Verlegen en voorzichtig kindje

[Rainbow]

Eva is van kleins af aan altijd een heel open kind geweest. Ze ging zonder morren bij iedereen op schoot en lachte ook naar iedereen. Dat laatste doet ze nu ook nog. Gisteren was papa met haar in de Praxis en toen riep ze naar iedereen: ‘Hallo!’ Ze vindt het ook prima als mensen naar haar lachen en lacht dan ook terug.

Maar opeens is ze ook een beetje veranderd. Als we bv naar de speeltuin gaan, durft ze niet meteen te gaan spelen of naar andere kinderen te gaan. Ze wil dan dat wij meelopen, met haar van de glijbaan gaan en dan pas durft ze het. Het viel me met babyzwemmen een paar maanden geleden al op, dat ze veel voorzichtiger is dan andere kindjes. Ze was altijd het enige kindje dat vastgehouden wilde worden met glijen en ze hield zich altijd goed vast aan de randen van de glijbaan. Ze is geen dare-devil zeg maar. Ze kijkt nu veel meer de kat uit de boom.

Bij ons praat Eva thuis veel (voor zover ze dat kan dan he) en speelt ze ook druk. Ze wil het liefst drukke spelletjes doen, vliegen ofzo, maar dus niet bij anderen. Als we naar iemand toe gaan, of als wij visite krijgen, wordt ze heel tam en zegt ze haast niks. Het duurt lang voor ze wat loskomt. Gisteren op opa’s verjaardag zei ze bijna niks. Vandaag kwam een andere tante met haar nichtjes en weer zei ze bijna niks. Toen ze een heel weekend bij mijn zus logeerde, wat heel goed was gegaan verder, heeft mijn zus haar ook niks horen zeggen. Gisteren dus ook niet. Ze zei: ‘Eva zegt niet zo veel he?’ en dat klopt dus ook. Hoeveel ze praat op het kdv en hoeveel ze daar speelt met andere kindjes weet ik niet. Dat wil ik eens vragen.

Ik vind het prima dat Eva wat voorzichtig is en soms een beetje rustig. Ze is natuurlijk zoals ze is. Papa kijkt ook wat meer de kat uit de boom en praat ook niet heel veel. In tegenstelling tot mij, haha. Ik vraag me wel af of dit een fase is? Ze zwaait volop naar mensen, lacht veel en krijgt veel aandacht, maar ze is niet meer zo het kindje dat dat ook fijn vindt. Ze wil ook niet dat mensen te dicht in haar buurt komen, dan wil ze naar mama toe. Ze komt ook niet vaak uit zichzelf bij je op schoot zitten, al is dat meer doordat ze geen geduld heeft en liever wil spelen. Maar echt knuffelig is ze niet. Terwijl ik het juist zo fijn zou vinden om lekker met haar op schoot een boekje te lezen! Mama krijgt van haar nog wel een kusje, maar bij anderen is ze gereserveerder. Al komt ze naar opa wel weer met haar armpjes omhoog gelopen. Het hangt een beetje af van hoe goed ze mensen kent.

Misschien krijgt ze nu meer haar karakter? Herkennen jullie dat, dat je kindje eerst heel open is en daarna opeens wat minder? Hoe zijn jullie kindjes in gezelschap? Zie je daarin, net als ik, verschil met wanneer je alleen thuis bent? Ik maak me er geen zorgen over, ik vraag het me alleen af!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Michele1]

Morgan heeft dit ook wel, ze durft wel heel veel want als ze alleen op de kinderboerderij is of in de speeltuin laat ze alles zien en loopt overal op af, maar als er andere zijn moet ze even kijken wat voor vlees ze in de kuip heeft. Op zich helemaal gaan slechte eigenschap, alleen dan snap ik haar gister weer niet. Zijn we in de appie zegt de cassiere wat een mooie beer, mag ik eens kijken en ze geeft zo paddington af. Dus ook af en toe geen pijl op te trekken.

En met mij alleen is ze natuurlijk helemaal op mij, hoewel nu de tuindeur gewoon open staat is ze ook veel in de tuin aan het rommlen en als ze met ons beide is dan is het nu weer redelijk verdeeld maar eerst was het alleen maar pappa.

