Zo vandaag was het me wel weer een dagje hoor sjongejonge zeg!
Vanmorgen bij opa&oma op beziek erg gezellig! en Ruben had het reuze naar zijn zin.
een maal thuis even en op bed.
ging allemaal super.
Toen hij eensmaal wakker zou ik even met hem de stad in voor een winterjas ik had hem weken geleden al gezien maar vond hem best duur, maar hij bleef maar in mijn hoofd hangen.
en gelukkig er waren nog 2 jasjes een 68 en een 80
ik helemaal blij.
Maar ineens begon Ruben helemaal hysterisch te krijsen, ik snapte er er echt helemaal niks van een koekje wou hij niet wat te drinken op zich wel maar hij gilde maar door.
Dus toen ben ik maar na huis gereden de auto rit was een drama!
meestal word hij er wel rustig van maar halverwege de rit (ook nog op de snelweg) wert meneertje weer wakker (was in slaap gesukkelt) en gillen nog erger dan in de stad en niet rustig te krijgen een maal in Sneek aan gekomen (gelukkig) alle stoplichten tegen zal je net beleven.
Thuis ging hij maar door, toen heb ik hem even met zijn koppy onder de koude kraan gehouden en wert hij eindelijk een beetje rustiger na een kwartier rond te hebben gelopen en liedjes te hebben gezongen keek hij naar buiten en zei aute (auto) met een big smile.
Ik allang blij dat hij weer rustig was en toen ging hij rustig zitten spelen op de grond, en toen betrok zijn koppy weer en hij liet me toch een scheet!!! zo hé net een volwassen kerel.
Toen begon ik me toch te lachen de tranen rolden me echt even over de wangen (toch ook wel een beetje van bezorgtheid)
Hij heeft dus last van zijn maagje en een rot kies die er bijna door is.
PPPFFFF…dit was me mijn dagje wel zeg, je weet het maar nooit met die kleintjes
Groetjes Marianne Mama Van Ruben
Gewijzigd door - MJ op 05 Sep 2006 09:38:01