Hallo,
Moet me nu dan toch maar even voorstellen!
Ik ben Marja en sinds 13-12-09 moeder van Leonie.
Ik woon samen met mijn vriend in een dorpje in Friesland.
Ik ben ondanks dat ik 25 jaar ben, per ongeluk zwanger geraakt maar het was heel erg welkom maar ik moest wel erg aan het idee wennen.
Na 5 weken zwangerschap (toen wist ik het net) Begon ik erg over te geven.
Alles wat ik at en dronk kwam er direct weer uit en vele bezoekjes aan de huisarts leverde niks op… het hoorde erbij de eerste 12 weken en ik mocht niet zeuren.
Na een week kon ik niet meer plassen en begon ik wazig te zien.
Ik heb zo maar door gehobbelt (in ziektewet) maar ik kon helemaal niks meer en werdt steeds zwakker.
In de 10e week was ik 20 kilo afgevallen. plaste al weken niet meer, had waanideeën, hoofdpijn en ga zo maar door.
Ik had een giga buik… haha en ik maar denken dat, dat de baby was… had een hongerbuik, dik en opgezet.
Ik ben toen met spoed opgenomen in het ziekenhuis en heb daar een hele tijd aan het infuus gelegen.
In totaal ben ik 42 weken ziek geweest (soms heel erg, soms alleen maar erg misselijk) , slokdarmonstekingen gehad, 25 kilo afgevallen, uitgeputte en vergrootte schildklier etc. De enige die het goed deed was onze baby!
Na een bevalling van 24 uur is onze Leonie geboren (bijna 42 weken).
Bij thuis komst uit het ziekenhuis was er niet veel van me over en als slagroom op het toetje kregen we een baby die nooit ophield met huilen,
Ik zelf kon niet slapen, zo hyperactief was ik + dat Leonie nooit op hield met huilen.
Nu op dit moment gaat alles redelijk. Ons Leonie is na inbakeren en de 3 R’s een tevreden madammetje die met lengte en gewicht nog net binnen de lijnen valt.
Ik zelf ben echt nog niet de oude, heb veel last van migraine gekregen, licht geraakt en nog redelijk vaak misselijk en duizelig.
Groetjes, Marja
Moeder van dochter Leonie 13-12-2009
