Het was 9 juli 2007 Mijn vriend was jarig en had de vroege ploeg en ik ga er altijd om half 5 met hem uit even een bakje koffie doen en hijn gaat naar zen werk en ik weer naar bed
ik moest nog 3 weken 31 juli was ik uitgerekend
maarja om 8 werd ik wakker en ik kom uit bed en ik heb een zere onderrug dus had zoiets van zal wel rugpijn of wat dan ook zijn maarja het kwam wel in vlagen
ikke langzaam naar beneden weer een kop koffie in de hoop dat de pijn ook wat afzakte maarja om 9 uur nog steeds pijn dus ik de verloskundige bellen en die gaf aan dat ik de tijd in de gaten moest houden dat redde ik zelf niet dus heb weer gewacht tot 10 uur en heb toen men vriend maar eens gebeld van dat ik erge last van men rug had hij was ook binnen 10 minuten thuis( werk dichtbij)
hij heeft de tijd een beetje bij gehouden en toen bleek dat ik al weeen om de 2,5 minuut had dus hij de verloskundige opbellen dus we moesten daarheen maar er werd wel gezegd van neem je tas met spullen maar mee
wij daarheen en de weeen werden steeds gekker maarja vruchtwater was ook nog niet gebroken dus het echte besef was er niet bij mij
de verloskundige riep ons in het kamertje en ze zei gelijk al van je kunt straks door naar het ziekenhuis want je zit er middenin maar ze wilde toch even de ontsluiting nakijken
7CM!!! toen schrok ik wel het besef van de kleine komt vandaag. mijn vriend moest met mij naar het ziekenhuis aangezien alle verloskundigen druk waren. wij kwamen in het ziekenhuis aan tegen 12 uur ongeveer gelijk de verloskamer in. Maarja ik bleefr maar steken op 7 cm en de vliezen waren nog steeds niet gebroken van alles geprobeerd om de weeen verder op gang te helpen in bad enzo geweest maarja het mocht nog niet echt helpen alleen de weeen waren voor mijn gevoel wel meer naar voren gegaan ( naar de buik ipv de rug) maarja tegen 2 uur begonnen de weeen heftiger te worden en ook de persweeen begonnen te komen en ik mocht niet persen dat was echt geen pretje maarja hoort er wel bij
tegen kwart over 3 was het vruchtwater nog niet gebroken en over de ontsluiting had ik ze niet weer gehoord dus ze besloten het vruchtwater te prikken en toen ze daarna zeiden dat ik mocht persen was men kleine man er ook zo om 15:38 waren we ouders van een prachtige en gezonde zoon