Morgan praat en zings overigens wel heel veel op het kdv.

Groetjes,

Michèle

[Liske]

Ja, het is wel herkenbaar. Ze worden rond deze leeftijd voorzichtiger. Ik merk aan Nora dat ze zich ineens erg bewust is van begrippen als ‘eng’, waar ze zich voorheen nooit mee bezig hield. Bij nieuwe mensen moet ze ook echt wennen en zegt ze in eerste instantie niets. Na verloop van tijd komt ze goed los, maar toch merk ik nog als we thuiskomen dat er wel een verschil is. Ze is thuis echt helemaal zichzelf en doet toch net nog wat drukker.

Nora zou niet heel een weekend niets zeggen. Ze went na een uurtje ofzo echt aan iemand en is dan redelijk zichzelf.

Wat ze laatst wel had: We waren vrijdag een dagje op de camping en daar lagen dennenappels. Had ze besloten dat die eng waren en ze wilde serieus een hand van mij om langs 1 dennenappel te lopen! Ik dacht: doe het zelf maar, ik ga niet mee in de gedachte dat ze eng zijn. Nou nou, begon ze daar toch te huilen en te trillen! Dus ik ben toch maar bij haar gaan zitten, heb de dennenappel opgepakt, samen ernaar gekeken, aangeraakt ze heeft een even beetgehad, maar toen keek ze er nog eens naar en gooide em snel weg!

Op het KDV is Nora helemaal zichzelf. Een enkele ochtend heeft ze niet zoveel zin om de zaal in gaan, maar ze kan daar lekker in dr eentje ene boekje gaan lezen, zit ze in de hoek tussen een stapel boeken, heel schattig! Of ze dolt met de andere kinderen. Ze haalt dara heel veel kattenkwaad uit de laatste tijd met 1 vriendinnetje, erg grappig om te zien!

Liefs

[Mriek]

Herkenbaar hoor. Helemaal wat de andere meiden ook al zeggen.

Groetjes,
M

[Rainbow]

Hahahaha, Eva zei bij mijn zus BIJ WIJZE VAN SPREKEN het hele weekend niks! Hahaha. Het zou wat zijn als ze écht he-le-maal niks zou zeggen. Ze zei alleen weinig. Ik ben wel blij dat het herkenbaar is! Op het kdv zie ik haar eigenlijk wel altijd spelen. Alleen of met andere kindjes. Soms wil ze ook naar binnen na het buiten spelen en dan speelt ze alleen of met een leidster. Maar het is wel fijn dat ze ook aangeeft wat ze zelf graag wil. Aan de andere kant ziet ze dan ook weer geen gevaar met oversteken en rent ze zo de weg op als ze de kans krijgt. Wel gek dat kindjes opeens ergens bang voor kunnen zijn, zoals Nora van de denneappel! Eva is bang van boorgeluiden, maar dat kan ik nog verklaren. Maar denneappels? Hihihi!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Liske]

Ja, ik moest er ook wel erg lachen, bang voor een denne(n? stomme nieuwe spelling!)appel maar voor Noor was het serious business hoor!

Enneh… oke, gelukkig zei Eva nog wel iets dat weekend, ik vond het al zo sneu voor haar!

liefs

[Rainbow]

Voor Eef of voor mijn zus? Nou kán Eef niet eens heel veel praten nog he, dus het gaat dan maar van ‘iebbe nananana hasjie iebbe’ etc. En dan ook wel herkenbare woorden ertussen. Soms zeg ik tegen haar: ‘Praat je Arabisch meis?’ Dan versta ik er niets van! Zo zegt ze vaak ‘atje’, maar ik heb geen idee wat dat is! Dan vraag ik: ‘Eva, wat is dat, atje?’ en dan zegt ze het alleen harder: “ATJE”. Je meis, dan snap ik het nóg niet!

