beste iedereen
ik wil dit al heel lang kwijt en nou heb ik een forum wat ik erg leuk vind om op te zitten en adviesen geven en vragen ik heb nog nooit het verhaal verteld aan andere mensen maar het moet er nu toch een keer uit ik en mijn vriend wilden al lang kinderen we zijn er mee begonnen in 2004 in die tussen tijd heb ik twee miskramen gehad maar in dec 2005 was het raak ik was zwanger mijn vriend was toen nog iligaal in nederland en dus niet vaak thuis altijd aan het werk er moest geld binnen komen maar dat was nooit genoeg om een baby te onderhouden en we hadden alleen maar een kamer dus dat was ook nog geen eens een goede leef omgeving voor de baby in dec tot feb 2006 was ik erg ziek van de zwangerschap ik kon niks eten en drinken 2 feb 2006 heeft mijn vader me mee naar huis genomen ik was uit gedroogt en erg ziek het ging in die tijd niet erg goed met mij volgens mijn ouder was ik bijna dood als levend toen ze me meenamen hier door is er ook ruzie ontstaan tussen mijn vriend en mijn vader omdat er nooit eerder aan de bel getrokken was geweest en dat het zo ver was gekomen toen ik weer thuis kwam is er meteen een test gedaan of ik zwanger was en het was posetief met elf weken en een paar dagen kreeg ik een ego het was toen zo mooi om te zien dat mijn kindje nog leefde en rustig lag te spelen in mijn buik ik was zo blij dat het er nog zat ik ben nog goed twee maanden nog ziek geweest maar toen dit weer voor bij was begon het dat ik snachts niet kon slapen van de pijn in mijn buik en rug hier konden ze niet veel aan doen maar ik was wel door gestuurd naar een ginecoloog in het ziekenhuis daar kreeg ik dingen te horen wat ik al veel eerder had moeten horen ik had een hele andere bloedgroep als dat van mijn dochtertje ik ben zelf negatief en mijn dochter posetief hier voor moets ik prikken hebben want als ik die niet kreeg en er ging iets mis tijdens de bevalling dan kon het goed mis gaan ook als ik een tweede zou krijgen kon het mis gaan deze prikken heb ik dus dan ook gehad eentje tijdens de zwangerschap en eentje erna op 31 aug 2006 is ze dus geboren de bevalling was niet erg gemakelijk ik was om 8:00 opgenomen in het ziekenhuis want ik zou worden ingeleid om 10:00 werden mijn vliezen gebroken
ik had ernorm veel pijn bij de ween ik kon ze niet opvangen en ik kreeg er tussen door geen rust de wee bleef hangen in mijn rug om 12:00 had ik dus ook maar een centimeter ontsluiting en om vier uur nog maar twee ik was dus niet ver opgeschoten ik kon de pijn niet langer meer verdragen en zijn ze tot besluit gekomen om mij een rugenprik te geven om 16:00 kreeg ik eindelijk die prik en binnen een had ik volledige ontsluiting de pers ween begonnen ook dat ging ook niet zo erg gemakkelijk ze lag telkens met haar hoofd te draaien en daarom ging het ook zo moeilijk dus ik werd ingeknipt om 19:00 precies is ze geboren mijn kleine wonder was er eindelijk ik was enorm uit geput naar de bevalling ik had ook de keuze gemaakt om haar zelf borstvoeding te geven dus mijn kleine meid bleef op de kamer van mij nou toen heb ik het wel geweten na een zware bevalling ook nog eens de hele nacht op met de kleine ze huilde de hele nacht ik heb haar geprobeerd aan te leggen maar dat lukte telkens niet dus heb de hele nacht maar op gezeten de volgende dag ging het een klein beetje beter maar nog niet goed ik moest van daar tepel hoedjes gaan gebruiken omdat ze nog niet helemaal gegroeit waren hoe ze eigelijk moesten zijn ik heb die tepel hoedjes een week gebruikt ze viel enorm veel af en de verloskundige kon het niet begrijpen hoe het kwam toen we vertelden dat ik tepel hoedjes gebruikten moest ik er meteen mee stopen ik moest ook mee een afspraak maken bij de cb dat heb ik dus gedaan daar zeiden ze dat ik moest over stappen op flesvoeding en daarbij ook nog borsvoeding geven ik wilde dit niet en heb het dus ook niet gedaan ik ben met borstvoeding door gegaan en het is me dus ook nog gelukt ook ik heb het anderhalf jaar gegeven aan haar .
