Voel me niet zo lekker

#1

Hoi allemaal,

Op dit moment ben ik 6 maanden zwanger en ik ben onlangs gevallen. Nu heb ik al ongeveer meer dan een maand last van mijn bekken en rug. Ben naar de dokter geweest en meneer vertelt mij dat ik gewoon moet relaxen en niks doen. Nou met niks doen dat gaat helaas niet. Heb een kind te verzorgen, moet de afwas doen, wandeling maken want mijn kind moet ook frisse lucht happen, het huis moet ook continue bij worden houden met schoonmaak en noem maar op. Ben naar een verloskundige geweest en die heeft mij verteld dat dit niet langer kan. Ik heb continue pijn, en het maakt niet uit of ik nou zit, sta, loop of lig. Medicatie mag ik niet zomaar nemen, zalfjes zoals tijgerbalsem gebruik ik maar helpt niet.

Nu heb ik dan eindelijk een verwijzing naar een fysiotherapeut gekregen en hopen dat het snel overgaat. De pijn kan ik niet meer aan. Nu ben ik ook nog eens verkouden, dus voel ik me helemaal zwakjes. Mijn zoon van 1 jaar oud is ook verkouden dus heb helnachten gehad. EN ja wilt niet klagen over de vader maar wil ff toch mijn hart effe luchten. Die doet helemaal niks en als ik iets vraag dan is het teveel gevraagt. ik ben letterlijk kapot En voel me helemaal niet lekker in mn vel op dit moment Ik vertel hem eerlijk wat ik van deze situatie vind, dan kijkt hij me raar aan en zegt dan dat ik teveel aan het zeuren ben. Nou ik ben nu wel heel erg nerveus. Hoe ga ik dit doen met twee kinderen?? Ik kan wel huilen nu… En iedereen loopt maar te zeggen ja het komt allemaal wel goed hoor. Zijn zat andere moeders die het helemaal alleen doen. En ja dat geloof ik best en daar heb ik echt respect voor. MAar de vraag blijft dan hangen: Kan ik het wel aan?

Sorry hoor moest dit even kwijt hopelijk is dit niet te zeurig, maar ik woon op dit moment in Noorwegen, en heb geen familie in de buurt die mij kunnen steunen en voel me zowat eenzaam

Groetekes !


#2

Ach meid toch… gooi het er maar uit!!! Kan me voorstellen dat je het niet ziet zitten. Je hebt ons in iedergeval nog waar je je hart kan luchten. Kan je niet in aanmerking komen voor thuiszorg die je huishoudelijkwerk kan overnemen of een vriendin of buurvrouw. Of hebben ze dat niet in Noorwegen die thuiszorg? Doe lekker rustig aan aan denk aan je baby. Het huishouden loopt niet weg. Natuurlijk kan je het aan!!!Kom op meid proberen positief te denken hoe moeilijk het soms ook is anders kom je in een neerwaarse spiraal en dat is wel het laatste wat je gebruiken kan. Breng de kleine eens anders een paar uurtjes naar een vriendin dan kan je eens lekker bijtanken. En je vriend proberen te vertellen nog eens hoe het er echt voorstaat!!!Hij moet gewoon naar je luisteren en je serieus nemen!!! Neem hem anders mee naar de dokter dan hoort hij het van een ander dat je rustig aan moet doen en hoort hij ook dat je niet zeurt maar het serieus isJa voelt je ook nog een extra shit omdat je hormonen een loopje met je nemen en dan voelt alles 10 keer erger! Maarja meid je wilt het nu misschien niet horen maar KOm op meid kop op!!! Het komt echt goed! Probeer positief te denken!!!groetjes chantal

Chantal

#3

dat zijn de hormonen meid, tuurlijk lukt het je straks. En inderdaad hopen dat de fysio helpt.

