Verstijven

#1

onze kleine grote man van 9 weken, verstijft de laatste tijd als we 'm oppakken (nee, niet onder zijn armpjes). Hij kan dan zich dan helemaal overstrekken en de bekende pink is nodig om 'm rustig te krijgen. Het maakt niets uit of dit voor, tussen of na de voeding gebeurt. Op het aankleedkussen is het een vrolijke clown tijdens het verschonen maar zodra hij opgepakt wordt is de relaxtheid over… Ook na zijn speelkwartiertje in de box is oppakken niet iets wat hij echt niet leuk vindt.

Herkenbaar?

#2

Overstrekken hoort toch bij het KISS-syndroom? Heb je al eens naar de symptomen van KISS gekeken?

Groetekes, Sje

#3

dank je voor je reactie. Het overstrekken is het enige kenmerk van de hele lijst met kiss-symptomen dus ik ga daar even niet vanuit. Het is ook niet altijd, maar wat vaker. Verder kunnen we ‘alles’ met 'm doen zonder gemopper. Aankleden, hoofdje naar de andere kant draaien, etc

#4

HEEEEEEEEEEEEEEEEL HERKENBAAR!!
Mijn zoon deed precies het zelfde. Er wordt inderdaad vaak gesproken over het KISS syndroom. Maar dat hoeft het niet te zijn.
Stijn deed dat dus ook. Bij hem had het te maken met niet op schoot willen zitten of liggen, maar zelf willen liggen en spelen. Stijn is niet echt een schoot kindje. Nu wil hij wel wat meer op schoot, dat is alleen wanneer hij moe, ziek, net wakker is, enz.
Gelukkig hadden wij het heel snel door en was hij snel tervreden.
Daarnaast heeft Stijn, toen hij anderhalf maand tot ongeveel 3 maand was, enorme huil uurtjes gehad. Na de fles van 19.00 wou hij niet slapen, terwijl hij heel moe was. Uiteindelijk sliep hij dan bij ons op de buik met vinger of speen. Maar daarvoor was het overstrekken en zich afzetten. Stijn is heel sterk. Na de fles van 23.00 sliep hij rustig de nacht door in zijn eigen bed.
Probeer het eens uit zou ik zeggen. En anders zou je kunnen kijken wat het KISS syndroom betreft. Is wel goed te verhelpen hoor. Klinkt misschien heel erg voor als je niet weet wat het is.
Succes.

Groetjes Wiets

#5

Ik lees net dat je het KISS syndroom al een beetje van de baan hebt geschoven, had ik nog niet gelezen, wij waren tegelijk met ons berichtje bezig.

Groetjes Wiets

#6

Ja, ik blijf er wel scherp op maar tot op heden is het overstrekken echt het enige kenmerk (van de heel veel). Aan- en uitkleden is een feest, hij draait zijn hoofd beide kanten op en lijkt niet eenzijdig te bewegen (om er toch maar een paar te noemen). Wat je schrijft is bij ons ook herkenbaar echter hebben wij (nu we weten dat hij geen honger heeft) 'm laten huilen en uiteindelijk is het gelukt hem zelf te laten inslapen, ook op de moeilijke momenten. De vertstijven gebeurt inderdaad juist vaak als we 'm úít de box halen als we denken dat hij moe is en naar bed moet. En wat een kracht heeft zo’n drummel al zeg! Hij was in de buik al erg druk…

#7

om het even netjes af te sluiten; het is spontaan overgegaan (tegelijk met het niet op schoot willen zitten waar ik eerder over berichtte). Zou het dan toch een sprongetje geweest zijn? Hoe dan ook, we zijn blij dat ie wat relaxter is.