Voel me zo schuldig!


#1

Zoals de titel al zegt, ik voel me enorm schuldig en een slechte moeder. Dit is me nog nooit eerder gebeurd, maar vandaag verloor ik mijn geduld en heb ik heel hard tegen mijn dochter geschreeuwd. Door de toestand met het ongeluk van de afgelopen maanden loop ik ook een beetje op mijn tenen af en toe en ben ik soms enorm gestressed al gaat dat eigenlijk al een heel stuk beter. Toch ben vandaag dus echt heel boos op haar geworden en heb haar daarna een paar minuten heel hard laten huilen zonder daarop te reageren. Ze schrok natuurlijk van mijn reactie en begon heel hartverscheurend hard te huilen, maar ik was zo boos dat ik me heb omgedraaid en naar buiten in de tuin ben gelopen. Ik heb daar zelf een potje staan janken en ben toen na een minuut of 5 pas terug naar binnen gegaan. Heb haar toen uitgelegd dat mama ook een beetje verdrietig is soms en dat ze daarom dan soms wat sneller boos wordt. heb haar wel uitgelegd waarom mama dan boos was (echte peuterpuber streken) maar daar snapte zij natuurlijk helemaal niks meer van. Heb haar toen geknuffeld en toen was het weer goed. ik merkte aan haar daarna niks meer, maar ik voel me nogsteeds zooooo schuldig… Schrok echt van mijn eigen reactie. Ik ontplofte gewoon even.

mama1980


#2

welkom in de echte wereld… liefie niks om je voor te schamen of schuldig over te voelen… die kids kunnen nou eenmaal haarfijn aanvoelen om je het bloed onder de nagels vandaan te halen

groetjes Kim, mama van Sofie,Victor ,Alexander & Emily!!




“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”


#3

Ach joh, weet je waarom ze zo moest huilen? Omdat het normaal waarschijnlijk niet gebeurt en ze overdonderd was! Zolang je niet elke minuut tegen je kind schreeuwt, vind ik persoonlijk dat er niks mis is met een keer uit je plaat gaan. Doe ik soms ook hoor! En jullie hebben het weer goed gemaakt, dus is er niks meer aan de hand toch! Voel je niet schuldig hoor, je mag best een keer goed boos zijn!

Groetjes Rainbow

Lilypie Second Birthday tickers

Lilypie Fourth Birthday tickers


#4

Niet schuldig voelen, want meissie dan kan ik je nu alvast met 2 benen op de grond zetten: het zal nog vaker gebeuren! En je kunt niet elke keer schuldig blijven voelen. Dan word je langzaam knettergek!

Je moet op zo’n moment je onmacht en je boosheid kwijt en je dringt nou eenmaal niet altijd tot je kind door. Zeker als je iets al tig keer gezegd hebt en ze blijven dwarsliggen, dan kun je nou eenmaal niet op z’n allervriendelijkst blijven zeggen dat ze iets niet mogen doen! Op een gegeven moment ben je er klaar mee en zet je een keel op. Gewoon mee leren leven dat dat van tijd tot tijd gebeurt!

Groetekes, Sje


#5

Net wat de andere ook zeggen, niet schuldig voelen, dat komt echt nog wel vaker voor

Liefs Michelle


#6

Joh dat gebeurd iedere moeder weleens hoor. En je hebt het toch prima opgelost. Kijk als je nou de hele dag tegen je kind loopt te schreeuwen is het wat anders maar hier zou ik me echt niet te druk om maken.

Groetjes Ramona

[img]http://lb1m.lilypie.com/TikiPic.php/WMdZJqM.jpg" width=“91” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie - Personal picture” />[img]http://lb1m.lilypie.com/WMdZp2.png" width


#7

Gebeurt in elk gezin wel eens hoor! Hier soms ook, dan ben ik zo verschrikkelijk moe, alles loopt voor geen meter, de dames smeren met eten of zitten te zeuren tot het bloed onder je nagels vandaan komt en dan barst ook wel eens de bom. Dan val ik ook wel eens uit.

Kijk, zij hebben van die momenten en die hebben wij als ouders ook wel eens. Dat maakt je echt nog geen slechter moeder, sterker nog, het maakt je menselijk!

