Ik verwacht binnenkort een oproep van het CB en hij moet dan ook een prikje krijgen, ik weet bijna zeker dat als ik het hem van te voren vertel dat hij dan moeilijk gaat doen met andere testjes en bang zal zijn voor de dokter.
Toevallig is hij gister meegeweest naar de dokter met zijn oma omdat zij de griepprik moest hebben en dat vond hij wel heel stoer van oma dat ze niet ging huilen, ik zei dat hij ook een keer een prikje moet en of hij dan ook heel stoer zal zijn maar dat wilde hij natuurlijk niet.
Nu is mijn vraag wat doen ze op het CB bij 3jr. en 9 mnd. behalve de prik?
Vertellen dat hij een prik krijgt bij het CB
vlokje03
#1
Sje
#2
Geen idee wat ze nog meer doen bij dat bezoek. Staat het niet in het Groene Boekje? Ik meen me te herinneren dat er in het groene boekje toelichting staat op de verschillende bezoeken aan het CB.
Groetekes, Sje
Sje
#3
Ah, zie hier overzichtje:
http://www.ggdhartvoorbrabant.nl/nl-nl/Themas/Mijn-kind/Consultatiebureau/Consultatiebureau-voor-0-4-jaar
Groetekes, Sje
Manderijn
#4
Afronden gesprek toch ook? Want het is de laatste keer, daarna ga je naar de schoolarts.
Ik heb trouwens wel verteld dat ze een prik krijgt. Ze mag de 19e heen. Het is niet zo dat ik het er steeds over heb, maar dan weet ze het in ieder geval wel!
Groetjes Manderijn.
Sje
#5
Ik vind ook dat je in elk geval wel vooraf moet vertellen als een kind een prik moet krijgen. Als je zoiets niet vertelt en het gebeurt op zo’n moment volledig onvoorbereid kan dat alleen maar een beroerd effect hebben. Een kind moet de ouder kunnen vertrouwen.
Ik spreek uit een soort van ervaring. Toen ik kleuter was, was het nog standaard dat je keelamandelen verwijderd werden. In die tijd (ja zo oud ben ik al) was er nog weinig bekend over “hoe met kinderen om te gaan”. Kinderen werden niet voor vol aangezien dus waarom zou je een kind uitgebreid voorbereiden op een ingreep en een nachtje in het ziekenhuis.
Ik wil niet zeggen dat het nog traumatisch is want dat is het niet (hoewel ik me veel details van die gebeurtenis herinner), maar destijds was het wel traumatisch. Ik werd zonder dat me wat uitgelegd werd door mijn ouders naar het ziekenhuis gebracht en daar achtergelaten op de betreffende afdeling. En ook toen is er nog niks verteld! Dat heb ik allemaal achteraf pas gehoord wat ze gedaan hadden.
Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik alleen maar gehuild heb die dag en nacht. Volgens mij heb ik geen oog dicht gedaan.
De volgende dag kwamen mijn ouders me weer halen alsof er niks gebeurd was. Ik kan me nog het vreemde vervelende gevoel herinneren wat ik erover had. Niet tof!
Maar zoals ik al schreef, wat wisten ze toen nou over hoeveel indruk iets kan maken op een kind. Gelukkig weten we inmiddels wel beter en weten we dat je een kindje wel voor moet bereiden op ingrijpende dingen die te gebeuren staan.
Kost misschien wat tranen en spanning vooraf, maar het scheelt wel puinruimen achteraf.
Groetekes, Sje
Melanie1
#6
Wij hebben het Noah toen ook verteld, Hij was het er niet mee eens natuurlijk.
èènmaal op het CB, mocht hij eerst gewoon spelen, gaan papa en mama praten met de arts, alles afronden etc… en toen mocht Noah bij papa op schoot, en kreeg ie de prik… Even wat tranen, maar nadat ie hoorde dat ie een ijsje van de macdonalds kreeg was het goed…
Dus ik zou het wel even zeggen, maar niet te lang over doorgaan.
Liefs, Melanie
Sandra1980
#7
Voordat jullie erheen gaan zou ik gewoon vertellen dat hij een prik krijgt. Niet zeggen dat het geen pijn doet, want dat is niet zo. Maar gewoon zeggen het doet klein beetje pijn en daarna is het alweer over. Overigens is dit bij Tim de enige prik waarbij hij niet gehuild heeft. Maar goed als hij huilde was het al heel snel weer over.
Even nadenken wat ze gingen doen. In ieder geval ogentest, maar volgens mij waren het verder meer vragen dan dat hij echt dingen moest doen. En ik kreeg vooraf een vragenlijst die ik moest invullen en die besproken werd.
Groetjes,
Sandra
Sje
#8
quote:
Niet zeggen dat het geen pijn doet, want dat is niet zo.
Inderdaad, daar gaan veel ouders de fout in. Die willen daar hun kind mee sussen. Gewoon eerlijk zijn “ja, het doet een beetje pijn, maar heel kort!”. Je kind moet je kunnen vertrouwen en als je zegt dat het geen pijn doet, dan jok je in de beleving van het kind.
Ik zeg altijd als ze een prik moeten “Je teen stoten doet veel meer pijn!”.
Groetekes, Sje
Suzsje
#9
Idd, gewoon eerlijk zijn.
