Ik merk dat Senne zichzelf heel vaak jij noemt.
Ze heeft echt moeite met jij, mij, jou enz
Gaat dat vanzelf of kan ik haar daarbij helpen?
Het is ook zo ingewikkeld natuurlijk!
Groetjes van Sascha en Senne
Gewijzigd door - Sascha en Senne op 06 Jun 2011 13:46:35
Ja wij doen dat met liedjes en dan de woorden (bij ons in het Engels dan) te benadrukken zoals jij en ik etc. Dat hele irritante liedje van Barney?!? I love you, You love me, whe’re a happy family! (en dan met de vingers naar elkaar wijzen bij de woorden. Wel super irritant nummer trouwens brrrrr) als ze dat nog niet snapt kun jij natuurlijk met haar op de schoot naar papa/ oma etc wijzen, dan gaat het meestal beter. Zo zijn er nog een paar engelse nummers van BBC Ceebeebies, waar het op die manier duidelijk word gemaakt, overigens denk ik dat ze er in het nederlands ook een DVD van hebben, Sesamstraat geloof ik heeft er een!
Haha, toevallig!
Ik zat daar vanochtend net over te denken om daar een topic over te maken
Meisje hier vind het ook moeilijk.
Heeft zij iets vast en kijkt dr broer dr nog maar naar is ze bang dat hij het afpakt en roept: NEEE, MIJ! en komt ze vervolgens naar mij toe: Jouw mama? Jouw?
Ik of jij zegt ze nog niet. Tot nu toe dus alleen mij en jouw. En zichzelf noemt ze Nenne of Em.
Als ze weer mis is met jouw of mij geef ik dan ook altijd maar gewoon als antwoord: Ja dat is van Em.
Als ik zou zeggen dat is van jou… dan weet ze nog niet of het nou ik of jou moet zijn dus zo lijkt me een goede oplossing.
Komt vanzelf Ik vind t wel grappig klinken!
Komt vanzelf inderdaad. Onde peuter van 2 jaar en 4 maanden begint dat nu allemaal wat uit te vinden.
@suzje Haha, Senne noemt zichzelf (sinds gisteren) ook Nenne, grappig!
Wat ik zo lastig vind? Als ik bijv aardbeien geef en Senne is weereens aan het delen, zeg ik weleens; nee, is toch van jou? Ik hoef niet… Vrij normaal om zo te zeggen maar ik dacht vanmorgen ineens dat dat best verwarrend is.
Zij is ik voorzichzelf en ik ben jij voor haar!
Zelfs ik vind het lastig als ik het zo teruglees, hihi
Groetjes van Sascha en Senne
Ik zou dan toch gewoon even wijzen als je het zegt hoor, ze hebben het sneller door dan je denkt! Dus bij JOU naar haar wijzen en MIJ naar jezelf.
Dat is ook zo, maar dat leren ze snel genoeg! Ik merkte gewoon dat als ik taal wat tastbaarder maak dat ze het sneller snapt en als ze het dan verkeerd doet kun jij het bij haar doen met haar vinger naar zichzelf laten wijzen bij mij en naar iemand anders bij jou, dat deed ik door achter haar te gaan staan en bij het woord mij, haar hand vast te pakken en naar zichzelf te wijzen en bij het woord jou bijv naar papa wijzen en handje met vinger uitstrekken. Hier ging het iig als een tierelier!
rico heeft dat ook gehad, als ze eenmaal hun eigen naam goed kunnen zeggen vinden ze dat weer heel leuk en gaan ze dat zeggen. als ik aan rico vroeg hoe hij heette zei hij ook: jij.
Rico heeft nu ook weer wat nieuws, hij kort woorden af, eerst zei hij: ik heb een pier gevonden. (ik noem maar wat op) en nu zegt hij: ik heb een pier gevond!
ik vroeg me ook al af of hij ineens achteruit kon gaan qua taal
Als Marijn of Dion iets zegt van niet helemaal klopt ga ik niet zeggen van nee dat klopt niet maar ik zeg hun dan na maar dan in de juiste vorm. Zo hebben ze niet het idee dat ze iets niet goed zeggen maar horen ze wel hoe het moet en dan leren ze het vanzelf.
Net als van ik heb heel hard geloopt dan zeg ik oh ja heb je heel hard gelopen.
ow ik zal daar bij pippy ook eens op gaan letten, moet ik zowieso doen, want ik praat zelf veel met eigen woorden… en ik hoor haar het gewoon overnemen… als ze gewoon ABN leert is ook wel zo netjes en goed …
ben zelf meer een typ: het verschil tussen kan,kunne en kenne, kenne we niet !
(en dat is niet handig als je je kind moet helpen met leren praten… ) papa is ook een held op sokken,want die is dislecties (of hoe schrijf je dat ) … als je die verhaaltjes hoort voorlezen, knijp je je tenen bij mekaar, maar ja hij probeert het wel, en dat vind ik erg goed van hem !
maar ik ga er eens ff me oren op spitsen…
Pippy is geboren 17.07.2009
Hier ook wel apart: zoals ik al zei heeft ze 2 namen voor zichzelf, Em en Nenne.
Als ze vind dat iets van haar is, dan is het van Em, (“popje Em, jouw?” of zo iets ) en als ze iets wil doen is het Nenne (“Nenne peeje buiten?” (spelen buiten))
En als ze zichzelf in de spiegel ziet, is het nog steeds gewoon kindje. Ze heeft niet echt door dat ze het zelf is volgens mij. Al gaat ze wel voor de spiegel staan als ze dr haren wil kammen
Ehm… gespleten persoonlijkheid?
hier ook zoontje van 3.5 jaar die constant zegt : IS MIJ!!
Zal wel overgaan, denk ik
gr . mama van 2kids
Vanavond zei ze “toel Nenne” (stoel van Senne) en jij mama en jij papa…
Maar als ik dan op haar wijs en ik zeg Senne dan zegt ze Nee!
Moeilijk hoor, voor zo’n wurm!
Groetjes van Sascha en Senne