waarom kiezen jullie voor een 2e kindje… of waarom houden jullie het bewust bij 1 kindje?
ik heb 1 kindje…en blijf erg twijfelen…het ene moment wil ik wel graag een 2e kindje…het andere moment bekruipt mij veel angst…en lijkt mij 1 kindje het beste voor ons.
wat geeft de doorslag? wat zijn jullie beweegredenen voor de keuze voor meer of juist maar 1 kindje?
Ik zelf heb altijd twee kinderen gewild of meer. Nu zijn wij nog lang niet zover maar als Morgan zo’n tw3ee jaar is wille nwe wel voor een tweede gaan. Een derde hebben we al gezegd zal er nooit komen want dat zou ik niet aan kunnen. Maar Morgan geen broertje of zusje laten hebben wil ik ook niet. Maar ik ben wel reeel. Het moet ons maar weer gegeven zijn. We hebben 1 gezonde dochter en tuurlijk hoop je op twee, maar het moet maar lukken.
Groetjes,
Michèle
[img]http://b1.lilypie.com/fYq3p1.png" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Ticker” border=“0” />
Voor me gevoel zou ik voor een elftal gaan bij wijze van. Maar in een tijd waar alles zoveel geld kost is dat geen doen. De kinders die we hebben wil ik dan liever alles wat ik kan meegeven incl iemand die er voor ze thuis is. Dus het werden en blijven er 2. Ik vind het een prachtig evenwicht want we hebben zelfs een meisje en een jongetje mogen krijgen. Ze leren met elkaar om te gaan en zullen later ook veel aan elkaar hebben denk ik/hoop ik.
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Ik had het er laatst met mijn moeder over. Zij heeft mij en uit haar t weede huwelijk mijn broertje en dat ze blij is dat wij er nog 1 willen. Ze merkt het aan mijn vader en aan mijn schoonzus. Zij zijn beide enigskind en hebben eigenlijk niemamd om vroeger mee te delen. Althans mijn vader heeft niemand meer want zijn ouders zijn heel jong gestorven. Soms zei hij wel eens tegen mijn moeder vreoger toen ik klein was, maar zij kon daar niks mee want ze kende elkaar toen niet. Met een broertje of zusje heb je altijd iemand om je verleden mee te delen. Ik vond dat ook heel mooi gezegd. En ja als ik eerlijk ben lijkt het me heel leuk om na Morgan een knul te krijgen, zo van ieder een want Asje al zegt maar als we weer een meid krijgen is dat ook goed.
Groetjes,
Michèle
[img]http://b1.lilypie.com/fYq3p1.png" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Ticker” border=“0” />
als ik je topic zo lees is het 1 en al herkenning.
zo loop ik de laatse 3 jaar ook rond wel of niet voor een tweede gaan.
dan stoppen met de pil dan er toch maar weer aan,
maar nu heb ik de knoop doorgehak en we gaan voor een tweede.
en waarom? goeie vraag dat is iets gevoelsmatig.
als ik het nu niet doe ben ik bang dat ik op latere leeftijd spijt krijg dat ik het bij 1 heb gelaten.
en bij mij komt veel angst om de hoek kijken, ik had dan de perfect zwangerschap maar een helse nasleep en ben bang voor herhaling.
Groetjes Marianne mama van Ruben
Wij hebben twee dochtertjes en ik vind dat onze wens is uitgekomen.
Wij wilden er graag twee omdat dat ons het leukste lijkt voor de kindjes zelf maar ook voor ons. Ze trekken hele dagen met elkaar op en dat schept een enorme band, het is prachtig om te zien. Tuurlijk maken ze ook ruzie met elkaar, maar dat hoort erbij. Ik zou niet anders willen dan deze twee meisjes, dit was precies wat ik in gedachten had toen ik vroeger over later droomde.
Wij hebben altijd geroepen we willen graag 2 kindjes en waarom?
Eigenlijk geen iedee. Mijn gevoel denk ik. Ik en mijn man komen ook uit een gezin met 1 zusje en misschien dat dat ook wel mee speeld.
Ik ben nu zwanger van de tweede en dan laten we het er ook bij!
Ik zou wel in je achterhoofd houden dat elke bevalling anders is! Athans dat hoor je iedereen zeggen, dit kan ik je pas in april vertellen
groetjes Gytha
Als ik bang moet zijn voor weer zo;n bevalling als ik gehad heb kan ik het beter laten. Ik denk nu maar dat ik weet wat ik NIET meer wil en dat ik nu kan beslissen hoe het wel moet gaan lopen. Ik heb een inleiding gehad die eindigde in een keizersnee, vandaar dat ik nu kan zeggen ik ‘regel’ het anders.
