Ik heb al van veel mensen goede raad gekregen maar niks lijkt me te lukken.
Ik ben een alleenstaande mama van een dochtertje van 2 jaar,Emma.
Al een hele poos doet ze erg moeilijk en wat ik ook doe,niks lijkt haar te raken.
Ze is een enorme driftkikker,heeft een eigen willetje, kan een uur staan krijsen (en de decibels die ze bereikt zijn onvoorstelbaar), slaat,bijt,spreekt tegen…
Maw, mijn dochter is een onuitstaanbaar ettertje op dit moment… maar ze kan ook zo ontzettend lief zijn; ze ruimt op wanneer ik het haar vraag,gaat flink gaan slapen,…
Ik heb al alles geprobeerd: redeneren,rustig praten tegen haar maar dan heb ik het gevoel dat ze me nt begrijpt.
Roepen,straffen,… dan schrikt ze mss heel even maar 5 min later doet ze het opnieuw…
Negeren heeft absoluut gn zin bij haar want ze kan het ontzettend lang volhouden,dan begint ze ook te duwen,…
Ik denk dat het mijn fout is dat ik vroeger ipv haar te negeren, er altijd meteen op in ging, me boos maakte,…
Mn onthaalmoeder heeft ook alles al geprobeerd maar ze zegt dat je met niks indruk op haar maakt…
Ik heb echt geen ‘mijn kind-schoon kind’ houding want ik heb me altijd voorgenomen om haar op te voeden tot een braaf meisje en tot mn eigen frustratie is ze aan het veranderen in een ettertje.
Ik heb het er echt moeilijk mee,ik ben ten einde raad want ik zie haar doodgraag en besef dat er dringend iets moet gebeuren.
Nooit geweten dat kindjes opvoeden zo moeilijk is…
Wie kan mij goede raad geven zonder me te veroordelen?
Wat doen?
klop bij een instantie aan,en vraag hulp
dit moet ergens vandaan komen en met goede begeleiding komen jullie er wel
maar je kan het niet alleen dus vraag hulp aan,niets om je voor te schamen
stertke ermee
Groetjes Bianca, mamma van Kevin*
Dylan & Kaitlyn
Ik ben al eens naar het pedagogisch spreekuurtje geweest van Kind en Gezin hier in België en daar gedroeg ze zich natuurlijk als een engeltje.
Ze zeiden daar dat dit een fase is die vanzelf zal voorbij gaan.
Ik twijfel daar heel sterk aan…
Ik wil het echt wel goed doen maar weet nt hoe…
welkom in de peuterpubertijd… zelf consequent blijven. nee is nee…
heb hier een pubertje in huis dat ongelovelijk is… na 2 brave kindjes, heb ik een monster…
en echt, er is maar 1 ding wat telt… jouw regels , en al is je regel als het regent ga je zonder jas naar buiten, op je strepen blijven staan, je kind kan nog zo krijsen zo tekeer gaan, de grenzen opzoeken heeft elk kind nodig.
dus als jij vind dat je kind zonder jas naar buiten mag in de regen omdat je nou eenmaal die regel hebt opgesteld, vooral je regels volgen
(hier 2 oudere kindjes die om alles moeten lachen en hem ophitsen)
echt 1 ding is zeker, als jij een regel stelt, vasthouden, tot in den treure vasthouden en dan zal je ineens een kind zien, wat duidelijkheid heeft gekregen en zich er naar voegt,
als jij vandaag zegt , oh wil je een koekje? hier en morgen zegt nee dat mag niet… weet zo’n kind zich geen raad en gaat zoeken
vandaag een koekje morgen ook een koekje
groetjes Kim, mama van Sofie,Victor & Alexander!!
“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”
Oei,
wat herkenbaar mijn zoon is al bijna 6 en doet dit gedrag al heel lang,tis een kind met een eigen willetje zei onze voogd .
