzettend moedig van jullie! echt ongelofelijk jullie verdienen al het respect van de wereld! van mij krijg je het in ieder geval! Hoe gaat het nu met de papa van J? En hebben jullie al dingen op een rijtje of hij wel op vakantie kan in NL of jullie daar of hoe of wat…zodat jullie elkaar toch kunnen zien??? Knuffels meid en alle sterkte gewenst! Je bent een topper…


#6

Tjonge wat een ontzettend dappere beslissing! Pfffffffffff…
Alle succes en sterkte bij de voorbereidingen op jullie vertrek uit Malawi.

Groetekes, Sje


#7

Asje; dat huisje willen we nog steeds wel voor later, maar omdat er politiek zoveel gerommel is en gewoon niet altijd veilig is hebben we dit besloten. Ik wil niet over 2 jaar ineens halsoverkop wegmoeten met een kindje omdat het hier helemaal verkeerd zit, dat is ook niet gezond.

Zwelgje; dat betekend dat wij iig tot Jada de basisschool heeft afgerond in Nederland blijven ja. Ik heb het mijn moeder nog niet gevraagd, of ik daar terecht kan maar die weigert me toch niet, daar ken ik haar te goed voor, overigens zou ze ontzettend beledigd zijn als ik ergens anders naartoe zou gaan. Paar goed sites mag je altijd sturen, het liefst voor een leuke nachtdienst regio Den-Bosch! hahahah

Sandra; Ik ben al weg sinds January 2006, maar officieel sinds nov 2007! Nou op dit moment willen we onze relatie graag doorzetten, maar mijn man moet zijn school hier afmaken en dan starten met het leren van het Nederlands, In NL zal ik een contract moeten vinden (geloof onbepaalde tijd; dus dat kan nog wel eens moeilijk worden) en meer dan 1400 euro per maand verdienen (dat lukt wel) en dan kunnen we de procedure in. Duurt meestal een jaar, kosten; tussen 7 en 11 duizend euries!

Inge; Jada’s papa begrijpt het nog beter dan dat ik dat doe. Hij heeft het altijd al beter gevonden als J nederlands onderwijs zou krijgen etc. Hij kan in de tijd van de procedure wel naar NL voor max. 3 maanden dus als we het geld hebben zou dat eventueel kunnen. Ik vind alleen wel dat hij eerst zijn school moet afmaken en alles hier goed af moet sluiten (zijn moeder is ook niet helemaal goed meer, daar moet je dan ook afscheid van kunnen nemen)

Sje; Het zal niet makkelijk zijn, dat is iets wat zeker is, maar met steun van mijn familie komen we er vast wel uit. Ik hoop gewoon dat J niets overhoud van dit hele gebeuren want het zal toch een impact hebben krijg al tranen in mijn ogen als ik denk aan het afscheid op het vliegveld hier!



#8

ja is ook wel, maar ik vraag me dus wel serieus af wat dit met J gaat doen… wat denk jij zelf?
maar ik vroeg het al in een ander topic en volgens mij had je daar nog geen antwoord op gegeven… Hoe kom jij eigenlijk in Malawi terecht? Is J daar ook geboren?? Hoe hebben jij en je man elkaar ontmoet? sorry voor de vragen


#9

Inge;
Ja ik weet ook niet wat dat met Jada gaat doen. We hebben het er al wel een beetje over met haar, zo van; Nadat sinterklaas is geweest gaan we een koffer pakken en gaan al je spullen er in en gaan we naar oma, ze dacht dus op vakantie. Ik dus maar gezegd nee want je mag daar dan naar een nieuwe school, en papa en nanny gaan niet mee (dat vond ze niet zo leuk)
We blijven voorbereiden, meer kan ik denk ik niet doen.

Ohhh sorry dat ik daar nooit antwoord op heb gegeven Inge.

Ik deed in 2006 mee aan een uitwisselings programma via de Hogeschool in Amsterdam waar ik verpleegkunde heb gestudeert. Ik zat doen in mijn 3de jaar. Dat heb ik 20 weken gedaan (ik heb eigenlijk in mijn eerste week Malawi besloten een einde te maken aan mijn vorige relatie) en na 17 weken in Malawi mijn man tegengekomen (via een vriend), helaas had ik toen maar 3 weken, dus contact blijven houden en in Aug 2006 mijn school zo ver gekregen dat ik ook mijn stage 4 en afstudeer scriptie hier kon doen (was de eerste van mijn school die 2 buitenlandstages heeft gedaan) Tijdens het schrijven van mijn scriptie blijkbaar zwanger geraakt ( ) wist ik toen nog niet.