Volgens mij is het dennenappel trouwens. Als je het eerste woord in het meervoud met een N schrijft, schrijf je een samengesteld woord ook zo. Dus pannenkoek, paardenhoef, sterrenbeeld. Maar dan wel opeens weer Koninginnedag, terwijl het mv van koningin koninginnen is. Rare taal dat NL!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Liske]

Hahaha… ja voor allebei eigenlijk, maar vooral voor Eef, omdat ze zich dan echt niet op haar gemak voelde.

Atje… ken je dat niet? Dan moet je in een keer je glas leegdrinken! Ze heeft dan natuurlijk trek in een groot glas melk!

Heerlijk toch, dat gebrabbel! Al is het wel lastig als ze echt iets duidelijk wil maken en je snapt niet wat ze bedoelt. dan kunnen ze nog wel eens gefrustreerd raken. Zo had Nora dat met Toot. Mamma toot, MAMMA TOOHOOT!! Stond ze dan voor me. Nou, gezellig, dacht ik. Klinkt een beetje als dood, en ze was ook nogal volhardend in het zeggen. Totdat de volgende keer ook die armen in de lucht gingen. Ooohh… schoot! Nu snappen we elkaar weer!

Die dennenappel, ik weet het ook niet, ik dacht altijd dat de regel was als er meer dennen nodig zijn voor 1 appel, is het met n anders zonder. Dus pannekoek en sproetengezicht ofzo… Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik maar gewoon kijk naar hoe logisch ik het woord eruit vind zien als ik het opschrijf. Alleen echt voor redactiestukken ga ik erover nadenken. Hier op ikkeben lees ik vaak niet eens mn stukken terug voordat ik post en dan lees ik het later terug en is het heel slordig!

liefs

[Michele1]

Oke ik ga me niet mengen in de spelling

Maar morgan is ineens bang voor harde geluiden. De deurbel, kukkelen van de haan op de kinderboerderij, boren inderdaad. En ze wordt boos als ze rommel ziet of een fontein dan wel waterval ziet. Das een goede voor groen links. Tegen mileuvervuiling en waterverspilling.

Enne morgan zit steeds mamma nina. Dan vraag ik wie of wat is nina en dan zit ze ook nina nina NINA. En dan wordt ze boos als ik het niet snap.

Groetjes,

Michèle

[miremady]

Hier ook eentje di eerst de kat uit de boom kijkt en dan los gaat. Praten doet hij niet , maar dat doet hij thuis ook niet zucht

Heb me wel voorgenomen als hij met zijn 2 jaar nog niet praat dat ik na de ha ga. Dus hij heeft nog 4 maanden precies vandaag

Liefs Michelle

[lalala]

Ik herken het een beetje Rainbow…

Als we ergens op visite zijn, dan is Seth wel iets rustiger als hij verder niemand kent, maar als er een paar mensen zijn die hij goed kent is het al prima.

Verder is hij thuis errug druk!! Maar sinds een paar dagen kan hij ook heerlijk zelf spelen Lekker met de duplo, hij probeerd van alles uit met bouwen.
Hij heeft net zijn laatste sprongetje ghad, denk ik, want ook met praten gaat het nu vooruit. Hij zegt nog steeds weinig echte woorden, maar gaat wel ‘gerichter’ brabbelen, en je merkt dat hij echt iets wil zeggen.
Zijn nieuwe woord is: oot/oto (auto). En dat zegt hij tegen alles wat wijst. Ook knikt hij nu ja en nee met zijn hoofd ed. Je merkt dat hij weer vooruit is gegaan… maar ik wijk af

In speeltuintjes ed duwt Seth iedereen aan de kant om erbij te kunnen en wil hij het liefst alles doen (maakt niet uit hoe eng), hij is een echte dare devil!!! aar misschien veranderd dit ook nog wel bij hem…

Liefs, Anne

[Sandra1980]

quote:

---

Hier ook eentje di eerst de kat uit de boom kijkt en dan los gaat. Praten doet hij niet , maar dat doet hij thuis ook niet *zucht*

Heb me wel voorgenomen als hij met zijn 2 jaar nog niet praat dat ik na de ha ga. Dus hij heeft nog 4 maanden precies vandaag

Liefs Michelle

<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lbyf.lilypie.com/djrzp1.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Kids Birthday tickers” /></a>

<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb2f.lilypie.com/Un3ap1.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Second Birthday tickers” /></a>

---

Volgens mijn moeder was ik heel snel met praten en ging mijn broertje pas praten toen hij 2 jaar was. Geen zorgen dus Michelle, hij is gewoon wat later.

