Vogelhuisje

[woezel]

Papa had vorig week aan Bo beloofd om dit weekend van het reathout wat we hebben liggen, een vogelhuisje te maken, in de verwachting dat Bo dit dus niet zou herinneren, maar ja hoor, toen we gisteren zeiden dat het weekend was, gaf Bo gelijk aan dat ze dan dus een vogelhuisje gingen maken.
Dus vanmorgen was het zover, beide heren een jas aan, en pet op (papa had een pet op en dus wilde Bo dit ook) en samen naar buiten en daar zijn ze de hele ochtende aan het klussen geweest. Ok, het is niet een meesterwerk, vooral niet als je nagaat dat mijn meubel maker is, maar het is dan ook rest hout, en Bo mocht mee helpen, en daar gaat het om. Bo vond het in 1 woord GEWELDIG!!! Daarna wat voor er in gedaan en nu is het afwachten op de vogels!!!

liefs woezel

[Michele1]

Ziet er leuk uit en met dat voer kunnen de vogels wel ff voorruit…

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

[mama_snoekie]

Wat leuk gedaan zeg! Wat zal Bo trots zijn!

Papa keek hier vanuit zijn ooghoek mee en zei dat moeten wij ook eens halen, zo’n vogelhuisje. Ik heb hem verteld dat Bo dit met zijn papa had gemaakt, en nu wil hij morgen ook aan het klussen met Joey Haha ben benieuwd! Echt een leuk idee voor een papa en zoon moment!

Groetjes Anouk

[woezel]

@mamasnoekie, ja echt een heel mooi vader en zoon moment, heel vertederend om te zien, en Bo was zo trots en blij dat hij mee hielp, echt, stond zowat te janken in de keuken van alle emotie’s die dan door je heen gaan wanneer je dat aanschouwt, komt denk ik ook door het nieuws van laatst, wat ik je over had verteld, dan ben je toch sneller emo bij dat soort dingen omdat je weet dat je het dan niet nog een keer mee gaat maken.

liefs woezel

[mama_snoekie]

Ja begrijp ik helemaal! Ik ben zelf zowieso al heel snel emotioneel bij de meest normale dagelijkse dingen. Het simpelste kan al een geluksmomentje zijn, en dan heb ik al snel waterige ogen Maar van jou kan ik me dat nu helemaal wel voorstellen! Lekker van genieten, Bo is een heerlijk ventje, om trots op te zijn! En het vogelhuisje natuurlijk ook!

Groetjes Anouk

[Mriek]

Dat zijn inderdaad mooie momenten. Leuk! Ik ben niet zo snel emo, dat niet Wat voor nieuws bedoel je dan, Woezel?

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

[woezel]

@Mriek, we hebben onlangs te horen gekregen dat het voor ons medisch te gevaarlijk is om een tweede zwangerschap aan te gaan, er is slechts 10% kans dat het “goed” gaat, in de zin dat we dan nog wel een zelfde situatie hebben als bij Bo toen, prematuur, en alles wat er bij mij toen speelde. De overige 90% komt neer op overlijden of een levertransplantie.En dan hebben we het nog niet eens over de risico’s van het ongeboren kindje waarvan 30% in de buik overlijdt, handicaps etc. daarnaast zit het ook waarschijnlijk in de genen, waardoor Bo misschien ook wel getest moet worden, omdat hij het weer kan doorgeven aan zijn ongeboren kind wat dan weer gevaarlijk is voor zijn vrouw, omdat het ongeboren kind er voor kan zorgen dat de moeder ook erg ziek wordt rond de 32 a 33 weken weken van de zwangerschap, met alle gevolgen van dien. de oorzaak van dit alles is misschien een stofwisselings ziekte wat dan weer mijn afwijkende lever waardes verklaart, daar hoor ik 14 november meer van, Kortom, de keuze is voor ons gemaakt, dat Bo enigst kind blijft, en als je een tweede kinder wens hebt, is dat best heftig om te horen, en maakt je nog meer bewust van het feit dat alles zo ontzettend snel gaat, en dat alles wat je nu voor het eerst mee maakt, je nooit meer met een andere kleine mee zult maken, wat alles wat intenser maakt.
Aan de andere kant ben ik heel nuchter, het is namelijk zo, we hebben een pracht van een vent, die gezond is, we hebben toen erg veel geluk gehad dat alles goed is gegaan met de geboorte van Bo, achetraf hadden we een engeltje op ons schouder zitten, en daar zijn we erg blij mee en mogen we ons erg gelukkig mee prijzen!! Het voelt dus allemaal erg dubbel aan…

