Wat is 'normaal'?

#1

Ik maak me best wel zorgen om onze zoon van 14 maanden.
Laatst viel hij bijvoorbeeld tegen de tafel met zijn hoofd en er kwam gelijk een dikke bult opzetten (op zijn oogkas) hij natuurlijk heel hard huilen want dat deed pijn en ik wil hem troosten en pak hem op. Aai een beetje over zijn ruggetje etc. Maar hij WIL dus niet getroost worden en probeert me uit alle macht weg te duwen. Baal hier zo van! Vooral omdat dit meestal zo gaat. Ik vraag me dan ook af of dit wel normaal is? Ik bedoel, een kind wil toch als het pijn heeft getroost worden?
Daarnaast ben ik dus sinds kort weer aan het werk. De oppasoma’s vinden het heerlijk gelukkig met hem en hij is daar zo enorm LIEF, maar op de dagen dat ik hem heb is hij zo enorm STRONTVERVELEND! Hij doet werkelijk alles wat niet mag waardoor ik de hele tijd politieagentje moet spelen en als ik hem dus corrigeer krijg ik een klap in mijn gezicht en hij zet het op een schreeuwen (voor een paar tellen dan is hij weer stil)
Ik zet hem nog regelmatig in de box en dat gaat goed alhoewel hij meestal alles eruit gooit (stuk of 5 boekjes)
Mijn manier van corrigeren is als volgt (vb hij zit aan de radio) ik loop naar hem toe, pak zijn handje en zeg duidelijk nee terwijl ik hem aankijk op ooghoogte. Dan zeg ik kijk eens, hier is je bal (of iets anders) Maar meestal doet hij het gelijk weer en dan pak ik hem op en zet hem verderop neer bij zijn speelgoed of in de box, en dat is vaak het moment dat hij begint te krijsen of te slaan.
Op sommige dagen schreeuwt hij zo veel dat ik de deur maar dicht doe uit angst wat de buren wel niet zullen denken.
Voel me zo’n slechte moeder dan, waarom is het bij oma wel leuk en hier niet, wat doe ik verkeerd? Is dit nou het leven met een peuter?
Pffffffffffffffff
Verder zorg ik altijd dat hij niet teveel en niet te weinig speelgoed heeft en heb ik 2 pakketten met speelgoed die ik regelmatig afwissel zodat het niet saai wordt.
Ook weet ik dat het weer sprongentijd is.

If it’s happening now, we’re going to deal with it now!

#2

Of het niet getroost willen worden normaal is of niet weet ik niet, want Dylano wil dat wel.

Maar de rest is normaal hoor, jij bent zijn veilige haven, hij kan en mag bij jou zichzelf zijn en leeft zich dus heerlijk uit. Niet leuk, maar wel normaal

Liefs Michelle

#3

Herkenbaar, bij opa en oma is Erik een lieverdje (“niets mee te stellen gehad vandaag”) en thuis is het dan weer uitproberen waar de grenzen liggen etc. Hij is dan natuurlijk lekker verwend bij opa en oma en probeert hier dan even te kijken of hij dat ook kan bereiken. Heel normaal, wat mij betreft dus, dat jouw zoontje dat ook doet.

En dat niet getroost willen worden: ik denk dat het niet gek is. Hij weet dan waarschijnlijk even geen raad met z’n gevoelens. Gewoon even laten en als hij rustiger is, alsnog even knuffelen. Is hij nooit een knuffelkont geweest?

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#4

Nee nooit eigenlijk.
Zowiezo als ik hem een kusje wil geven of even lekker wil knuffelen duwt hij me steeds weg, word er best verdrietig van ook.
Zou het met de bevalling te maken kunnen hebben dat hij een soort afschuw heeft van ‘vastzitten’ ?
Hij zoekt ook nooit contact in de zin van even mama tanken (bij je komen voor een knuffel)

If it’s happening now, we’re going to deal with it now!

