Wat bevalling?


#1

wat bevalling???

als mensen het hierover hebben kan ik eigenlijk niet zo goed meepraten heel raar allemaal.

mijn verhaal over bevalling is voor mij erg raar het was mijn eerste bevalling.

wat bevalling?

als mensen het hierover hebben tsja dan denk ik bij mezelf wat moet ik nu zeggen als ze naar mijne vragen??

ik was 13 september uitgerekend maar 8 september begon alls de dag voor mijn vaders verjaardag.

ik ben 17 jaar en mijn vader was er niet egt blij(best begrijpelijk) maar dan nog op zijn verjaardag hij had het vanaf het begin al gezegd dat het op zijn verjaardag zal komen, nou wie weet zeiden wij he....

8 september wist ik het gewoon binnen 2 dagen zou hij er zijn ik voelde me zo raar en had al een aantal dagen last van me buik en rug  het werd avond en het werd alsmaar erger ik kon maar niet slapen terwijl mijn vriend niet wakker te krijgen was me moeder kon ook niet slapen en was erg alert.

ik kreeg steeds maar die pijn maar zei het tegen niemand ongeveer rond een uur of half 2, 2 uur moest ik naar e wc er kwam een hele slijmprop uit ik dacht onee he niet nu. ik liep naar boven en haalde de bovenste tree niet ik kreeg ineens een sorrt steek of zo in mijn buik. omdat mijn moeder geen voetstappen meer hoorde kwam ze kijken en zag ze mij op de trap staan ze hielp me naar me kamer en haalde er een horloge bij om de tijd in de gaten te houden. maar de weeen kwamen onregelmatig. de tijd vloog om ook al vond ik an niet./ voor ik het wist werden de weeen al erger en was het al 5uur in de ochtend. mijn moeder vond dat het tijd werd dat de verloskundige even een kijkje kwam nemen. de verloskundige lachtte aan de telefoon en zei dat het elmaal niet kon in zo'n korte tijd maar me moeder bleef aandringen en toch kwam ze even een kijkje nemen. toen ze er was bleek het dat ik al 8cm ontsluiting had en moest ik gelijk naar het ziekenhuis(intussen was het alweer half zes toen ik vertrok) de laatste 2 cm duurde ontzettend lang naar mijn gevoel maar ik hield het niet meer en voelde de persweeen al komen. maar me vliezen waren nog niet gebroken dus die moesten eers gebrokene worden. ik riep dat de verloskundige kwam en die gng me vliezen breken. ik lag half te slapen sinds dat ik i het ziekenhuis was. ik had geen idee wat ik allemaal deed en zei. ik heb gehoord van mijn (die ook bij de bevalling was) dat ik zelfs halverwege de bevalling heb gezegd laat maar het hoeft niet meer ik heb geen zin meer en ik ben moe!! hahaha rond 9.14 zei de verloskundige ineens tegen mij pak hem maar en ik had echt zoiets van pak wat maar? toen zei ze weer pak hem maar maar ik zag nog helemaal niks dus ik zo oke zal best. en toen gaf ze hem ineens aan ik wist niet wat me overkwam zo'n kleine hummeltje en was dat echt van mij kwam dat echt ui tmij.?? en nu is ie alweer 9 weken oud de tijd vliegt dus geniet van je kleintje. het meeste van dit verhal is mij verteld door me moeder en vriend want ik weet er niet veel mer van

 

stephanie