liefs woezel

[Mriek]

Jee meid, ik wist helemaal niet dat dat zo erg speelde. Wel dat jouw leverwaardes op een gegeven moment afwijkend waren, maar niet hoe het verder was gegaan. Heftig, dat de keuze daardoor voor jullie gemaakt wordt. Pfff. Ik snap dat dat moeilijk is, als je wel nog graag een tweede kindje zou willen. Je moet toch een soort rouwproces in, ofzo, zou ik denken. Gelukkig hebben jullie inderdaad Bo en is het jullie in ieder geval gegund geweest om één gezond kindje te krijgen, maar dat het dubbel voelt wil ik best geloven. Knuffel!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

[woezel]

kon je ook niet weten Mriek, want ik had het nog niet op ikkeben geschreven
Ik had al wel eerder een topic over AFLP gestart, dat ik vermoedde dat ik dat had gehad tijdens mijn zwangerschap van Bo, en dat ik hiermee naar de arts zou gaan, maar ik had het vervolg hier nog niet opgeschreven. Ik denk dat ik er nog niet helemaal klaar voor was, als je het opschrijft maakt het ergens wel erg defintief, en dat was het al, maar zoals je al aangeeft, het is een rouwproces waar je dooheen gaat.
Van de week heb ik bv alle kleren van Bo vanaf maat 62 tot aan zijn vorige maat uitgezocht en meegegeven aan een collega. haar zus heeft namelijk ook een zoontje van 4 maand, ook prematuur geboren, en kon het goed gebruiken. maar dan zoek je alles uit, en dan kom je zijn eerste kleertjes tegen, zijn mutsje, zijn kerst rompertje, die ik perse wilde hebben omdat hij net een dag of 2 voor kerst thuis zou komen uit het ziekenhuis en hij dus de kerst thuis zou vieren, maar achteraf het echt een afschuwelijk ding is, en nog wat andere dingen waar ik echt geen afstand van kan doen, en ook de nodige tranen hebben opgewekt. En Zijn baby speelgoed, die toch nooit meer gebruikt zal worden, daar hebben we niks aan, dus weg er mee. Ik vond het wel moeilijk, maar ik ben ook wel het type dat het dan ook meteen dan wil aanpakken , onderdeel van het afsluiten, alhoewel dat nog wel even duurt hoor , voordat het echt afgesloten is. We hebben ook de baby kamer van Bo dus nu op MP gezet, misschien dat we er nog wat voor krijgen, en dan wordt het een was/strijk kamer… allemaal dingen die me echt aangrijpen, maar het is beter om het nu te doen dan het maar aan te laten klooien, en uit te stellen, dan kan ik het ook niet verwerken…
Daarnaast wacht ik dus even 14 november af, en daarna eventueel een afspraak maken bij de gyn, voor een sterrilisatie, want als het zo gevaarlijk voor mij is om weer zwanger te worden, dan wil ik ook niet meer het risico lopen om toch per ongeluk zwanger te worden, en dan een keuze te maken, want ik wil niet voor een dergelijke keuze staan.
Dus voorlopig zitten we ook wel even in de medische molen, maar goed, het is wel beter dat we het laten uitzoeken.

liefs woezel

[Mriek]

Knap dat je meteen zo doorpakt en alle spulletjes hebt uitgezocht. Heel veel succes in de medische molen dan, preventief steriliseren klinkt wel verstandig. Pfff, heftig. Dat wel.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”