Zolang jij je dochter hier niet op aanspreekt blijft ze het doen zeer zeker het bijten krabben slaan bestraffen en op de gang zetten ze is dus 2 min op de gang wel blijven volhouden verslap je kunje weer op nieuw beginnen
Lekker orgineel maar welkom in de peuterpubertijd
Het is een zware moeilijke tijd maar eens gaat het over
Voet bij stuk houden
Niet over je heen laten lopen
Hoe moe je er ook van word want dat word je soms wel
Succes ermee
Heb er ook een thuis lopen moet wel zeggen dat hij het heel erg heeft als zijn grote broer thuis is
Hier zijn we er net over heen met onze jongste. Na de grote vakantie van afgelopen jaar veranderde ons manneke ook in een draak. Inderdaad, schreeuwen met een decibel van hoge omvang zodat de buren 3 deuren verder kwamen kijken omdat ze dachten dat er iets heel erg mis was. Smeet me in zon driftbui gewoon een schaal van een kastje en trok de luxaflex van de badkamer kapot nadat ik had geprobeerd om hem tot bedaren te krijgen onder een lauwe douche. Niets hielp en elke dag was het wel eens raak. Uiteindelijk het CB ingeschakeld, echter de gewone gedragstherapeute vond dat ik alles correct geprobeerd had en verwees me door. Ik was in elk geval gerust gesteld dat ik al het mogelijke juist gedaan had en begon toch vol te houden met negeren. Ook al trok hij alles uit de koelkast en keukenkasjes, ja zelfs uit de oven. Ik negeerde dit helemaal. Juist omdat het hem erom te doen was om mij op de kast te krijgen. Door het geschreeuw konden we elkaar niet meer verstaan en ging papa in de tussentijd maar met onze dochter wandelen om ervoor te zorgen dat zij er zo min mogelijk last van had. En ja hoor, uiteindelijk werkte het en heb ik nooit geen gebruik hoeven maken van de doorverwijzing. Nu is ons vrolijke ventje weer helemaal toppie. Wat ik wel achteraf had was dat het wellicht ook met vermoeidheid te maken heeft gehad. De vakantie was leuk en druk en ondanks dat hij toch niet zon lange dagen maakte is hij hier toch waarschijnlijk erg moe van geweest. Hij kon zich nog niet goed uiten, was waarschijnlijk moe en uit zijn doen door de leuke vakantie en dus liep hij zichzelf verschrikkelijk in de weg. Vraag hulp aan het Consultatiebureau, daar zijn ze immers voor.
Succes want ik weet hoe het je als mama verscheuren kan.
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Vraag hulp, is geen zwaktebod maar juist sterk van je als je dat zou doen. Niemand heeft gezegd dat opvoeden iets is wat je zomaar moet kunnen en soms kan het je net even dat steuntje in de rug geven. Laat je niet afschepen met ‘het is een fase’, want dat betekent niet dat jij het niet heel moeilijk kan hebben met die fase en daarbij hulp wilt.
Veel succes!
Groetjes!
Yep, het kan inderdaad wel een fase zijn, maar daar moet je dan wel maar mooi doorheen zien te komen. Ook daarvoor is het consultatiebureau. Zeker als alleenstaande mama is het met dit soort dingen moeilijk, alles komt op jouw neer. Niemand heeft de wijsheid in pacht of een meegeleverde gebruiksaanwijzing, daarom is het juist goed dat je zoekt naar een oplossing voor je meissie. Dus nee, natuurlijk zou ik dat niet kunnen veroordelen, dapper dat je er gewoon naar vraagt !
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Hoi Liesbeth,
Joh, wat moet dat moeilijk voor je zijn, dat je je zorgen niet kan delen met iemand die naast je staat. Het verbaast mij eigenlijk dat het de eerste keer is dat je begrip krijgt. Dit is iets waar, volgens mij, iedere ouder met peuterpubertjes mee zit. Anders liegen ze gewoon. Bij mij gaat het net zo hoor! Je, eens zo lieve, afhankelijke ‘baby/dreumes’, verandert ineens in een ‘draakje’. Het is gelukkig maar een periode, en je komt er heus door heen, geloof me! Vooral duidelijk zijn en regels stellen, dat biedt je peuter de veiligheid waar zij naar op zoek is.