na twee weken ging het mis met mijn dochter leyla ze begon met uitslag op haar kontje te krijgen mijn moeder vond het wel erg snel dat ze uitslag op haar kondje had later had ze het zo erg dat het stuk ging maar dat was nog niet het enigste leyla kreeg er nog exzeem en bactriele infectie op haar huidje het zat over al geen plekje op haar lichaam was schoon op haar kondje had ze een schimel infectie maar dat was nog niet alles ik heb er een maand mee rond moeten lopen voor dat de dokter pas zag dat het geen allergie maar iets anders was ik heb nachten met haar opgezeten omdat ze huilden van de pijn ik trok het niet meer en kwam huilen bij mijn moeder en die heeft mee de huisarts gebelt die is met spoed gekomen en heeft leyla mee door gestuurd naar het ziekenhuis in het ziekenhuis zagen ze het al meteen en ze kreeg zalfjes en antibiotica mee naar huis het heeft evengoed nog een maand geduurd voordat het zover over was in de tussen tijd ging het weer goed met haar totdat ze een werd begon het geemer weer leyla kreeg der eerste vier tandjes door en dat nog op haar verjaardag ze was helemaal niet lekker en een paar dagen er na koorts en goed aan het blaffen ik ben toen naar de dokter geweest en die zij dat het een luchtweg infectie was ik had weer antibotica voor geschreven gekregen en ik kreeg er ook nog puffertjes voor haar bij na twee weken vechten met de medicijnen was het nog niet over het was alleen maar erger geworden nod steeds zo blaffen en piepen en alles wat ik miet gewoon was en zeker niet voor haar ik had de dokter gebeld en had onm 16:00een afgesproken ik kom alteid iets te vroeg daar maar ik hoefte nog geen eens te wachten ik kreeg voorrang omdat het niet goed ging met haar de dokter had meteen het ziekenhuis gebeld daar kwam ik om 17:00 aan leyla kreeg een nevelbehandeling en werd aan een apperaat gelegt voor zuurstofgehalte en voor haar hardje om te kijken of alles goed ging ik heb die nacht bij haar geslapen in het ziekenhuis ze hebben die dag erna ook nog bloed geprikt bij haar want ze zag zo wit later kwam er uit het bloed onderzoek ook nog dat ze bloedarmoede had dit alles is in jan gestopt en moest weer terug komen voor controle en bloedprikken de arts zei ook dat ze astma heeft en niet mogelijk maar echt vastgesteld ik moest mijn en haar kat eruit doen wij waren er er allebij niet blij mee dat ie weg moest het was haar lievelingetje later heeft ze nog astma aanvalen gehad en moest weer naar het zieken huis voor de nevel behandelingen later mocht ze weer naar huis nu is ze net een maand en een paar weken geen last meer gehad van aanvalen daar ben ik zelf blij om maar nu heeft ze weer last van diaree dit geval staat al in een andere topic van me ik heb nu wel zon beetje een heel boekwerk gemaakt maar het moet er uit ik heb eerst een beetje de kat uit de boom gekeken voordat ik dit verhaal vertelde aan jullie maar dat komt door mijn verleden
ik vertel dit verhaal dat ook jongere meisjes het weten dat het hebben van een kindje geen koek en ei is het is echt een hele klus en heel zwaar echt meiden denk er tien keer over na voordat je iets doet dit is gericht aan meiden 14/16 enz
sorry voor dit boekwerk
gr de mama van leyla
veronique daniels