Liefs en dikke kus brenda en charissa

#4

Dank je wel voor de lieve reacties, daar voel ik me een stuk beter door. En ja de hormonen, daar dacht ik even niet aan hehehe

Ze hebben hier thuiszorg jawel alleen weet ik niet hoeveel het kost en mijn vriend heeft zn moeder die wel wilt helpen maar als ik mijn zoon achter laat bij haar dan komt hij hyper terug omdat hij chocolade etc krijgt en dat wil ik niet Het is een schat van en vrouw hoor meen ik uit de grond van mn hart, maar zij is iemand die graag kinderen verwend door snoep, ijs etc te geven en dat wil ik niet.

Om eerlijk te zijn ben ik naar een psycholoog toegestapt om hierover te praten, en ik heb mijn vriend al een paar keer gevraagd om mee te komen, maar die wilt gewoon niet dus ja komen we ook niet echt ver mee Ik probeer positief te denken, elke dag alleen is het op een gegeven moment wel moeilijk om zo blijven te denken.

Mijn vriend is een lief persoon maar zo hardstikke lui! Daar word je knettergek van Ik weet wel dat mijn moeder hier komt wanneer de tweede er is, dus heb ik twee weken de tijd om te kijken hoe ik dit aan kan pakken.

Ik ben in ieder geval heel blij dat ik mn hart even heb kunnen luchten en dat ik zie dat ik toch steun krijg Het doet me heel wat!!!

Nogmaals hardstikke bedankt voor de lieve reacties Ik zal als hier en daar en kleine update geven hoe het verder gaat En ik zal proberen positief te blijven denken ook al is het moeilijk!

Groetekes!!


#5

Christina

een goede tip geef die vriend vanje een schop onder zijn kont
want dit werkt zo niet doet hij wel wat met zijn zoon dan?

en inderdaad je hormonen maar probeeer te rusten als je zoon op bed ligt en je hishouden is er langer dat jij bent hoor

tuurlijk zijn er dingen die door gaan maar laat je vriend jou in ieder geval ontlasten mijn man is sinds de kids er zijn flink veranderd moet ook wel soms heb ik al gestofzogen en doet hij het nog eens laat hem lekker gaan

#6

Ook als je 2e mopje er is, zul je je in eerste instantie afvragen waar je aan begonnen bent. Eventjes leef je alleen nog voor die 2 wonders, maaaaaar echt waar, dat komt goed. Wat je vriend betreft, echt een schop onder z`n… je eerste kindje, maar nu ook jouw die immers nu zijn 2 kindje draagt, zijn nu prioriteit nr 1. Hij heeft er niks aan als jij strakjes nog te moe bent om gewoon te bevallen en daarna ook nog de zorg voor 2 hummels hebt. Hij was er bij, koos er ook voor. Niet alleen de lusten, maar zeker nu ook al even wat gedeelde lasten. Hoppakee, met de billen van de bank en wat doen
Tja en anders kon ie me wat, rusten is van belang blijkbaar dus dan schoof ik op zijn tijd het huishouden echt wel aan de kant. Als ie daar niet mee kan leven, mag hij dat zelf doen. Ennnuhm je kan ook zijn strijkwas laten liggen, of zijn smerige kleren hihhihhihi dat scheelt al, maar dan ben ik wel erg gemeen he, maar wie niet horen wil, moet maar voelen zegt men toch. Hou er wel inderdaad rekening mee dat je hormonen nu lekker hun gang gaan en dat je je uiteraard nu druk begint te maken of alles goed is, hoe je eerste het zal gaan vinden, hoe de bevalling dit keer zal verlopen enz enz…

Veel succes meissie !

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#7

hoi christina,

Wat vervelend allemaal zeg!
Maar het zijn zeker ook je hormonen die een rol spelen.
Ik vindt wel dat je vriend ook een steentje bij moet dragen en nu zeker als je zwanger bent van de tweede.
Hij moet ook de lasten meedragen!

Fijn dat je moeder komt als de tweede er is, en ik weet zeker het zal even druk zijn in het beginn, maar als je je draai gevonden hebt met 2 kids zal het zeker goed komen!!!

MEID KOP OP !!! en denk aan je kindjes dat huishouden komt wel!!!
Laat de moed niet zakken ander kom je hier nog maar even je hart luchten!!!
Doen we allemaal wel eens hoor!! Heerlijk is dat!