Hier wordt mijn dochter altijd helemaal blij als ik vertel dat ze een hele mooie pleister krijgt als ze een prik gehad heeft.
Liefde is het enige wat zich vermenigvuldigt als je het deelt
kringeldingetje
#10
Ik heb het bewust niet verteld. Ook omdat ze de keren ervoor niet naar binnen wilde en het 1 groot drama was. Normaal gesproken ben ik ook van de duidelijkheid en het vooraf informeren en uitleggen, maar in dit geval dus niet. De arts hier pakte het wel erg goed op. Ze zei dat Merel een grote meidenprik kreeg en dat ze tot 10 zou tellen en bij 3 de prik zou zetten en bij 10 was het klaar. Toen ze de prik klaar maakte mocht Merel ondertussen een pleister uitkiezen. Merel heeft geen kik gegeven.
Ze moest ook nog weer de blokjes stapelen en de ogentest. Ook moest ze een rondje en (volgens mij) een streep tekenen.
Groetjes Natasja
lalala
#11
Hier inderdaad de ogentest, blokken in het juiste vormpje doen, stapelen, antwoorden geven op vragen en een streep, een rondje en een kruis tekenen (deze hoeven ze nog niet te kunnen).
Als laatste kreeg hij een prik. Ik heb gewoon gezegd dat hij er één kreeg, als laatste, dat het een beetje zeer doet, maar dat het snel weer over is en er een mooie pleister op komt.
Hier was het geen probleem, geen kik gegeven en achteraf kreeg hij een diploma omdat hij zo stoer was geweest, nou dat was het natuurlijk helemaal!!
Liefs, Anne
Saro
#12
Ik heb het Dani ook verteld. Vind het zelf belangrijk zodat hij wel voorbereid is. Ik was voor dat we naar het CB gingen naar de supermarkt geweest en hij mocht iets lekkers uitzoeken als beloning voor het prikje. Dit mocht hij dan na het bezoek opeten. Ze maken het toch heel bewust mee die prik, dus mag daar naar mijn mening best een kleine beloning tegenover staan.
Verder moest Dani ook een streep en een rondje natekenen. Ook maakte de arts een treintje van blokjes en die moest Dani namaken. Ook nog een ogentest ( die ik thuis ook met hem heb voorbereid omdat ze nu geen figuurtjes moeten opnoemen maar de zeggen waar de opening is van het cirkeltje).
<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>
<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>
pranger7
#13
Ik heb destijds ook tegen Marijn gezegd dat hij een prik kreeg en dat dat ook een beetje pijn kan doen. En heb ook gezegd dat als iets zeer doet je best eventjes mag huilen. Ik vind het altijd zo naar om te zeggen je mag niet huilen hoor!!! Als wij willen huilen doen wij het ook toch.
Marijn is vrij hard en ik wil niet dat hij zijn gevoelens onderdrukt want dat is ook niet goed als iets zeer doet mag je best huilen zolang het maar geen dramasessie wordt.
moon1983
#14
Ik zou het wel vertellen. Hier had Rens het helaas al een paar weken van te voren in de gaten. Gehoord van een vriendinnetje van hem. Hij was er toen al behoorlijk over de rooie van en wilde absoluut niet. Ik zou het dus niet al ver van te voren vertellen maar gewoon op de dag zelf.
Ik heb tegen hem gezegd dat het wel zeer doet maar dat het ook zo weer over is en dat het prikje hem helpt om niet ziek te worden.
Ik heb hem ook verteld dat hij best even mag huilen en dat ik prikjes ook niet leuk vind maar dat het wel moet.
Als beloning mocht hij als hij de prik had gehad iets kleins uitzoeken bij de speelgoedwinkel.
Na afloop was hij hartstikke trots op zichzelf. Want het deed zeer en hij moest wel even huilen maar hij had toch de prik gehad. En het kadootje maakte veel goed.
Groetjes Ramona
vlokje03
#15
Dank jullie wel voor de tips; ik ga het Dion op de dag zelf vertellen en zal hem dan herinneren aan dat hij met oma mee was voor haar prik en dat hij er nu ook een krijgt maar dan speciaal voor grote jongens die bijna naar school gaan, maar ik denk nu al dat hij zal zeggen maar ik ben niet groot hoor mama hahahaha, hij is soms klein als het hem uitkomt en dan weer groot.
Sje; ik heb ook z’n voorbeeld net zoals jij met je keelamandelen.
Ik kwam een keer uit school en ik was 7, en het konijnenhok was uitelkaar gehaald wat altijd in de tuin stond en mijn moeder zei dat Brammetje weg was.
Nou ze had hem natuurlijk beter in zijn hokje kunnen laten liggen en aan mij laten zien dat ie dood was en dan hadden we hem kunnen begraven of zo iets en dan had ik het kunnen verwerken, ik heb nog heel lang aan mijn konijntje gedacht hoe het met hem zou zijn en werd dan erg verdrietig, tot op heden neem ik mijn moeder dat nog kwalijk hahahaha
vlokje03
#16
Ik heb de dokters koffer erbij gepakt en we spelen nu doktertje en zuster, we verzorgen de zieke knuffels en die krijgen ook wel eens een prik en mama ook van Dion en ik geef Dion er weer een hahahahaha
Wie weet moet deze speelgoedprik mee naar het CB?