Groetjes,
Michèle
[img]http://b1.lilypie.com/fYq3p1.png" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Ticker” border=“0” />
wij wilden ok graag meerdere kinderen maar werd ons afgeraden,heb eigenlijk 3 kindjes de oudste is over leden tijdens mijn zwangerschasp en was een meisje mag me gelukkig prijzen dat ik 2 schatten van jongens heb nu.
al zou ik er ok nog wel meer willen gaat gewoon niet heb 2 kids met beperkingen en is ls zwaar genoeg
Blijft een lastige. Ik heb in eerste instantie nooit een kinderwens gehad, dat kwam pas na een aantal jaren een relatie te hebben gehad met de huidige papa van onze zoon van nu zeven maanden oud. Nu Erik er is, heb ik zoiets van: NOOIT MEER! Maar dit komt door het verloop van m’n bevalling en hoe er met me is omgegaan door verloskundige en gynaecoloog, daardoor ben ik gewoon bang om dit nog een keer mee te maken. En door het lichamelijke aspect: was zo toegetakeld; knip, vacuumpomp en meer dan 30 hechtingen…
Ben zelf enigst kind en heb nooit iets gemist, dus wat dat betreft zou ik het niet sneu vinden voor Erik als hij alleen zou blijven. En ik zie genoeg broers en zussen in mijn omgeving die niets aan elkaar hebben (papa en zijn zus incluis), dus dat is ook geen garantie.
Kortom, liever niet dan wel een tweede op dit moment.
Groetjes!
wauw dank jullie wel voor de reacties! ik vind het fijn om dit te lezen.
@marianne: ik loop ook erg te malen, en mn gevoel maakt steeds een ommetje met me…wel…niet wel…niet…wrom wel? wrom niet? ben idd ook al eens met pil gestopt…de angst kwam boven, en zit nu weer aan de pil.
als ik een zwangere zie…word ik happy, dat wilik ook weer! als ik een baby hoor huilen, krimp ik ineen.
ik heb een pittige bevalling gehad…maar dat mag mn reden niet zijn hoor! ik heb een postnatale depressie gehad,en mn dochter heeft het 1e jaar ook nog eens Gigantisch veel gehuild. gekmakend voelde dat op dat moment…door de pd natuurlijk…
ik ben niet bang voor een pd, want ik herken het nu en zal dus ook eerder an de bel trekken.
vragen als kan ik het wel aan, strax huilt de 2e ook zoveel…word mn dochtertje er van wakker, de drukte…ja je kan het zo gek niet bedenken of ik ga er over malen.
de omgeving maakt het me ook niet makkelijk, want jaha mn meiske is al 2 jaar geworden…word het niet eens tijd voor een 2e? is vaak de vraag.
ik wil graag een evenwichtige beslissing nemen, en daardoor vind ik het erg fijn dat jullie je ervaring en mening met mij willen delen. en kennen jullie deze ‘twijfel’?
groetjes andrea
quote:
als ik een zwangere zie..word ik happy, dat wilik ook weer! als ik een baby hoor huilen, krimp ik ineen.
Ik heb echt waar exact het zelfde zoals jij het beschrijft,
ik had achteraf gezien dan een makelijke baby, maar op dat moment vond ik hem maar lastig.
ook ik heb een postnatale depressie gehad, maar veel te laat aan de bel getrokken na 8 maanden toneelspelen hielt ik het niet meer vol, dus tja ik vind het heel erg jammer dat ik niet van zijn eerste jaar heb mogen/durven genieten.
dus eigenlijk zie ik het ook als een tweede kans om voor een tweede kindje te gaan.
dus probeer me angst voor herhaling te overwinnen om het zo maar te zeggen.
Het valt me trouwens wel op als er allemaal drukte is en veel geregelt moet worden dat ik dan blij met met 1 maar zodra de rust weer in huis keert verlang ik toch naar een tweede weet niet of dit herkenbaar voor je is?
Groetjes Marianne mama van Ruben
Hoi,
Ik kom uit een groot gezin maar moet er zelf niet aan denken om zoveel kinderen te hebben. wij willen er graag twee. echter is er bij ons een klein medisch probleem daardoor heb ik drie jaar op de eerste moeten wachten en zijn we nu ook al weer twee jaar bezig. Ik vind alleen is zo alleen ondanks dat onze dochter nu bijna 5 nichtjes en neefjes heeft binnen ons gezin blijft ze alleen en zal ze ook alles straks alleen moeten doen als wij te komen overlijden voor onze gewenste tijd en dat wens ik haar niet toe. ik was goddank blij dat ik mijn broers en zusjes had toen mijn vader en vervolgens mijn moeder overleed.
Daarbij zou onze dochter het ontzettend leuk vinden om een broertje of zusje te krijgen ook al is ze nu al 3,5 jaar.
( ons medisch probleem word niet als onoverkombaar gezien en moeten wij de evt hulp bij zwanger worden zelf betalen)
Plus het voelt voor ons juist en compleet als er een tweede bij mag komen.
groetjes
lon106
het zweet zal me uitbreken als ik ooit weer een positieve test in handen zal krijgen … maar toch hoop ik daar in de toekomst wel weer op! Net als Michele het zegt zo denken wij er ook over: het moet je gegeven worden!
