Zoals de titel al zegt, ik voel me enorm schuldig en een slechte moeder. Dit is me nog nooit eerder gebeurd, maar vandaag verloor ik mijn geduld en heb ik heel hard tegen mijn dochter geschreeuwd. Door de toestand met het ongeluk van de afgelopen maanden loop ik ook een beetje op mijn tenen af en toe en ben ik soms enorm gestressed al gaat dat eigenlijk al een heel stuk beter. Toch ben vandaag dus echt heel boos op haar geworden en heb haar daarna een paar minuten heel hard laten huilen zonder daarop te reageren. Ze schrok natuurlijk van mijn reactie en begon heel hartverscheurend hard te huilen, maar ik was zo boos dat ik me heb omgedraaid en naar buiten in de tuin ben gelopen. Ik heb daar zelf een potje staan janken en ben toen na een minuut of 5 pas terug naar binnen gegaan. Heb haar toen uitgelegd dat mama ook een beetje verdrietig is soms en dat ze daarom dan soms wat sneller boos wordt. heb haar wel uitgelegd waarom mama dan boos was (echte peuterpuber streken) maar daar snapte zij natuurlijk helemaal niks meer van. Heb haar toen geknuffeld en toen was het weer goed. ik merkte aan haar daarna niks meer, maar ik voel me nogsteeds zooooo schuldig… Schrok echt van mijn eigen reactie. Ik ontplofte gewoon even.
mama1980