Heel veel sterkte!
Groetjes,
jantje
Wat ik hier eens gelezen heb, is dat je als je het zat bent het nog tien minuten vol moet houden! Negeren is echt uiteindelijk het beste en werkt hier ook super. Kleintjes weten tot op de seconde af te voelen waar jou omslag punt ligt en als je dan toegeeft is het voor niets geweest. Dus dan nog tien minuten volhouden, en als je weer een moment hebt dat je het zat bent, wéér tien minuten tot tien tellen!
Je kunt ook proberen een heel strak schema aan te houden, dat werkt bij baby’s heel goed omdat ze weten waar ze aan toe zijn. Als we dat gedaan hebben gaan we dat doen.
En de twee minuten op de gang is erg efficiënt. Hier pas ik dat soms al toe (dan een minuut ipv twee) en ze weet dan drommels goed wat ze fout heeft gedaan.
Succes!
als ik hier alleen al zeg, je kunt nu luisteren of op de gang!
Dan zegt ze altijd NEE, en luisterd ze meteen.
Ze weten drommels goed wat wel en niet mag en kunnen soms het bloed onder je nagels uit halen!
Lieke heeft ook een enorm eigen willetje en we moeten ook erg consuquent zijn anders neemt ze een loopje met ons!
succes ook al valt het soms niet mee
groetjes Gytha
Onze dochter kon ook kiezen, ophouden of op de gang. Het werd nooit gang. Echter dat trucje werkte bij ons ventje niet. Het werd gang met alle consequenties van dien. Zo leuk die serie van de Nanny waar alles altijd lijkt te werken, maar helaas hier niet. Letterlijk een uur later en 100 keer op de gang zetten, werkte dit gangtrucje domweg niet hier. Mama overstuur, kleine man overstuur en die wist geeneens meer eens waar het nu om ging. We konden niet anders meer dan negeren, wat hij dan ook deed zolang het maar geen gevaar voor hem zelf of een ander was, negeerde ik het maar. Buiten de terraspotten omgooien, na ja zo moest het er uit zien, maar keek ik stiekum dan deed hij dit wel met beleid whahaha. Ik liet ze liggen totdat de bui over was en daarna aan het handje weer alles rechtop zetten en gezellie kletsen over dat dit toch niet leuk was en de bedoeling niet kon zijn. Maar er werden ook wel degelijk dingen stuk gemaakt. Wat kan werken voor je kleintje is een vast dagritme. Zo weten ze hier dat als we na het eten en opruimen met zijn allen hier op het bankie voor de tekenfilmpjes zitten en gezellig een appeltje schillen, de dag haast voorbij is en het tijd is om naar bedje te gaan. Het is maar een voorbeeld, maar tijd zegt die kleintjes nog niet zo veel, maar door een vast patroon aan te houden met bepaalde dingen zoals mijn voorbeeld, kunnen ze beter inschatten hoe een dag in elkaar zit. Wellicht heeft je meissie daar behoefte aan, maar wellicht dat dit ook niet de truc is. Ga er maar vanuit dat je zelf wel aanvoelt waar de schoen wringt, alleen dat je even niet goed weet wat je ermee moet of eraan twijfelt nu je immers ook niet kunt brainstormen met iemand naast je.
Ik twijfelde ook zeer aan het verhaal van het is een fase, maar uiteindelijk is het dit toch geweest. Als ik achteraf geweten had dat het zou ophouden, dan was het op dat moment ook niet zo moeilijk geweest denk ik. Maar ja, daar heb je nu weinig aan. Ben benieuwd hoe het gaat !
Succes en zet m op Mama!
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Gewijzigd door - Asje op 12 Mar 2009 16:27:56