Wat is hij vervelend:-(

[mama_snoekie]

Joey is zo lastig de laatste dagen! Bah, ik vind het helemaal niet meer gezellig in huis Hij schreeuwt en kliert de hele dag!
Hij gaat al een paar weken niet meer slapen overdag, maar tot voor een par dagen geleden bleef hij wel twee uurtjes rustig in bed liggen, en speelde en kletste dan rustig. Maar nu gaat hij direct heel hard schreeuwen en houd dit vol tot ik hem er uit haal! Hij huilt zich heelmaal overstuur, dus dan kan ik hem net zo goed weer naar beneden halen. Met als gevolg dat hij dan vanaf een uurtje of 2 niet meer te genieten is, en echt stront-vervelend word! Hij doet dan niks anders dan negatieve aandacht trekken, terwijl hij ook genoeg positieve aandacht krijgt! Ik zit soms uren met hem aan de keukentafel te knutselene, of op het stratenkleed met auto’s te spelen, en dan is het superleuk. Maar zodra ik iets voor mezelf ga doen is het weer mis… Het lijkt wel een sprongetje, zo plotseling is dit zo gekomen, maar het zal eerder de PP zijn neem ik aan? Hoe gaan we hier nu weer mee om? Ik straf hem als hij het te bond maakt door hem op de strafstoel te zetten, (1000x want hij gaat er gewoon weer vanaf) maar asl ik hem voor elk stout iets moet straffen, dan komt hij die stoel niet meer af! Iemand tips?

Groetjes Anouk

[Jmama]

Tja hij is de twee gepasseerd, lastig, geen tips, word er zelf ook stapel gek van!

[yavahn]

Tja dit klinkt idd als PP… ik probeerde altijd zo creatief mogelijk met dingen om te gaan. Duidelijk van tevoren vertellen wanneer iets “afgelopen” is. Bv. zeggen: Mama speelt nog wat met je en dan gaat mama iets anders doen en speelt Joey even alleen… Je kan ze ook iets tegemoet komen ipv altijd maar gelijk Nee te roepen. En verder duidelijke regels en idd een duidelijke strafplek. Zo ben ik er ongeveer met Nikki doorheen gekomen en hoop ik er ook met Lisa doorheen te komen!

[buikje_3]

ik ben twee en ik zeg nee
twee is een moeilijk leeftijd vind ik altijd ze zijn te oud voor baby dingen middag slaapje is er meestal niet meer bij ook al zouden ze het af en toe best nog wel even kunnen gebruiken
en voor de grote dingen zijn ze net weer wat te klein
zo duidelijk mogenlijk zijn helpt meestal het beste
vooraf aangeven wat je gaat doen als jullie klaar met spelen zijn
of hem je laten helpen wil ook nog wel eens helpen ga je poetsen geef hem een droge poets doek en maak er een spellentje van

trotse mama van twee pracht boys van 5 en 3 jaar en zwanger van ons derde wonder

[Freubeltje]

Herkenbaar
Maar weet je, ik denk dat peuters toch ook echt nog sprongetjes maken ook al lijkt het van niet. En dat ze daardoor zo ‘lastig’ zijn. Hier valt het ons ook op dat ons zoontje een weekje (of korter) niet te genieten is overdag en daarna opeens weer een nieuwe vaardigheid beheerst (kunnen fietsen, de begrippen jij/jou goed kunnen toepassen, mandarijntjes kunnen schillen, vierkantjes kunnen tekenen, opeens zelfstandig zijn haren durft te wassen en ga zo maar door). En dan heeft het er echt niet mee te maken dat jij hem te weinig aandacht geeft. Hij heeft dan gewoon zijn moeder om zichheen nodig voor een stukje veiligheid want er speelt vanalles door dat koppie van hem

Pas schreef je ergens dat Joey slaapt tussen de slaapjes van zijn zusje door. Nu hij niet meer slaapt zou je deze tijd kunnen benutten door er met z’n drieën op uit te gaan. Het is herfst, prima tijd om buiten te zijn. Doe hem oude kleren en laarsjes aan en zoek samen een hele boel (of een berg) bladeren op waar hij doorheen kan struinen. Zoek kastanjes, eikeltjes, blaadjes e.d. en neem deze mee naar huis. Maak een mooie hersttafel thuis. Dit vinden de meeste peuters super!

Succes, het gaat weer een keer over…wij proberen het straffen dan zo veel mogelijk te voorkomen want dat werkt alleen maar averechts.

