Verwaarlozen opvoeding?

[goudvisje20]

Pfff jullie weten allemaal dat 15 december mijn vriend een auto ongeluk heeft gehad…
Sinds hij thuis zit en niks meer kon doen en echt ALLES op mij aan kwam, heb ik het gevoel dat we onze opvoeding aan het verwaarlozen zijn
Onze oudste dochter word bijna 2 en is de laatste dagen heel vervelend. Ik heb het idee dat dit komt doordat papa weer wat opknapt en langzaamaan wat meer doet. Elke verandering, positief of negatief is voor een kind een hele verandering. Hier hebben ze altijd moeite mee.
Maar nu komt het. Sinds mijn vriend thuis zit word ze veel meer verwend. Hij is veel makkelijker dan ik en vooral nu hij depressief is en niks kan (door zijn gebroken been) heeft hij veel sneller de neiging toe te geven aan onze dochter… Ze krijgt van hem veeeeel vaker iets lekkers en ze mag van hem veel meer tv kijken.
Ook krijgt ze zo nu en dan een tik op haar vingers of haar kont van hem. We hebben het hier al tig keer over gehad en hij weet wel dat wij geen tikken uitdelen (tenzij ze echt iets heel ergs doet, een tik op haar vingers) en hij wil het ook niet, maar soms kan hij zichzelf niet inhouden (als ze na 10 waarschuwingen nog niet luistert). Hij slaat niet ofzo hoor, begrijp me goed! Het zijn gewoon tikken maar gewoon het idee…
Hier kan ik dus niks aan veranderen. Als ze weer eens een snoepje van hem heeft gekregen kan ik die moeilijk afpakken…
En als ze hem voor de tv heeft gezet zou het gemeen zijn als ik haar er weer voor weghaal.
Ik probeer zo veel mogelijk met haar naar buiten te gaan en haar fruit te geven enzo. Maar ja je bent nog steeds met zn 2en en wat is dat soms moeilijk als de ander depressief is waardoor hij anders denkt dan anders.
Wat vinden jullier hiervan? Verwaarlozen we de opvoeding? En wat moet/kan ik doen?

Groetjes

[MamavanRico]

nee je verwaarloost de opvoeding helemaal niet, jullie gaan gewoon even door een moeilijke tijd heen dat je misschien wat meer aanrommelt. maar zeg nou zelf, elke ouder rommelt toch soms maar wat aan? ook hier wordt wel is het tegenovergestelde gedaan hoor, als ik b.v. nee heb gezegd en papa ja dat ja dan doorgaat en dat we even vergeten waren dat zoiets in overleg gebeurde.
Het feit dat je je bewust bent dat je bepaalde dingen liever anders wil doen zegt toch juist genoeg dat je niks verwaarloost? als je er nou helemaal geen benul van zou hebben en het zou zo dagelijkse routine worden hoe dingen worden aangepakt is het een ander verhaal.
we blijven allemaal mensen, en we maken allemaal fouten, voelt de manier van doen op dit moment niet goed voor jullie moeten jullie even in gesprek misschien om alles op een rij te zetten en duidelijke grenzen te stellen. zowel voor je kids als voor julliezelf.
maar op de vraag of ik vind dat je je opvoeding verwaarloosd? nee dat vind ik absoluut niet, ik geloof in volle overtuiging dat jullie doen wat je kan en jullie zielsveel van je kids houden, het alleen even kwijt zijn hoe je het graag anders zou willen aanpakken. (voor sommige mensen is het normaal hoe jullie het nu aanpakken, maar je zegt zelf dat jij niet op deze manier om wil gaan met de opvoeding dus dan vind ik wel dat jullie afspraken moeten maken… het opvoeden moet goed voelen en nu geef je aan dat dat niet het geval is en dan is de oplossing toch echt “praat met elkaar”)

[Michele1]

Nee verwaarlozen doe je het zeker niet, jullie zitten alleen even niet meer op 1 lijn. En dat kan altijd, hier zitten we ook niet altijd op 1 lijn maar omdat jullie beide thuis zijn valt het wel meer op.

Misschien is het een idee om eens te praten en te kijken hoe jullie het wel op een lijn kunnen krijgen of meer op 1 lijn. Ik snap dat je vriend dingen nu even anders ziet maar misschien kunnen jullie afspreken dat hij als hij het moeilijk heeft of het gevoel heeft dat hij te veel af gaat wijken door gemak hij even een time out neemt. Even het aan jou over laat en als jij denkt nu wil ik even de boel de boel laten of wanneer hij een beter moment heeft hij even de ‘leiding’ heeft en uiteraard wel jullie afspraken volgt.

Misschien dat dat wat meer evenwicht en rust brengt voor jullie allebij.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

[pranger7]

Verwaarlozen is het zeker niet. Jullie zitten misschien nu niet helemaal op 1 lijn maar daar kun je over praten toch. Probeer wel zo min mogelijk dit te bespreken waar jullie dochter bij is ze hebben hier natuurlijk die bekende voelsprietjes voor. En ja ze is bijna 2 …PP komt eraan dus duidelijkheid, structuur en regels zijn heeeeeeeeel belangrijk want de leukste periode komt (kan) eraann komen.
Voor je vriend kan het ook een stukje compensatie zijn naar haar toe, ik kan hem dan wel begrijpen maar of het goed is is een tweede maar daar valt over te praten toch.

[Judith_en_Anna]

Ben het helemaal eens met de andere dames, jullie verwaarlozen de opvoeding niet hoor!! Alleen het feit dat je het denkt, geeft bij mij al aan dat jullie er serieus mee omgaan en hele normale ouders zijn.

Kan me wel voorstellen dat bij zulke peuterpubers je soms je geduld verliest. Vooral je vriend die nu helemaal een moeilijke tijd heeft. En dat alles nu op jouw schouders komt, is ook niet altijd even fijn!

De jongste is bijna drie en die haalt bij ons ook het bloed onder de nagels vandaan!! Dat kan iedereen gebeuren.

Wel fijn om te horen dat het beter gaat met je vriend!

Alles wat groot is, begon ooit klein, je hoeft niet meteen een vlinder te zijn!

[Sandra1980]

Natuurlijk zijn jullie de opvoeding niet aan het verwaarlozen. Kan me je gevoel wel heel goed voorstellen, maar het is dan ook moeilijke situatie waar jullie nu inzitten. Ook vanuit het oogpunt van je vriend kan ik me voorstellen dat hij sneller ja zegt op een snoepje oid. Is natuurlijk niet goed te praten, maar zal sneller toegeven uit schuldgevoel dat hij weinig met haar kan doen.

Kun je niet met je vriend afspreken dat ze s’ochtends op een bepaald tijdstip tv mag kijken en s’middags op een bepaald tijdstip. Op die manier kun je voorkomen dat ze teveel achter de tv zit.

Zo ook met snoep, s’ochtends 1 keer en s’middags 1 keer en verder niet.

Succes!

Groetjes,
Sandra