Voor alle mamma's

#1

hallo allemaal

heb lang getwijfeld of ik mijn verhaal hier zou doen maar heb het toch gedaan
het verhaal is over ons oudste meisje van vier (benita)
lees het en twijfel daarna nooit meer aan je moederlijk instinct

anouk nelissen

#2

de link naar je verhaal is : http://www.ikkeben.nl/ShowDetail.asp?NewsId=2503

groetjes Kim, mama van Sofie en Victor & ??

#3

Die wilde ik net erbij gaan zetten ook.

#4

o sorrie had ik het niet goed gedaan
hihihi sorrie

anouk nelissen

#5

jeetje wat een verhaal zeg. Maar goed dat je zo goed hebt gehandeld.

#6

Wauw… Heavy hoor, als je dit lees weet je weer welke kracht je moet bezitten… Heel sterk dat je het opschrijft en ons laat weten dat wij op ons instinct moeten vertrouwen…
Liefs Wendy

#7

Jeetje zeg Anouk. Het is maar goed dat je zo doorgezet hebt. Ik kan het niet begrijpen dat mensen zo kunnen zijn en dat nog wel voor doktoren. Zelf volg ik ook mijn instinct en moeder gevoelens, maar daarom kan het niet vaak genoeg gezegd worden. Goed van je. Gelukkig dat het nu goed met haar gaat.

Groetjes Wiets

#8

Ingrijpend verhaal Anouk. Goed dat het goed afgelopen is.

Overigens als een arts een antibiotica geeft voor een virale infectie dan is-ie verkeerd bezig want antibiotica worden gegeven bij bacteriële infecties en niet bij virale infecties.

Groetekes, Sje

#9

Raar hoor, dat je zelf aangeeft dat ze misschien een bloedsuiker moeten prikken en dat er dan nog geen lampje gaat branden! Ik vind het zo oneerlijk dat sommige artsen niet luisteren naar moeders. Moeders hebben namelijk bijna altijd gelijk wat hun kind betreft.
Gelukkig tref ik ook regelmatig goede artsen die aangeven dat ze je liever 10x voor niks zien, dan dat je niet komt en er iets ergs aan de hand blijkt te zijn. Petje af als je zo kunt werken.
Hoe is het nu met Benita? Is ze een beetje goed ingesteld op de insuline. Lijkt me soms best wel lastig als je druk speelt of een spannende dag hebt, zal het wel eens schommelen toch? Prik je vaak bloedsuikers bij haar?? Hopelijk heeft ze er niet al te veel last van. Het is wel een voordeel denk ik dat ze niet beter weet. Maar ja, leuk is het natuurlijk nooit.
Groetjes, Mariëlle en Joël


#10

hallo

bedankt voor jullie reacties allemaal
gelukkig is het nu redelijk stabiel maar het is normaal dat kleine kinderen met suiker nog al schommelen,nu ze naar school gaat is het redelijk want ze krijgt een vaster ritme,haar bloedsuiker prikken we zo een tien keer perdag en zo wie zo voor elke maaltijd ,maar dat is ook omdat ze niet doet spuiten maar een insuliine pomp heeft,ver4der mag en kan ze net als alle kids lekker snoepen en hoeft ze niiks te laten,maar het heeft zel zo zijn ups en downs en je bent er toch 24 uur per dag mee bezig ,gelukkig gaat ze er nu nog goed mee om en heeft zij er weinig last van,denk dat haar mamma en pappa er meer last van heeft dan zij
hihihi

anouk nelissen

#11

Koude rillingen kreeg ik er van. Stel je voor dat ze je zeggen dat je kindje een uurtje later er misschien niet meer was geweest…
Anouk, chapeau dat je op je eigen instinct bent blijven vertrouwen, en Benita gaat er precies toch goed mee om, dus ook chapeau voor haar…

#12

Anouk,
Kippenvel krijg ik ervan. Wat een verhaal. Goed van je dat je toch op je moedergevoelens hebt vertrouwd.
Hoe oud was je dochter toen dit gebeurde ? Fijn dat het goed met haar gaat !
Je bent op 18-12-2006 weer moeder geworden lees ik ? Dat is toevallig want ik ben 19-12-2006 bevallen van mijn eerste kindje.
Succes verder !
Liefs Natasja