Groetjes,
Sandra

[miremady]

Ik weet het Sandrs, maar soms maak ik me toch wel zorgen. Hij zegt al papa en mama sinds hij 10 maanden is. Daar is bijgekomen ja ja ja en bah. En hij weet het allemaal wel want als ik naar papa wijs en vraag wie is dat zegt hij papa en als ik naar mezelf wijs zegt hij mama en als ik zijn bal aanwijs lacht hij zo is een keertje en gaat hem pakken maar zegt niets. Maar ik an hem alles laten halen dat snapt hij allemaal hij zegt het alleen niet

Liefs Michelle

[Sandra1980]

Kan me ook wel voorstellen dat je je zorgen maakt Michelle. Tenslotte zeggen de meeste kindjes op deze leeftijd al meer. Maar ik wilde je alleen even geruststellen dat het best kan dat hij pas met zijn 2e jaar gaat praten.

Groetjes,
Sandra

[MamavanRico]

ik snap je rainbow, Rico had dit eerst ook niet en nu ook steeds meer, ik denk dat het toch een eenkennigheids fase is. die kan lang duren maar dat hoeft niet.
het kan ook zijn dat ze haar momentjes heeft. Dit is bij Rico dan het geval. als hij niet lekker in zijn vel zit dan is hij ook verlegen en vind hij iedereen een beetje eng.
maar als hij happy is dan draaft hij op iedereen af alsof het zijn eigen papa en mama is.
Blijf haar steunen als ze onzeker is, en laat haar maar toe doen. dwingen nooit doen maar dat weet je zelf ook wel. komt vanzelf wel goed.

[miremady]

thnx Sandra

Liefs Michelle

[Rainbow]

Toen ik Eva op ging halen vanmiddag, vroeg ik aan de leidster hoe ze daar is. Ze zegt steeds meer woordjes (ook stoel en poes, wat ik nooit gehoord heb) en speelt soms mét kindjes en soms alleen. Ze kijkt naar wat de anderen doen en lacht dan. Ze speelt volop mee en laat met zingen ook horen wat ze kan. Ze vindt het prachtig als de juf komt met de gitaar en als ze linten over zich heen krijgt. Volgens de leidster is haar manier van spelen typisch iets voor deze leeftijd. Zijn ze vooral nog op zichzelf gericht en spelen ze meer náást elkaar zeg maar dan mét elkaar. Vandaar ook dat jullie het ook herkennen!

Eva zat voor het open raam met de leidster en zag dat ik uit de auto stapte. Ik riep: ‘Eva!’ en ik zag dat ze ‘mama!’ fluisterde. Maar ik moest natuurlijk eerst naar binnen om bij de klas te komen en toen zag ze mama niet meer. Huilen, huilen. Ze stond huilend op me te wachten bij de deur, zo zielig. Ze dacht dat ik weer weg was gegaan. Bij papa gebeurt dit ook heel vaak. Gek he, dat ze op deze leeftijd nog niet snappen dat je, als je de deur binnen gaat, ook weer naar ze toe kan komen via een andere weg? Als je uit het zicht bent, ben je dus weg en is het huilen. Arm kind!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Liske]

Jij hebt wel een dikke knuffel gekregen toen ze je weer zag, of niet??!?

Inderdaad, het gedrag hoort volgens mij ook typisch bij de leeftijd.

liefs

[Rainbow]

Ik kreeg inderdaad een dikke knuffel en haar wangetjes waren snel weer droog! Behalve toen ze de auto mee in moest, toen kwamen de woede-waterlanders!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Michele1]

Oh das dan wel een voordeel dat onze creche in een oud schoolgebouw zit en dat ze dus niet naar buiten kunnen kijken. Dus ze heeft geen verwachting maar wat kan dat verdriet intens zijn dan he.

Groetjes,

Michèle