[mama_snoekie]

Bedankt voor jullie reacties. ik ben blij dat het in ieder geval herkenbaar is voor anderen.
Ik hou Joey soms wel eens op als we weg gaan hoor, maar helaas is dit niet elke dag mogelijk, want hij heeft dat slaapje gewoon heel hard nodig nog! Of in ieder geval even rust, zoals hij dat tot voor een paar dagen wel nam in bed, al sliep hij dan niet. Het is gewoon heel lastig om mee om te gaan nu… Hij is doodmoe maar vertikt het om te gaan slapen, en hij word dan zo vervelend van vermoeidheid. Ik wil dan eigenlijk ook niet boos op hem worden, want hij kan er ook niet echt iets aan doen, maar ik heb nu eenmaal oook niet elke minuut van de dag tijd voor hem. Jessey heeft ook zorg en aandacht nodig, en het maakt me dan niet uit dat Joey daar heel boos en jaloers op word, maar dat is wel belangrijk, en dat moet hij maar leren.
Pfff hopelijk is het inderdaat een soort van sprong, en kan hij straks weer wat nieuwe dingen. Al merk ik trouwens dagelijks nieuwe dingen. Hij heeft in twee weken tijd alle kleuren geleerd, en begrippen als op-boven-in-onder-naast-achter-voor, veel/weinig, straks/nu en nog veel meer, dus hij is zeker wel heel druk in zijn hoofdje!

Groetjes Anouk

[Liske]

Ik ben het eens met Freubeltje over de sprongetjes ook op deze leeftijd. Nora had laatst een paar dagen dat ze slecht at, erg vroeg wakker was en soms als een idioot door de kamer begon te rennen en onverstaanbaar begon te schreeuwen. heel gezellig! Daarna kon ze ineens veel meer zeggen en merk je ook dat het begrip een stuk groter is geworden. Hopenlijk is het dus niet continu bij Joey en krijg je soms de mogelijkheid om even op adem te komen! Bij Nora is het gelukkig tot nog toe wel zo. Net op het moment dat ik denk: Nu is het echt genoeg, is ze ineens weer een engeltje en krijg ik kusjes, te horen hoe lief ik ben…

Verder zou ik zeggen: Pick your battles, zodat je inderdaad niet heel de dag politieagent hoeft te spelen. En natuurlijk: Sterkte, hou vol meid!

Liefs!

[Saro]

Oh herkenbaar. Hier vandaag ook zo’n dag…bah.
Dani luistert naar niets, zit me echt uit te dagen. En deze mama is zo stom dat ze er ook intrapt…pffff heb echt geen geduld vandaag!
Ben net ook echt heel boos op hem geworden, vind ik later dan wel weer erg rottig, maar soms is het even klaar…
Ik heb trouwens alleen mezelf ermee, want in mijn boosheid til ik Dani in een hele gekke houding op en ga ik door mijn rug…grrr dat doet echt pijn. Loop ik er nu ook nog eens bij als een oude dame.

Bij Dani is het vaak 1 of 2 dagen en dan gaat het een hele tijd weer goed en luistert hij redelijk goed. Maar oh op dit dagen…

[mama_snoekie]

Oh ik laat hem ook zeker wel eerst schreeuwen in bed hoor, maar jessey ligt in de kamer er naast en die blijft zo ook wakker… Dan zit ik met twee hele vervelende kindertjes, bah! En dan heeft het voor Joey ook totaal geen zin, want eenmaal brullen is brullen tot hij er weer uit gaat, al duurt dat 3 uren! Zo heeft hij dus nog zijn slaapje niet, en is het de laatste dagen hoe dan ook elke dag zeeeer ongezellig vanaf een uurtje of 2!
Ik kan hier trouwens mijn stem verheffen wat ik wil als het op zitten blijven op de strafstoel aan komt, het helpt geen snars! Hij gaat er 100 keer af en zo ben ik ruim een uur bezig met een straf voor '‘keukenkastje openmaken terwijl dat niet mocht’ bijvoorbeeld. Joey is dan allang vergeten waarom hij gestraft werd, en dan lijkt het em zo zinloos allemaal. Niet dat ik snel opgeef hoor! Ik pak hem echt wel streng aan, en soms ook wel met resultaat, maar momenteel lijkt alles zo zinloos en baal ik gewoon ontzettend van zijn gedrag Kleine rat! pfff

Groetjes Anouk

[esther2107]

Ons dochtertje heeft ook zo van die dagen, vreselijk vervelend en vermoeiend. Dan wel slapen tussen de middag, dan niet. Ik probeer er heel flexibel in te zijn en die ontspannen houding zorgt er toch weleens voor dat ze lekker gaat slapen. Misschien helpt het om Joey wat later op bed te leggen, wil hij niet dan wil hij niet.

Ik vraag me af of straf helpt … Ik hoor en lees het vaker, hoef het hier nog niet toe te passen. Ik negeer het of ga iets met haar doen … vooral al het positieve gedrag belonen. Even een leuke DVD opzetten helpt hier ook. Dan is het me toch rustig! Alsof ze even bij kunnen komen!