#8

Wat een lieve reacties allemaal Dit maakt mij heel erg blij!!! Ik voel me echt veel beter nu dat ik mijn hart heb gelucht!!

Nou…over de vader gesproken: Hij geeft heel veel aandacht aan zn kind daar mag ik niet over klagen. Het is alleen de taken in het huis, die hij ook zou kunnen doen. Zolang ik hem niks vraag dan is het allemaal goed Gelukkig deed hij vandaag wel wat ik hem vroeg, zonder moeite… ja het moest ook want ik had zoveel pijn dat ik niks kon doen

Morgen ga ik een paar fysiotherapeuten opbellen (heb vandaag een aantal nummers en namen gekregen) en kijken of ik ergens snel een plekkie krijg want vandaag nou… ik kon het niet meer aan. Ik had op een gegeven moment geen gevoel meer in mn rechterbeen, plus kreeg ik erg veel pijn in mn onderbuik en rug. Huilen geblazen buiten en ik moest nog mn vriend ophalen en kon hem niet bellen omdat ik mn mobiel thuis had laten liggen zucht Ach ja… ik denk dat hij nu wel spijt heeft omdat hij nu inziet dat ik me niet loop aan te stellen. (het hoeft eigenlijk niet eens zo ver te gaan vind ik)

En ja Lieke, ik heb hem zo vaak een schop onder zn kont gegeven, alleen helpt het niet, zelfs niet als zijn moeder hem op zn vingers tikt Misschien gaat het een paar dagen goed en dan is het allemaal weer het oude. En ik heb geen zin om door te blijven zeuren, vooral nu niet omdat ik zwanger ben. Ik wil niet stressen etc. En ja ik probeer zoveel mogelijk te praten wanneer onze zoon Vincent slaapt, want ik wil niet dat hij ons ziet bekvechten (als dat gebeurt).

Ik hoop in ieder geval echt dat het goed komt als de tweede er is! Voorbereiden kan ik me helaas niet want ik weet niet hoe het dan allemaal loopt. Maar ik zal positief blijven denken. Ik weet dat ik als persoon niet gemakkelijk opgeef, en ik weet dat ik sterk in mn schoenen moet staan voor mijn kinderen. Kinderen hebben ouders nodig die sterk in hun schoenen staan en natuurlijk blij zijn. Ik wil niet dat mijn kinderen ongelukkig raken zoals ik dat heb ervaart.

Anyways…morgen ga ik voor een echo en daar verheug ik me nu even op

Groetekes allemaal!!! En nog bedankt voor de lieve reacties


#9

Geniet lekker van de echo meis.
en een zeur ben je hier nooit hé, schrijf het lekker van je af.

Groetjes Marianne mama van Ruben

#10

Dat je vriend weer paar dagen wel wat in de huishouding gedaan heeft is mooi meegenomen. Ik ben blij dat je weer positief doet denken. Leuk die echo heb je wat waar je heen uit kan kijken! Geniet er maar van meid!!!Dat zijn toch van die gebeurtenissen waar je de rest van je leven met veel plezier aan terug kan denken. veel sterkte met de fysio!!groetjes chantal

Chantal

#11

Hoi hoi,

Ben vandaag voor de echo geweest en alles zag er heel goed uit
Mijn ongeboren zoontje weegt op dit moment 800 gram wat heel goed was volgens de verloskundige. Dat maakt mij weer gerust en natuurlijk weer blijer hihihi

Alles zag er goed uit, het dijbeen, het hoofdje, de hersenen, het hartje klopt op de tempo zoals het hoort. Hij was lekker ondertussen aan het pitten hehehe Heel even zag je een kleine hand bewegen ooh zo mooi is dat Dit heeft mij helemaal opgevrolijkt voor vandaag

Groetekes


Gewijzigd door - Christina_Dingemans op 11 Jun 2008 09:28:28

#12

Wou net even hoe het gegaan was.
maar zo te lezen heeft het een smile op je gezicht getovert.
mooi hé dat zo´n klein mensje in je buik leeft

Groetjes Marianne mama van Ruben

#13

leuk hoor! Ja dat blijft super leuk om te zien he!

geniet ervan

groetjes gytha