Toen ben ik naar Nederland gegaan voor mijn diploma uitreiking en het plan was om 2 jaar een Master in International Public Health te gaan doen aan de VU, dus ik heb een entree examen gedaan waarbij ik heel hoog heb gescoord, dezelfde middag misselijk, gevoelige borsten, en er toen achter gekomen dat ik zwanger was.

Toen maar meteen besloten het roer om te gooien en naar Malawi te vertrekken als mijn vriend uit het huis was (je weet toch nog wel welk huis op TV in Zuid-Afrika?, heb het er ooit over gehad) dus in 2007 november mijn spullen gepakt en hier naartoe verkast. Jada is hier idd ook geboren op 12 Maart 2008 in Blantyre!

Ik geloof dat dat het een beetje was, hihihih!



#10

Meis toch, wat een moedig besluit inderdaad. Net als Sandra verbaast het mij ook niet, maar ik zit hier ook bijna met tranen in m’n ogen als ik denk aan het afscheid van jullie met manlief/papa. Ik hoop zo dat het goed gaat uitpakken en dat Jada hier kan aarden. Dikke knuffel voor jullie!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”


#11

wat een moedige en moeilijke beslissing!!! Heel knap van jullie, en ik wens jullie heel veel sterkte toe in de moeilijke tijd die komen gaat,.
Wat werk betreft, bij ons op het werk zou je zo aan de slag kunnen, werk zat, maar das dan wel weer in zutphen en ligt dus nie echt naast de deur van den bosh

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers


#12

Wat een heftige beslissing! Wel heel moedig… Maar lijkt me vreselijk om zonder je man te gaan…
Sterkte met alle voorbereidingen en straks het afscheid…

Voor Jada zeker spannend om straks hier naar school te gaan! Hoe is het met haar Nederlands? Begrijpt / spreekt ze dat een beetje?

Kinderen zijn geboren naäpers, ze gedragen zich precies als hun ouders, ondanks alle pogingen ze goede manieren bij te brengen.
(Joh 13:15)


#13

Jeetje meid wat eem heftige beslissing, maar ik kan het zeker begrijpen en ik vind C zijn beslissing ook heel knap mede na jullie gesprek van laatst. Ik hoop dat er mogelijkheid is dat hij heel snel herrenigd kan worden met jullie en dat jullie met zijn drie hier kunnen wonen in veiligheid want dat is toch het belangrijkste.

Groetjes,

Michèle


#14

Jeetje wat heftig. Hopelijk lukt het jullie om J. goed voor te bereiden op wat er komen gaat.
Ik wens je heel veel sterkte de aankomende tijd, want voordat je het weet in het januari.
Hopelijk kun je ook snel je man hier in nederland verwelkomen…voor altijd.


#15

Wat een moedige beslissing!
Maar het lijkt me zeker heel heftig.

Ik denk dat jullie er hartstikke goed aan doen om haar zo voor te bereiden.
Sterkte alvast!

Liefs, Anne


#16

{{{{Malawimamajada}}}}!

Dikke digi-knuffel! Kan me wel voorstellen dat je deze beslissing moeilijk valt.

Mamma van:
Anna geboren op 2 juli 2007
Nora geboren op 4 juni 2009


#17

Pfff jeetje en dacht dat wij het moeilijk hadden
Heeeeeeeeeeeeeeel veel sterkte!!

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie


#18

wil jullie heel veel succes en sterkte wensen.
en idd zover dat je man ook snel kan komen dat jullie als gezinnetje verder
kunnnen


#19

Mriek; Thanks

Woezel; Nee dat is wel een beetje ver!

Suzsje; Het is helaas niet anders, J begrijpt goed Nederlands, spreken niet zo, ze kan de basis; slapen, springen, rennen, wassen, ja, nee, tandenpoetsen poesje mauw, hondje vogel, etc. Maar ik moet eerlijk gezegd zeggen dat ik me daar niet druk over maak, ze pikt talen heel snel op zoals d’r Papa, die heeft ook in no-time een taal geleerd (daar ben ik heel jaloers op)

Michele; ik hoop het ook ontzettend!

Pjukje, lalala en alle andere dames; Bedankt

Ik heb gisteren met mijn moeder gesproken (die was net terug van vakantie met de camper in Roemenie) dat ik vandaag nog mag komen als ik wil, geen zorgen maken, op J kan ook gelet worden, en het komt allemaal goed, toch een fijn telefoontje!



#20

Wat moet dat je goed doen, zo’n telefoontje met je moeder. Fijn om te weten dat alles hier goed geregeld kan worden voor Jada en jou.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”