Ja, misschien een beetje een rare topicnaam, maar weet even niet hoe ik het anders moet omschrijven.
Ik had het al even aangekaart in een ander topic, maar nu wordt het toch wel echt een probleem.
Bij Seth op school trekken de wc’s automatisch door als je wegloopt. Maar aangezien hij te klein is om voor het oogje/cameraatje te zitten, kom ik daarvoor en als ik dan net ervoor vandaan ga of beweeg, of wat dan ook, dan trekt de wc door.
Heel handig voor kinderen die vergeten door te trekken, maar Seth is inmiddels doodbang voor de wc’s.
De wc’s waar je op moet zitten wil hij echt niet meer op, en ook het urinoir is gisteren doorgetrokken terwijl hij stond te plassen.
Dit resulteerd dus in het feit dat hij niet meer op die wc’s wil. Vanochtend toen ik met hem op school kwam, moest hij plassen, dus we gingen naar de wc’s. Maar zodra hij moest gaan plassen durfde hij niet meer. Het is echt een beetje een obsessie geworden. Uiteindelijk heeft hij wel geplast,m maar wil dan net voor hij uitgeplast is zijn plasser al wegtrekken.
Ik zei dit tegen de juffen, en zij zouden het vandaag gewoon weer met hem proberen, maar vonden dat als het niet lukte dat hij dan maar in zijn luier moest plassen.
Ik ben het daar eigenlijk niet mee eens, want ik ben juist zo blij dat hij het aangeeft, en dan moet je dat toch niet op deze manier de kop in gaan drukken?
Eigenlijk ben ik in staat gewoon een potje op school neer te zetten en dat ze hem daar op laten plassen, want het is toch te gek voor woorden dat Seth niet op de wc’s durft te plassen, omdat die zo raar doen.
Het is duidelijk, het zit me een beetje hoog Maar ik vind het zo sneu voor hem!
Wat zouden jullie in deze situatie doen?
Liefs, Anne