Slechte moeders vind ik degene die ik in mijn laatste topic heb genoemd, dat is een slechte moeder, maar jij echt niet!

Mamma van:
Anna geboren op 2 juli 2007
Nora geboren op 4 juni 2009


#8

Snap dat je het even pijnlijk vond, maar ook wel even heel duidelijk voor je dochter, het maakte in elk geval indruk! (die van mij gaat me gewoon staan uitlachen als ik m in de hoek zet en dat heeft dus zeker geen effect )
Goed opgelost door zelf even naar buiten te gaan en te ontladen, vind het niet meer dan menselijk en het maakt je zeker geen slechte moeder!!!

Knuffel en kop op!
Groetjes Carolien.

Lilypie Premature Baby tickers


#9

och wijfie, jij hoeft je helemaal niet schuldig te voelen, echt niet doen hoor! dit gebeurd ons allemaal wel ooit, alhoewel ik me nu wel even afvraag of je gewoon hard riep of echt schreeuwde?? want eerlijk is eerlijk ik moet de laatste tijd mijn stem wat vaker verheffen tegen Rico, ik noem dat niet gelijk schreeuwen.
als je zelf echt hebt geschreeuwd is het NOG geen ramp want ik geloof dat dit echt nog wel vaker kan gebeuren.
praat NOOIT over schuld, het is niet haar schuld maar ook niet jouw schuld. is gewoon een samenloop van omstandigheden.
als je ooit helemaal niet lekker in je vel zit kun je al veel minder (sommige kunnen dan helemaal niets hebben) hebben dan normaal gesproken. een kind mag best weten dat het leven niet altijd rozengeur en manenschijn is. Woede, frustratie of onmacht is een normale menselijke emotie die er gewoon bij hoort, zolang je maar uit bllijft leggen aan je kind waarom je reageerde zoals je reageerde, krijgt zij echt niet het gevoel dat het aan haar ligt.
je hebt het zo zwaar gehad meis, gun jezelf eens een break! hoe is het nu met je man als ik vragen mag?


#10

oooh, nou gelukkig lucht het alweer wat op als ik zo jullie reacties lees. Thanx! Is natuurlijk alweer een paar dagen geleden nu dus ik was er ook al weer een beetje overheen ondertussen maar phoe wat voelde ik me naar. kwam denk ik ook omdat zij weer zo heftig op mij reageerde en ik daarom zoiets had van: oooooh, volgens mij ga ik nu echt te ver. T’ is idd allemaal niet makkelijk soms he maar ze kunnen idd soms het bloed onder je nagels vandaan halen! En het echt ook daarom doen he. Puur uitproberen. Nou, ik misschien een beetje te ver gegaan door zo uit te vallen, maar zij snapt nu ook wel dat zij een beetje te ver was gegaan bij mama. Niet dat dat nu nog effect heeft, maar toen wel!
@ Inge, het gaat gelukkig goed. Is nog wel aan het revalideren natuurlijk en is nog lang niet de oude, maar hij is al wel weer zo ver op de been, dat we over een paar weekjes even lekker op vakantie kunnen met zijn drietjes! heerlijk!

mama1980


#11
quote:
Niet dat dat nu nog effect heeft, mama1980


Dat zou ik niet zo snel zeggen!! Ze snappen veel meer dan wij denken, dit blijft echt wel een beetje hangen. Natuurlijk niet zo erg dat ze er de hele tijd aan moet denken, maar ze zal allicht dit niet zo snel vergeten!

Mamma van:
Anna geboren op 2 juli 2007
Nora geboren op 4 juni 2009


#12

Ik heb pas geleden gehad dat ik Aaron smorgens (na 15 minuten brullen dat ie naar mij wilde komen en alle buren ondertussen wakker gebruld waren) op zijn billen heb geslaan gewoon door woede en frustratie dat ie ZOOOO bezig was.
Voelde me eigen daarna zo slecht terug in bed dat ik gewoon tranen in mijn ogen had.
Weliswaar over zijn payama en onderbroek heen maar toch…ik sloeg hem.
Gelukkig niet zo hard dat ie een blauwe plek had…maar toch nog steeds denk ik…dat had niet mogen gebeuren want ik ben zelf vroeger NOOIT geslagen, dus waarom hij nu wel.

Gr, Danielle