#5

och lieverd, ik snap dat je je bezorgd voelt.
ik herken het wel MAAR Rico is hier wle in veranderd. Rico wilde ook NOOIT knuffelen of getroost worden. alleen onder zijn voorwaarde, als ie wat moest hebben ofzo sinds hij 2.5 is begint hij meer toenadering te zoeken wat betreft het knuffelen. ik herken het dus wel… nog niet altijd vind rico het fijn, hij houdt er niet van om stevig te knuffelen. het is echt snel van: hup klaar. echt even vastpakken vind hij nog steeds niet fijn behalve als ik het doe hij komt namelijk praktisch nu alleen naar mij toe om te knuffelen. ook wel is bij papa hoor maar dan is het wat vluchtiger, bij opa of oma knuffelen heeft ie ook bar weinig zin in. Tegenwoordig komt hij zelf nara ons toe: wil een knuffel…
maar dat is echt iets van de laatste tijd. Ik zou dat gedeelte dus even los laten en even afwachten of het over een halfjaartje beter gaat.
niet pushen, hij komt vanzelf wel als ie dat wil.

Enne ook hij is liever bij anderen dan bij ons hoor hij test ons gruwelijk uit maar dat is echt nodig in de ontwikkeling van een kind, om uit te testen, en een kind WEET dat dat bij papa en mama “mag” en kan… omdat wij allemaal als ouder toch hun veilige haven zijn.

#6

ik was ook geen knuffelkind tot groot verdriet van mijn moeder. Ik moest er niks van hebben. Met niemand overigens hoor, bij mij is het pas later gekomen en nog moet ik niet altijd iemand aan me hebben zeg maar.

En dat vervelend zijn, wees er trots op dat jouw mannetje inderaad lekker zichzelf is bij jou. Mijn schoonmoeder zei ook een keer nou zegt ze als ze jouw ziet wordt ze vervelend en bij mij nooit, ik dacht lekker puh

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#7

Als hij al nooit een knuffelkont was, dan is het niet zo gek dat hij niet getroost wil worden. Wat ik al zei; gewoon als hij rustiger is, alsnog even aandacht geven. En of dat met een bevalling te maken heeft? Ik geloof daar niet zo in. Karakterdingetje, denk ik. Los van de oorzaak, kan me voorstellen dat het lastig is. Niets zo fijn als lekker met je kind knuffelen.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#8

Okee.
Pff soms moet je even gerustgesteld worden he.
Gelukkig blijkt hij niet de enige hierin te zijn dus ik wacht het wel even af.
Klopt ook wel dat ik zelf ook niet iedereen aan mijn lijf moet hebben dus misschien inderdaad ook een beetje het karakter

If it’s happening now, we’re going to deal with it now!

#9

over dat bevalling verhaal… niet persee door het vastzitten want dat is vrijsnel vergeten. maar Rico heeft b.v. KISS door de bevalling en DAN zitten er wel een hoop dingen aan vast die kunnen meespelen.
MEER zelfs dan op b.v. de nederandse sites staan. Ik ben is op de Duitse site gaan kijken van KISS (omdat KISS eigenlijk in duitsland ontdekt is) en daar staan veel meer dingen bij die daaraan samenhangen, waaronder hyperactiviteit, en door teveel spierspanning te lang knuffelen niet prettig vonden. dus ik weet niet of je daar iets mee kunt?

#10

Hoi Inge,

Het klopt inderdaad dat onze zoon ook het KISS syndroom had, hij is hiervoor behandeld door een osteopaat wat enorm veel geholpen heeft. Misschien dat zijn allereerste ervaringen met oppakken en knuffelen al niet goed waren, een soort van verkeerde inprent?

If it’s happening now, we’re going to deal with it now!

#11

Morgan heeft ook KISS gehad maar die vind knuffelen heerlijk, Denk dat het toch meer een karaktertrek is. Geheugen op die leeftijd is niet lang en ik geloof niet dat dat zo ver en zo lang blijft hangen.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>