Ben thuis ook met groot gezin op gegroeid dat heeft voor en nadelen… maar je staat nooit alleen… én als je ziet wat voor verrijking een kind in je leven geeft … dan heeft verder alles veel minder waarde voor je! Je kindje gaat voor alles… en dat zal bij evt meerdere kinderen denk net zo zijn…
Maar net wat ik zeg ik zou het mega eng en spannend vinden (was geen leuke zwangerschap 9 maanden ziek)… maar hoop niet dat het hier bij 1 blijft…
Ook wij willen graag 2 kindjes. Heb altijd al 2 kinderen gewilt en nu nog steeds. We hebben nu een gezonde zoon van 6,5 maand en we hopen dat het ons gegeven is later nog een kindje te krijgen. Gevoelsmatig vinden mijn man en ik 2 kinderen erg leuk. Ik heb zelf een 3 jaar jonger broertje en persoonlijk vind ik het erg leuk dat ik nog een broertje heb. Natuurlijk zullen niet alle kinderen iets missen die enigskind zijn, maar het zal toch anders zijn.
Al zal de zwangerschap toch anders zijn als bij de 1e. Ben nu nog niet bang, maar misschien dat ik het wel weer wordt als ik weer zwanger ben. Heb een goede zwangerschap gehad op de misselijkheid na. Maar heb de laatste maand 5 keer in het ziekenhuis gelegen vanwege bloedverlies. Uiteindelijk een spoed keizersnede, omdat de placenta aan het loslaten was. Gelukkig is uiteindelijk alles goedgekomen en probeer ik er verder niet te veel meer bij na te denken.
Ik wens je succes met het nemen van deze beslissing. Het is niet zomaar iets, dus denk er goed overna.
Groetjes,
Sandra
ik en mijn vriend komen ook beide uit een gezin van acht + ouders tien dus .
ik wil zelf twee kinderen en mijn vriend wil er graag meer .
op dit moment wacht ik tot we getrouwd zijn en de spanende tijd met leyla een beetje achter de rug is .
ook een grotere woning zal al een beetje mee kunnen werken om helemaal voor de tweede te gaan .
en daarna laat ik mee alles weg halen om verdere problemen te verkomen
op ligamelijk gebied dan .
dus bij mij blijven het er ook twee en als het niet lukt ben ik ook blij met 1 lief meisje hoor .
gr de mama van leyla
veronique daniels
jeetje…idd een herkenning…ik heb ook pas met 9 maanden aan de bel getrokken…
het 1e jaar voelt voor mij als een blur.veel weggestopt denk ik…
nu is mijn dochtertje een heerlijke vrolijke meid…en erg makkeijk in de omgang.
en idd met al dat geregel,soms,is het heerlijk als je dan eventjes Rust hebt.hihi dan gaat dat met 1 wel wat makkelijker lijkt me dan…maarja dat andere verlangen…
dames…ik vind het echt fijn dat jullie zo masaal reageren…had ik niet verwacht, maar vind het super! thanxx
groetjes andrea
vragen als kan ik het wel aan, strax huilt de 2e ook zoveel…word mn dochtertje er van wakker, de drukte…ja je kan het zo gek niet bedenken of ik ga er over malen.
Heb ik nu met 1tje al… wij gaan verhuizen en dan zou ik het liefst een isoleer kamertje maken zodat hij niet wakker kan worden vna ons/visite etc. Denk ik overal aan bijv met douche niet de douche aan de kant van zijn kamertje etc. Maar mijn zusje heeft nu 2 kindjes en die ene huilde elke nacht maar haar dochterje ook 2 reageerd er niet of nauwelijk op. Soms roept ze ‘mama’ en dan gaat ze kijken en zegt ze ‘hij gaat zo weer slapen… ga jij ook maar slapen en dan slaapt ze weer verder’… Maar snap je angst wel hoor…!! Hoe is je mening van je man/vriend hierin?
als wij hadden kunnen kiezen destijds en we wisten wat ons te wachten stond hadden wij het ook bij alleen danny gelaten.
danny woont op dit moment bij zijn oma,als we alles van te voren hadden geweten,was kevin er ook nooit gekomen.
maar we zijn stapel op de 2 kids die we hebben,is allemaal achteraf gepraat maar wij hebben het echt zwaar met beide kids gehad en nog nu met kevin
@ mini-boy: jeeee wat een herkenning…ik hier ook altijd zachtjes in de hal…zachtjes naar boven…
was ook altijd bang als ik ging douchen dat ze wakker werd…nu slaapt ze niet meer naast de douche dat scheelt. mijn man verklaard me voor gek dat ik zo voorzichtig doe…maarja overgehouen van de babaytijd/ p.d. de eerste paar maanden sliep onze dochter noodgedwongen bij ons op de slapkamer…er was er nl maar 1…hihi en ik krimp al ineen als hij zich omdraaide in bed…jaha het bed kraakte. nu kan ik het verklaren, dat het meredeels door de p.d. kwam.ik ikwas zoooo blij als ze eindlijk sliep, en was dan zo bang dat ze wakker werd…
nu slaapt ze saaafs en snachts lekker vast hoor, maar overdag hoeft er maar post door de bus te komen en mevrouw is wakker…
ik denk dat ik met een 2e kindje daarin makkelijk word…leer er maar door te slapen…denk ik hoop ik…maar de engst dat de kleine meid steeds wakker word vande 2e… erg he?
groetjes andrea