Joey heeft nog nooit gehuild als hij naar bed moest, hij was altijd zelfs blij! Al ging hij niet eens slapen, hij vond het heerlijk om even rustig alleen te zijn.
Ook als hij wakker werd kon hij zich altijd nog wel een uur vermaken in bed, dan was hij aan het zingen en spelen met zijn knuffeltje.
4 Dagen geleden was Danny Jessey 's avonds aan het verschonen en Joey lag al een half uurtje in bed (nog wakker)
Jessey zat helemaal onder de poep, en daar is papa niet goed in! Hij werd zenuwachtig en Jessey krijste alles bij elkaar, waardoor Danny helemaal in de stress schoot en mij erbij riep. Alleen kon ik hem niet horen door dat gekrijs van Jessey door de babyfoon, en zo is Joey ook gaan huilen, waarschijnlijk door het geschreeuw van Danny… Ik ben toen even naar hem toe gegaan om hem te troosten, en legde hem weer in bed. Maar dat wou hij niet, hij begon weer heel hard te huilen. Omdat dit werkelijk nog nooit gebeurd is, heeft Danny hem nog even mee genomen naar beneden, en daarna legde ik hem weer in bed. Toen huilde hij weer, maar na 10 minuten gaf hij het toch op.
Sinsdien gaat hij telkens huilen als we hem in bed leggen, ook 's middags. En als hij 's ochtends wakker is, dan huilt hij ook! Gisteren om 6 uur, en vanmorgen om 7 uur! En dat terwijl hij eerder tot 8 uur sliep, en dan rond half negen er pas uit kwam…
Hebben wij hem dit nu aangeleerd door hem die ene keer uit bed te halen? En wat moet ik er mee? Als ik naar hem toe ga word het alleen erger, negeren dus? Of is dat zielig en verliest hij dan het vertrouwen in ons? Help! Wij hebben hier helemaal geen ervaring me!